Wilhelmus Jacobus (Willem) Duyn (Haarlem, 31 maart 1937 – Emmen, 4 december 2004) was een Nederlandse zanger die furore maakte als Big Mouth van het duo Mouth & MacNeal. Hij viel op door zijn forse bouw en forse beharing (hoofdhaar en baard).
In de jaren zestig was hij o.a. zanger bij de “Whiskers” en maakte hij deel uit van de tweede bezetting van de Jay-Jays, met o.a. Cees Kranenburg jr.. (drums), Hans Jansen (orgel) en Kees Vennick(sax). Zij waren de opvolgers van de Shadowband en The Jumping Jewels, de begeleidingsband van Johnny Lion. Willem Duyn was daarna ook een bekende diskjockey in een discotheek in Den Helder.
In 1971 vormde de voormalige constructiebankwerker een popduo met Maggie MacNeal. In 1972 scoorden zij een internationale hit met het door producer Hans van Hemert geschreven How do you do Het liedje bereikte in de zomer van 1972 zelfs de top 10 van de Amerikaanse hitparade. In 1974 vertegenwoordigden ze Nederland op het Eurovisiesongfestival met het lied Ik zie een ster, waarmee ze de derde plaats behaalden. In eigen land hadden ze hiermee eveneens succes en stonden ze veertien weken in de hitparade.
In datzelfde jaar werd het duo ontbonden en trad Duyn verder op met Little Eve (Ingrid Kup), met wie hij ook trouwde. Vanaf 1978 trad hij solo op als Big Mouth, later onder zijn eigen naam. In 1979 behaalde hij een hit met het autobiografische lied Willem, een cover van Darling. Willem kreeg in 1982 een vervolg met het eveneens autobiografische lied Wat een rare man. Duyn nam in 1992 tijdelijk de plaats in van Bennie Jolink, zanger van de band Normaal, toen deze zwaargewond raakte. In september van dat jaar scoorde hij met Normaal nog een bescheiden hit met “Woenderbar”. Hoewel Duyn nog vele (solo)singles uitbracht, bereikte hij nooit meer het succes dat hij boekte met Mouth & MacNeal.
Duyn was jarenlang woonachtig in Almelo en Wierden, en woonde later in het Drentse plaatsje Roswinkel. Hij kreeg op 67-jarige leeftijd thuis een hartstilstand en overleed onderweg naar een ziekenhuis. Duyn is twee keer getrouwd geweest en had zes kinderen,
Op 21 maart 2012 verscheen over Mouth & MacNeal de biografie “Duo tegen wil en dank”, geschreven door de voormalige fanclubvoorzitter Roel Smit.
Bovenstaande gegevens komen van Wikipedia.

Hoi Frans Ik vind jullie site leuk om even naar te kijken
zo zie je de oude Garde nog even terug en dat is toch leuk of niet soms
maar ik hoor de muziek dubbel (van de website en van slide show)
wat doe ik niet goed.
Ps
de Melodie Swingers, speelden ook dansavonden bij Cafe het Anker in Saasveld
want van die Gitarist heb ik mijn eerste Electriche gitaar gekocht, en ik heb daar heel veel plezier van gehad. maar ik ken zijn naam niet meer ??? helaas.
ik wens jullie nog heel veel plezier met de website van de Helena’s, ga zo door.
Gr : Gerard
de namen op de foto van de melody swingers zijn
nathalie (alie nijland) zang willem losbroek orgel jan wigger bas jan weldink drums ruddy bakker guitar
Hallo Jan,
Leuk dat je reageerd op onze site. Bedankt voor de namen die ik zeker zal gebruiken. Kun je nog iets meer vertellen over de band zoals; wanneer zijn jullie begonnen en wanneer gestopt, waar gespeeld en waren er nog bijzonder heden.
b.v.d. voor je reactie.
mvg
Hallo Frans.
Super mooi dat je THE MELODY SWINGERS van toen ..op jullie site hebben gezet .We zijn begonnen in 1964 met bruiloften en partijen.Maar al spoedig kwamen de dansavonden om de andere week bij Frankenvolmerink (MANS)en Geuke in Deurningen .Hier hebben we ongeveer 3 jaar gespeeld .Daarna naar Duitsland Muller in Emsburen en Link in Nordhorn en DIKA in Markelo. In 1969 zijn we begonnen bij Kothman in Oldenzaal super tijd ongeveer 5 jaar gespeeld.We zijn door gegaan tot 1981 toen zijn we uit elkaar gegaan allemaal in veschillende bandjes.Sinds ongeveer 4 jaar spelen we weer samen en Alie is er al weer 2 jaar bij.Misschien is het wel mooi om samen een avond te organiseren .mvg jan 0615544889.
goeie muziekanten destijds ,jeugd sentiment bij kothman
Hallo Jan Wigger,
Wat hebben wij (Henk en ik) genoten in de jaren zeventig.
Iedere zondagavond bij Kothman.
Dat was een geweldige tijd.
Groetjes’
Ans en Henk