De Electronica’s, Bert van Gageldonk, Jules Ketelaars en Marijn Heeren, was oorspronkelijke een gezelligheidsorkestje dat met name optrad in café De Kroon in St. Willebrord. Het trio tekende in 1967 een contract bij Phonogram Records, dat hun eerste single Electronica-polka uitbracht. Begin jaren 70 tekende De Electronica’s bij het platenlabel Telstar-label van Johnny Hoes, dat vervolgens regelmatig singles van het trio uitbracht, waaronder De Vogeltjesdans, dat oorspronkelijk de B-kant was van het liedje Radio 2000.
Door het uitblijven van enig (commercieel) succes buiten De Vogeltjesdans, kunnen De Electronica’s tot de eendagsvliegen gerekend worden. Het nummer is oorspronkelijk gecomponeerd door de Zwitser Werner Thomas als het instrumentale ‘Tchip tchip’. Wereldwijd zijn er 35 miljoen singeltjes verkocht van “De Vogeltjesdans”.
In “Herkent u deze nog” deze week “The Switch Combo”. Deze band bestond uit R. Vaneker, sax, klarinet, zang; T. Koerselmom, orgel, accordion, zang; J. Sterrenburg, drums, zang ; M. v. Keulen slag- en basgitaar, zang. Op de kaart stond ook reclame van J. v. Weersel en Zn uit Enschede waar de band het instrumentarium had gekocht.
Hebt u misschien meer informatie voor ons over deze band dan horen we dat uiteraard graag.
In de jaren toen wij als “de Helena’s” zijn begonnen (1967) was een vast nummer op het repertoire de Sneeuwwals van Schriebl en Hupperts. In die tijd vroeg iedereen naar dit nummer en soms moest je het vaker spelen omdat de mensen het zo graag wilden horen. En uiteraard was de klant Koning. We denken zeker dat vele oudere mensen glimlachend terug denken aan die mooie vervlogen tijd. Als U als lezer van deze site nummers heeft die u graag nog eens zou willen horen schroom dan niet maar stuur een mail aan www.helena’s.nl met uw verzoek en u krijgt altijd antwoord.
in 1969 is deze foto gemaakt, op de heide, gemaakt door Herman Haarhuis. Op dat moment werd onze zangeres Truus Braakhuis omgedoopt tot Hellen want Herman vond dat we de naam Hellen en de Helena’s moesten gaan heten. Op de foto van links naar rechts Frans van de Aa, Frans Schulten, Truus Braakhuis, Benny Lenferink en Frans Heerink.
Country als de band van de week. Deze foto uit is van het eind van de jaren 70 van de vorige eeuw. Midden boven is de bandleider Appie Koop en de muzikant rechtsboven was volgens ons Henk. Helaas weten we niet zijn achternaam en de andere muzikanten.
Afgelopen week kregen wij een reactie op de foto van Gerrit Wijlens die we eerder hebben geplaatst. Deze reactie kwam van André Dwars en Theo Wijlens, en de laatste is inderdaad de zoon van Gerrit. In het verhaal dat ze stuurden verteld André dat Gerrit Wijlens altijd het grote voorbeeld voor hem is geweest en dat hij zodoende ook accordeon heeft leren spelen. André en Theo hebben samen “de Serenado’s” opgericht en ze spelen nog altijd om feesten en partijen op de luisteren. Meer informatie is te vinden op hun website www.deserenados.nl
De groep werd in 1967 opgericht door Robbie van Leeuwen, die naar eigen zeggen bij The Motions aan zijn plafond was gekomen en een groep wilde neerzetten waarmee hij internationaal meer kansen zag. Van Leeuwen rekruteerde de groepsleden uit diverse hoeken van de Haagse beatscene en koos in eerste instantie voor een zanger, Barry Hay, die net The Haigs had verlaten. Hay bedankte echter en Van Leeuwen sprak de historische woorden: “Hier zul je nog spijt van krijgen”. Uiteindelijk werd Fred de Wilde ( ex. Hu and The Hilltops ) de zanger en werd er een lp voor Polydor opgenomen. Het album was net als de eerste single Love is in the air matig succesvol.
Een jaar later stapte Shocking Blue over naar het pas opgerichte Pink Elephant-label van Dureco. De eerste plaat die op dat label uitkwam, was Lucy Brown Is Back in Town. De single deed het aardig in de Top 40. Toen De Wilde halverwege 1968 een oproep kreeg voor militaire dienst, besloot Van Leeuwen dat hij zijn groep wilde vervolledigen met een zangeres. In eerste instantie werd gedacht aan Annet Hesterman, maar zij bleek net een contract met een andere manager te zijn aangegaan en bedankte. Later was ze nog korte tijd de zangeres van de Groningse Ro-d-Ys. In Loosdrecht stuitten Van Leeuwen en manager Cees van Leeuwen op Mariska Veres, die daar optrad met The Motowns tijdens een feestje van de Golden Earring. Via haar moeder werd het contact gelegd.
Shocking Blue werd de eerste Nederlandse groep die een nummer 1-hit in de Billboard Hot 100 van de Verenigde Staten behaalde met de single Venus.
De groep had nog vele andere hits voordat zij in 1975 uit elkaar gingen. In 1979 werd een poging tot een reünie gedaan, maar die duurde maar twee jaar. Shocking Blue herrees in een nieuwe samenstelling in 1993 met Mariska Veres, maar zonder Robbie van Leeuwen. Deze formatie bleef optreden tot aan het overlijden van Mariska Veres in december 2006.
De groepsleden door de jaren heen:
Fred de Wilde (zang) (tot de herfst van 1968)
Mariska Veres (zang) (vanaf de herfst van 1968)
Robbie van Leeuwen (gitaar, sitar en zang)
Cor van der Beek (drums) (overleden op 2 april 1998)
Klaasje van der Wal (basgitaar) (tot 1972, overleden op 12 februari 2018)
Henk Smitskamp (basgitaar) (vanaf 1972)
Leo van de Ketterij (extra gitarist in de jaren 1970 – 1971)
Martin van Wijk (gitaar) (vanaf 1973)
Wim Voermans (basgitaar) (november 1984 – oktober 1986)
Jan Pijnenburg (drums) (april 1985 – oktober 1986)
