The Galleons waren in de zestiger jaren een bekende band in Brabant in de buurt van Mill. Wilt u meer over deze band weten kijk dan even in de “Story of” van Stanny Goossens elders op deze site. De samenstelling van de band was: van links naar rechts: (invaller) Piet van Bree; Henk Kahlert; Theo Peters; Zittend Peter Vlemmings en Stanny Goossens.
Deze week hebben we de website iets aangepast. De laatste tijd kregen we opmerkingen dat het moeilijk was om op de website te reageren. Daarom hebben we nu in de menu regel, boven, een contact knop gemonteerd. Als u daarop drukt kunt u nu gemakkelijk uw opmerkingen doorsturen. Ook is het nog steeds mogelijk direct op de foto te klikken waarbij u een opmerking wilt plaatsen.De reden dat de site moeilijker te bereiken was lag aan het feit dat we zeer veel spam kregen en daarom hadden we de toegankelijkheid iets te moeilijk gemaakt. Onze excuses daarvoor.
Ook willen we binnenkort eenmaal per maand een nieuwsbrief sturen aan iedereen die, op welke manier dan ook, contact hebben gehad met “de Helena’s”. Mocht u ook belangstelling hebben voor de nieuwsbrief dan kunt aan de linker kant van de site uw mail adres invullen. Wilt u de nieuwsbrief niet meer ontvangen dan kunt uiteraard ook kenbaar maken.
Mocht u informatie hebben over beginnende bands dan willen we dat graag weten. Wij zullen dan met plezier een foto met de behorende informatie plaatsen.
Mocht u als lezer verder nog op-, aan- of be-merkingen hebben op de site dan willen we dat heel graag weten.
Eduard (Eddy) Christiani (Den Haag, 21 april 1918 – Aalsmeer, 24 oktober 2016) was een Nederlands gitarist en zanger, componist en tekstschrijver. Christiani was tot 2010 nog actief als zanger, al trad hij sedert 2008 niet meer in zalen op.
Christiani staat in de Nederlandstalige levensliedtraditie, maar naast Lou Bandy en Willy Derby waren ook verschillende soorten Amerikaanse amusementsmuziek van invloed op zijn stijl. In 1939 was hij de eerste Nederlandse (en mogelijk eerste Europese) artiest die een elektrische gitaar (Epiphone model Electar Model M) bespeelde. Zijn gitaarsound werd bepalend voor het geluid van het Orkest Frans Wouters (met John de Mol op accordeon en Theo van Brinkom op viool). In 1941 nam hij als eerste Nederlandse gitarist een elektrische gitaarsolo op in Ons Gebouw in Hilversum. The Windmill was een door hemzelf geschreven instrumentaal nummer.
In 1943 moest hij wegens problemen met de Kultuurkamer onderduiken en ging hij naar België. Na de bevrijding van Brussel ging Christiani spelen in een Engels legerorkest, de Army Troupers. Achter de frontlinies trok hij mee Duitsland in. In Bonn kon hij zich aansluiten bij de beroemde Cold Stream Guards (The Guards Divisional Dance Orchestra). In Hamburg trad Christiani als gastsolist met zijn elektrische gitaar op voor de British Forces Network (BFN). In 1946 keerde hij terug naar Nederland.
Na 1945
De populariteit van Christiani nam in de periode na de oorlog reusachtige vormen aan. Hij werd een waar popidool. Om aan de vele aanbiedingen te kunnen voldoen besloot Christiani samen met Frans Poptie in 1951 zijn eigen ensemble op te richten, het “Ensemble Eddy Christiani onder leiding van Frans Poptie”. De lezers van het muziekblad Tuney Tunes verkozen Christiani in 1953 tot de populairste zanger van Nederland. Hij bleef bovenaan in de poll staan tot en met 1956.
Na de opkomst van de rock-‘n-roll stopte Christiani met het opnemen van platen en ging zich als gitarist toeleggen op begeleidings- en studiowerk.
In 1952 was hij de eerste Nederlander met een gouden plaat op 78 toeren met Zeemanshart. Andere bekende hits van Christiani waren Zonnig Madeira (1938), Ouwe Taaie (1943), Op De Woelige Baren (1948), Kleine Greetje Uit De Polder (1950), Spring Maar Achterop (1952), Daar Bij De Waterkant en Rosemarie Polka (1953). Kleine Greetje Uit De Polder eindigde tijdens de Week van het Nederlandse Lied 2009 in de Top 200 op nummer 94.
Vanaf de jaren zestig
Met Sucu Sucu (Mijn Sombrero) maakte Christiani in 1961 een comeback. De Spaanse versie van de plaat werd in de Verenigde Staten, Duitsland en Scandinavië uitgebracht. In de Amerikaanse Billboard Hot 100 bereikte Christiani hiermee de 82e positie.
In 1962 ontdekten veel jonge aankomende gitaristen dat het zangidool van hun ouders ook opwindende gitaarstukken kon spelen. Zijn single Little Geisha / Du, Du Liegst Mir Im Herzen paste helemaal in de stijl van de Nederlandse gitaargroepen en Indorock-bandjes. Christiani speelde de nummers op zijn Gretsch-gitaar (model Chet Atkins Nashville) en ze waren in een lange echosound gedompeld. Zijn instrumental Wild Geese werd in 1963 door The Jumping Jewels gecoverd. Christiani werd in 1962 en 1963 door de lezers van het maandblad Muziek Parade uitgeroepen tot de populairste Nederlandse gitarist. Met het combo van Tonny Eyk was Christiani vanaf de zomer van 1966 jarenlang met zijn gitaar te zien bij Willem Duys in het tv-programma Voor de vuist weg.
In de jaren 2006-2010 reikte Christiani jaarlijks in Vlissingen de Eddy Christiani Award uit aan een gitarist die een inspirerende bijdrage heeft geleverd aan de ontwikkeling van muziek voor elektrische gitaar. Sinds 2013 draagt deze prijs zijn naam niet meer. In 2007 ging hij op 89-jarige leeftijd op afscheidstournee met als titel De engel op mijn schouder. Op 21 april 2008 werd zijn 90e verjaardag groots gevierd onder leiding van Hans van Willigenburg en met Annie de Reuver, Jan Akkerman en Tonny Eyk. Op 21 april 2013 vierde Christiani zijn 95e verjaardag in bijzijn van De Reuver en Ad van de Gein. Hij verhuisde naar een zorgcentrum in Aalsmeer en vierde daar met onder anderen Gerard Joling zijn 98e verjaardag. Christiani overleed daar in oktober 2016 op 98-jarige leeftijd. De uitvaartceremonie vond plaats in schouwburg De Meerse in Hoofddorp, zijn as werd uitgestrooid bij crematorium Westgaarde in Amsterdam.
Christiani is getrouwd geweest met de actrice Hella Faassen, die hem overleefde.
Bron: Wikipedia
Voordat u denkt dat er iets met de Site aan de hand is, willen wij u laten weten dat er aan de Site gewerkt wordt om de beveiliging up to date te houden. We hopen snel weer een mooi aanzicht van onze site te hebben waar we weer een tijd mee door kunnen.
Bij voorbaat onze excuses voor het ongemak.
Afgelopen week zijn we samen met 96 mede reizigers vertrokken naar Hotel Bergkristal in Wild-Schönau in Tirol. Wij als leden van de Band willen iedereen bijzonder danken voor het enorme enthousiasme en denken dat iedereen zich deze reis tot in lengte van jaren zal herinneren als een mooie reis. De vele dankbare reacties bij het afscheid deden ons goed. Ondanks soms sombere voorspellingen hebben we prachtig weer gehad. De twee buien die we gehad hebben kon de pret niet drukken. Op onderstaande foto staan alle medereizigers met enkele medewerkers van het hotel. Alle gasten hebben een T-shirt gekregen met een opdruk zoals hieronder te zien is. Voor de foto heeft iedereen het t-shirt achtste voren aangetrokken. Voor de shirts moeten we, onze sponsor, De Monnik Dranken bijzonder bedanken want zonder hun hulp was dit niet mogelijk geweest. Als muziek hebben we bij gevoegd het nummer van de “Zillertaler Haderlumpen – 1, 2 oder 3 Tausend Jahre” die tijdens onze optredens een GEWELDIG succes was. 
Vertrokken met 2 bussen 
Op de eerste avond werden wij verrast met een boog en een optreden van onze dames ter ere van ons vijftigjarig bestaan. Geweldig!!
Het liedje dat de dames special voor ons hebben opgenomen “50 joar een Superband” is ook op onze site te horen.
En als laatste een voorbeeld één van de prachtige uitzichten die we tijdens de reis hebben gezien.
Een man komt in de hemel. Hij vertelt aan Petrus dat hij een goede man geweest is, getrouwd met zijn eerste lief, flink geweest, altijd meegeholpen in het huishouden. Hij voelt iets kriebelen op zijn rug, kijkt om en ziet twee vleugeltjes groeien. Daardoor aangemoedigd gaat hij verder: ‘Ik heb altijd gedaan wat mijn vrouw vroeg, direct van ‘t werk naar
huis, nooit naar het café. En hij ziet dat die vleugels groeien. ‘Ik heb nooit naar andere vrouwen gekeken, en al mijn geld afgegeven.’ En die vleugels worden maar groter en groter …. De man vraagt blij aan Petrus: ‘Verander ik nu in een engel?’
Waarop Petrus zegt: ‘Nee. In een kuiken.’