Een aap komt een café binnen en maakt een salto. Zegt de barman: ‘Waar heb je dat geleerd?’ Zegt de aap: ‘In het circus!’ Er komt nog een aap binnen en die maakt ook een salto. Zegt de barman weer: ‘Waar heb je dat geleerd?’ Zegt de aap: ‘In het circus!’ Dan komt er nog een aap binnen en die maakt een driedubbele salto met schroef. De barman zegt: ‘Laat me raden, dat heb je zeker ook in het circus geleerd?’ Zegt de aap: ‘Nee, ik struikelde over de deurmat”.
Een stofzuiger verkoper belt aan bij een huis. Als de vrouw open doet, stuift hij naar binnen, strooit hondenpoep op de vloerbedekking en zegt: “Als de stofzuiger dat niet in 3 minuten schoon heeft gemaakt, eet ik het zelf op!” Hierop reageert de vrouw: “Wilt u er ketchup of mayonaise bij?” “Hoezo?”, vraagt de verkoper verbaasd. “Nou,” antwoordt de vrouw, “we zijn net verhuisd en er is nog geen elektriciteit aangesloten….”
De pastoor gaat bij het oude vrouwtje:
– “Waarom kom je niet meer naar de kerk?”
– “Mijn jas is te lelijk en versleten.”
– “Onze lieve heer kijkt alleen naar de binnenkant van de mensen, vrouwke!”
– “Ja, maar de voering is ook vol gaten!”
Kinderen van een lagere school krijgen les over moraal. Ze krijgen als opdracht thuis aan hun ouders te vragen een verhaal te vertellen waaraan een moraal hangt. Wanneer ze terug in de klas komen, mogen ze dat verhaal vertellen.
Mieke vertelt:
“Mijn ouders zijn kippenboeren, ze hebben een legbatterij. Op een dag hadden ze in de auto een mand eieren staan. Ze reden over een grote bobbel in de weg, waardoor de eieren braken”.
De moraal luidt: “Wees zeer voorzichtig met fragiele voorwerpen”.
Elsje vertelt:
“Mijn ouders hebben ook een kippenboerderij, maar zij kweken kuikentjes. Op een dag hadden ze wel twintig eitjes. Ze verwachtten dus ook twintig kuikentjes. Ze verzorgden de eitjes heel goed, maar er zijn er maar vijftien van uitgekomen”.
De moraal luidt: “Tel je kuikentjes pas als ze uitkomen”.
Dan vraagt de juf aan Ellen:”En hebben jouw ouders ook een verhaal verteld?”
“Ja”, antwoordt Ellen, mijn papa heeft ons verteld over zijn zus, tante Annie.
Onze tante Annie woont in Amerika en is daar bij het leger. Ze is piloot bij de luchtmacht en heeft meegevochten in Irak. Op een dag werd haar vliegtuig geraakt en moest ze springen. Het enige dat ze bij zich had was een fles whisky, een machinegeweer en een zakmes. Terwijl ze aan haar parachute bengelde, dronk ze de fles whisky leeg, dan was ze die alvast kwijt.
Toen ze beneden kwam, werd ze omsingeld door wel zeventig Irakezen. Ze pakte haar machinegeweer en schoot er vijftig van neer, toen waren haar kogels op.
Met haar zakmes kon ze er nog vijftien doden, toen brak het mes af.
De vijf laatste heeft ze met haar blote handen gedood.
De juf kijkt Ellen ontdaan aan en vraagt na enige stilte: “En heeft je papa je ook een moraal bij dat verhaal verteld?”
Ellen antwoordt: “Jazeker, je kunt beter uit de buurt van tante Annie blijven als ze gezopen heeft.
Een boer werkt op zijn land en opeens ziet hij op de grond wat glinsteren. Hij stapt van zijn tractor, loopt naar het glinsterende object af en pakt het op. Het is een stuk spiegel. De boer had nog nooit eerder zoiets gezien en kijkt in het stuk spiegel. De boer zegt: “Hè, hij lijkt sprekend op mijn vader.” Tijdens het eten kijkt de boer nog een keer naar de spiegel. “Sprekend mijn vader”, zegt hij. Zijn vrouw vraagt: “Wat is dat, schat?” “O, niks hoor”, zegt de boer. Voor het slapen kijkt hij nog een keer in de spiegel. En weer sprekend zijn vader. Hij trekt zijn broek uit en stopt zijn spiegel in zijn zak. Zijn vrouw vertrouwd het niet en midden in de nacht wanneer haar man slaapt, kijkt ze in de zak van de boer. Ze haalt het stuk spiegel er uit en kijkt er goed in. Zegt de Vrouw: “Ik wist het wel, hij heeft een ander. En nog een lelijke ook!…”
