Ziektewet

De onderwijzer gaf als onderwerp voor een opstel: “Als ik algemeen directeur van een groot bedrijf was …….”. Alle kinderen bogen zich over hun schrift en begonnen te schrijven, allemaal op één na. “Pieter, wanneer begin jij?” vroeg de onderwijzer.

“Mijn secretaresse is er nog niet”, antwoordde Pieter.

De 80-jarige Maria gaat naar haar bankfiliaal om geld op te nemen. Ze geeft haar bankkaart aan de bankbediende en zegt: “Ik wil graag… €10 opnemen, alstublieft.” De kassier antwoord: “Gebruik voor geldopnames onder de € 100 de geldautomaat”. “Mag ik weten waarom? Ik ken die machines niet”. zegt Maria. De kassier reageert door haar bankkaart terug te geven: “Dit zijn de instructies, mevrouw. Alsjeblieft, probeer de automaat, er wachten nog mensen achter je!! Ga alsjeblieft verder als je niets anders te vragen hebt”! Maria zwijgt een paar seconden, denkt na en geeft dan de kaart terug aan de kassier en zegt: “Alsjeblieft, ik wil graag al het geld van mijn rekening opnemen!”. De kassier is verrast als hij het saldo van de oude  dame controleert en antwoord haar: “U heeft € 50.000 op uw rekening staan en de bank heeft dit bedrag op dit moment niet. Kun je morgen terugkomen?”. Koud vraagt de”. oude dame:  “Hoeveel kan ik ter plaatse opnemen”? De kassier antwoordde : “Elk bedrag tot 3000 euro”. “Nou, geef me nu alsjeblieft 3000 euro”, zei de oude dame. De kassier loopt boos terug de kast in, haalt pakken van €20 en €10 tevoorschijn en besteedt de volgende 10 minuten aan het tellen van de € 3.000. Hij geeft deze aan de oude dame en vraagt haar: “Kan ik vandaag nog iets voor je doen?” Stilletjes stopt de oude dame 10 euro in haar portemonnee en zegt: “Ja, ik wil dat je die € 2.990 op mijn rekening gaat storten ?”

Ik en mijn vrouw zaten samen in de zetel tv te kijken en zij hoorde een bericht binnenkomen en realiseerde zich dat zij haar telefoon in de keuken had laten liggen.

Zij stond op en liep naar de keuken om het te lezen.

Het was een bericht van mij: ‘Kun je mij een pintje mee brengen als je terugkomt’.

En toen is de ruzie begonnen!

Mark Rutte komt bij een verkeersongeluk om het leven. Zijn ziel komt bij de Hemelpoort en wordt ontvangen door Petrus. “Welkom bij de hemel”, zegt Petrus. “Er is een klein probleem. Ik kan je niet zomaar binnenlaten. We zien zelden een zo hoog geplaatst persoon aan de Hemelpoort, zie je, dus weten we niet meteen wat we met jou moeten doen.” “Geen probleem, laat me gewoon binnen”, zegt de politicus. “Nou, dat zou ik wel willen, maar ik heb orders van hogerhand. Dit zullen we doen: je brengt 1 dag door in de hel en 1 dag in de hemel. Daarna kun je kiezen waar je de eeuwigheid wilt doorbrengen.” “Echt, ik weet het al. Ik wil naar de hemel”, zegt de politicus. “Het spijt me, maar we hebben hier zo onze regels”, zegt Petrus. Zo wordt de politicus door Petrus geëscorteerd naar de lift en ze gaan naar beneden, naar beneden en nog verder naar beneden naar de hel. De deuren gaan open en plotseling staat hij midden op een mooie groene golfbaan. Op een afstandje staat het clubhuis met daarvoor al zijn oude vrienden en andere politici met wie hij heeft gewerkt. Ze zijn allemaal heel blij en gekleed in avondtenue. Ze rennen naar hem toe, schudden zijn hand en halen de goede tijden op die ze hadden toen ze steeds rijker werden op kosten van de burgers. Ze spelen een prettig partijtje golf en bij het diner hebben ze kreeft, kaviaar en champagne. De duivel zelf is ook aanwezig, die waarachtig een vriendelijke kerel is en zich vermaakte met dansen en grappen vertellen. Ze hebben het geweldig samen en voordat hij het in de gaten heeft, is het tijd om te vertrekken. Iedereen neemt hartelijk afscheid van hem en wuift terwijl de lift naar boven gaat. De lift gaat omhoog, omhoog, omhoog en als hij stopt, staat Petrus hem al op te wachten. “Nu is het tijd om de hemel te bezoeken.”

In de hemel is het heel gezellig. Hij spendeert  zijn tijd met het vergezellen van blije zielen die van wolk naar wolk dansen, de harp bespelen en zingen. Ze hebben het dus goed naar de zin, maar voordat hij er erg in heeft, zijn er 24 uur voorbij en komt Petrus naar hem toe. “Welnu, je hebt een dag in de hel doorgebracht en een dag in de hemel. Maak nu je keuze voor de eeuwigheid.” De politicus wacht even. Dan antwoordt hij: “Wel, Wel, ik zou het van tevoren nooit gezegd hebben, ik bedoel, de hemel was geweldig, maar ik denk toch dat ik beter af ben in de hel.” Aldus escorteert Petrus hem naar de lift en hij suist naar beneden, naar beneden en naar beneden. De deuren van de lift gaan open en hij staat in een dor landschap bedekt met vuil en afval. Hij ziet al zijn vrienden, gekleed in lompen, het afval oprapen en in zwarte zakken stoppen, terwijl er steeds meer afval naar beneden valt. De duivel komt naar hem toe en slaat zijn armen om hem heen. “”Ik begrijp er niets van”, stamelt Rutte. “Gisteren was ik hier ook en toen waren er een golfbaan en een clubhuis. We aten kreeft en kaviaar en we dronken champagne. We hadden het hier geweldig. Nu is er alleen maar een dor landschap vol afval en mijn vrienden zien er vreselijk uit. Wat is er gebeurd?” De duivel kijkt hem aan, lacht en zegt: “Gisteren waren we op campagne . . . vandaag heb je gekozen.” Boontje komt om zijn loontje

Een vader begint tegen zijn zoon over Sinterklaas. Waarop zijn zoon antwoordt:
“Ach, schei toch uit met je Sinterklaas. Ik heb alles gevonden in de kelder, het  kostuum, de baard en die staf. Ik geloof allang niet meer in Sinterklaas. En,” zegt hij, “nou we toch kerels onder elkaar zijn, met die ooievaar kan je ook wel inpakken.”
Antwoordt zijn vader: “O ja, weet je dan hoe het wel  gaat?”
“Ja,” zegt hij, “kinderen worden geboren en ik zal net zo lang zoeken  tot ik die boor ook gevonden heb.”