Deze week de band Wheels in de etalage die nog steeds menig optreden verzorgen. De band Wheels bestaal al heel lang maar is ook een tijd weggeweest toen iedere muzikant zijn eigen richting op ging. In 2002 zijn ze weer bij elkaar gekomen. Wilt u meer weten over deze band dan kunt u gaan naar www.wheels-music.nl
De band Spike uit Enschede op de voorgrond dit keer. Zo te zien is deze foto van de begin zeventiger jaren van de vorige eeuw. Reactie´s over deze band kunt u altijd kwijt op dehelenas@gmail.com
Katja Ebstein (Girlachsdorf, Silezië, 9 maart 1945) is een Duitse zangeres en actrice. Haar echte naam is Karin Witkiewicz,
Ebstein is vooral bekend van het Eurovisiesongfestival. In 1970 mocht ze West-Duitsland voor de eerste maal vertegenwoordigen. Wunder gibt es immer wieder werd derde, het beste resultaat voor het land tot dan toe. Het lied werd ook een hit in verscheidene landen. Een jaar later vond ze de tijd rijp om opnieuw een gooi te doen naar de eeuwige roem; met Diese Welt werd ze opnieuw derde in Dublin in 1971, waarmee ze haar vorige prestatie evenaarde.
Tien jaar na haar eerste deelname mocht ze nu voor de derde keer haar land vertegenwoordigen met het lied Theater. De Ier Johnny Logan won dat jaar met het nummer What’s Another Year. De Duitsers bleven wederom met lege handen achter, maar Ebstein verbeterde wel haar eigen prestatie met haar tweede plaats.
Een tijdje geleden hebben we een 12,5 jarige bruiloft verzorgd bij Kothman in Oldenzaal. Wij als Helena’s deden dat graag en het werd een fantastisch feest waar iedereen die van dansen hield zijn of haar hart konden ophalen. Ook was er veel jeugd die houden van de Piraten muziek en ook die werden tijdens dit feest op de wenken bediend. Onderstaande foto’s werden dat feest gemaakt door een zeer actieve fotograaf waarvan wij achteraf diverse actie foto’s kregen. Omdat op de bovenste foto’s de drummer niet te zien is, hebben we een 2 de foto geplaatst waar hij goed herkenbaar, en in actie, opstaat.
Afgelopen donderdag zijn we bij de Bond in Oldenzaal naar een optreden geweest van Jimmy Jemain & The Rapiers. Dit een een tribute band die de Muziek speelt van Cliff Richard & The Shadows. Het was een geweldig optreden waarbij de muziek tot in de puntjes werd nagespeeld. Het was heerlijk om te horen hoe o.a. de ouderwetse nagalm weer ruimschoots aanwezig was. Wij hebben genoten en waanden ons weer in de zestiger en zeventiger jaren. Wij hebben uiteraard een CD gekocht van deze band waarvan u hierbij het nummer Please don’t tease hoort. Deze Engelse band toert nog tot 13 december door Nederland dus misschien kunt u nog kaartjes bemachtigen.
The Tremeloes is een Britse groep die vooral succes had in de jaren zestig. Ze waren oorspronkelijk de begeleidingsband van Brian Poole.
Als Brian Poole & the Tremeloes hadden zij in Engeland vanaf 1961 een reeks hits, waarvan Do you love me in 1963 aldaar de eerste plaats van de hitparade bereikte. Toen het niet meer boterde tussen de leden van de begeleidingsband en hun voorman, gingen ze in 1965 elk hun eigen weg. Brian Poole verdween al snel in de anonimiteit. De Tremeloes (Alan Blakley, Len ‘Chip’ Hawkes, Rick West en Dave Munden) waren echter regelmatig in de internationale hitparades te vinden.
The Tremeloes begonnen in 1967 aan een half decennium van hits, te beginnen bij het door Cat Stevens geschreven Here comes my baby. Er volgden meer successen, waarvan Silence is Golden (1967) en My little Lady (1968) de grootste waren. De groep kenmerkte zich voornamelijk door pretentieloze uptempo songs, zoals Even the bad times are good (1967), Helule helule (1968) en Once on a Sunday morning (1969).
Het nummer Yellow River werd hen aangeboden door componist Jeff Christie, maar ze brachten het aanvankelijk niet zelf uit. De band Christie – rond Jeff Christie en de broer van gitarist Alan Blakley – werd speciaal gevormd om het nummer uit te brengen, waarbij de zangpartij van Jeff Christie werd toegevoegd aan de reeds ingespeelde begeleiding van The Tremeloes. Het resulteerde in 1970 in een grote hit. The Tremeloes zongen ook You en What Can I Do? van Raymond O’Sullivan (die later bekend zou worden als Gilbert O’Sullivan). Begin jaren zeventig probeerden The Tremeloes een iets ‘ruiger’ image aan te meten met rockachtige singles als Blue Suede Tie. De laatste hit is ook uit die tijd, maar toch meer ‘poppie’: I Like it That way (1972).
Net als veel andere bands uit de jaren zestig en zeventig zijn ook The Tremeloes bij tijd en wijle in ‘revivaloptredens’ terug te vinden. Dave Munden is in al die jaren de enige constante factor geweest, hoewel tegenwoordig ook Rick West (die zich weer Rick Westwood noemt) deel uitmaakt van de groep. Chip Hawkes heeft de groep een paar keer verlaten om vervolgens weer terug te keren, maar hij maakt de laatste jaren deel uit van de groep Class of ’64 met oud-leden van Smokie en The Rubettes.
Band leden:
Bron: Wikipedia
De Helena’s Final Tour zit er weer op. Het was een prachtige week met veel zon, fijne gasten, een perfect verblijf en een goede organisatie i.s.m. Ter Beek Reizen en natuurlijk niet te vergeten de Chauffeurs.
W zullen t.z.t. een film van deze reis op You Tube zetten.
