The Funmakers
“The Funmakers” uit Lochem deze week hier in de schijnwerpers. De namen van de bandleden worden hieronder genoemd.

“The Funmakers” uit Lochem deze week hier in de schijnwerpers. De namen van de bandleden worden hieronder genoemd.

Deze week een foto van Gait oet ‘t Klooster, een conferencier in hart en nieren, die helaas veel te vroeg is overleden. In de zeventiger jaren kwamen we Gait vaak tegen op de bruiloften waar we moesten spelen. In die tijd werd op een bruiloft vaak een conferencier ingehuurd door het bruidspaar. Achter de schermen werden dan de nieuwste moppen uitgewisseld en vaak vertelde Gait een zojuist gehoorde mop aan het publiek.

Wat waren ze nog jong, de mannen van The Little Stars. De man rechts op de foto, Gerrit Schuurman, is samen met o.a. zijn vrouw Ria een van de oprichters nu alweer meer dan 53 jaar geleden.


Afgelopen donder hoorden we via de radio het bericht dat Mieke Telkamp was overleden. Vele mensen hier in Twente en ook ver daarbuiten genoten in de vorige eeuw van haar platen. Derhalve plaatsen we dit artikel. De onderstaande tekst is overgenomen uit Wikipedia.
Mieke Telkamp, pseudoniem van Maria Berendina Johanna (Mieke) Telgenkamp (Oldenzaal, 14 juni 1934 – Zeist, 20 oktober 2016) was een Nederlands zangeres. Ze is Nederland vooral bekend door het lied Waarheen, waarvoor, waarmee ze in 1971 haar comeback maakte.
Telkamp heeft tussen 1953 en 1967 meerdere hits op haar naam geschreven. Ze werd in 1953 bekend met Here in my heart, een lied dat in 1952 door Al Martino werd gezongen. Daarna bracht ze succesvolle nummers uit als Nooit op Zondag en Eb en Vloed. Ook heeft ze veel succes in West-Duitsland gehad, met als grootste hit Prego, prego gondeliere, waarvan bijna een miljoen singles werden verkocht. Als pseudoniem gebruikte ze de naam Mieke Telkamp, omdat haar geslachtsnaam Telgenkamp ongeschikt werd bevonden om in West-Duitsland een carrière op te bouwen.
Ze won in 1957 de eerste prijs, de Gouden Gondel, tijdens het Festival van Venetië. Zij heeft in 1962 aan het Songfestival van Knokke meegedaan en in 1964 in de Snip en Snap Revue gestaan.
In 1967 trok ze zich op doktersadvies met buikklachten terug uit de showbusiness. Maar begin jaren 70 besloot ze om haar carrière nieuw leven in te blazen. Ze trad echter niet meer op in het land en beperkte het zingen tot platen-, radio- en televisiestudio’s.
Na Telkamps terugkeer in de muziekwereld behaalde ze het grootste succes uit haar carrière. Ze ontving in 1971 haar eerste gouden plaat voor Waarheen, waarvoor, een nummer in de originele Nederlandse tekst van Karel Hille, geschreven op de melodie van Amazing Grace en waarvan in Nederland meer dan een miljoen exemplaren verkocht werden. Ze nam Waarheen, waarvoor samen met de Hi-Five onder leiding van Harry de Groot op naar een idee van Frank Jansen, die ook de productie deed. Het lied was jarenlang in Nederland het meest populaire lied dat bij uitvaarten gedraaid werd.
Er is een cd verschenen met al haar Duitse successen, getiteld Tulpen aus Amsterdam, waarvan bijna een miljoen platen over de toonbank ging. Telkamp was de eerste Nederlandse zangeres die na de Tweede Wereldoorlog weer in het Duits zong, wat haar in de Duitstalige landen veel waardering heeft opgeleverd. Sinds 1955 verschenen in West-Duitsland vele platen, waarvan Du bist mein erster Gedanke de eerste was. Haar eerste Duitse titel Morgen komm’ ich wieder werd in 1953 alleen in Nederland uitgebracht en werd een groot succes.
Telkamp was in 1978 de eerste persoon uit de showbusiness die werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In 1990 trad ze voor het laatst officieel op.
In augustus 2008 verscheen een dvd met de titel Alles voor jou, waarop van 40 liedjes beeldregistraties staan uit de periode 1959-1989.
Op 13 december 2008 werd aan Telkamp een Diamanten Award uitgereikt bij Omroep MAX, voor de verkoop van 1 miljoen exemplaren van Waarheen, waarvoor.
Op 10 maart 2011 nam ze bij Omroep MAX definitief afscheid van het grote publiek en leefde sindsdien teruggetrokken in Zeist. Ze overleed op 82-jarige leeftijd.

Karel Gott (Plzeň, 14 juli 1939 – Praag, 1 oktober 2019) was een populaire Tsjechische schlagerzanger bekend als de Gouden stem uit Praag.
Gott werd geboren in Pilsen. Op het moment van zijn geboorte was Tsjecho-Slowakije bezet door nazi-Duitsland, die het gebied waarin Pilsen lag hadden uitgeroepen tot het Protectoraat Bohemen en Moravië. Hij wilde kunstschilder worden maar nadat hij was afgewezen voor de kunstacademie (UMPRUM) volgde hij een opleiding tot elektricien.
Zijn muzikale carrière begon hij in Praagse danscafés. Gott werd opgemerkt in een talentenwedstrijd. In 1963 bracht hij een Tsjechische versie uit van Moon River en mocht hij optreden in het theater Semafor. In 1967 nam hij deel aan een festival in Cannes en had hij gedurende zes maanden een show in Las Vegas. In 1968 vertegenwoordigde Gott Oostenrijk op het Eurovisiesongfestival, waarbij hij een 13e plaats haalde met het lied Tausend Fenster. Hij trad op in talrijke televisieshows – in door hemzelf gepresenteerde programma’s, of als gast bij anderen. Tevens was hij, naar verluidt, een grote inspiratiebron voor de funky vocalist Chet Baker. Gott nam ongeveer 120 albums op. Het is niet precies bekend hoeveel platen hij verkocht heeft, maar men schat zo’n 50 miljoen tot 100 miljoen. In Duitsland alleen al verkocht hij 23 miljoen platen.
Zijn meeste liedjes zijn in het Duits en Tsjechisch, maar Gott nam ook vele liedjes in het Engels, Russisch en Italiaans op. Verder zong hij enkele liedjes in het Frans, Oekraïens, Hebreeuws, Latijn, Spaans, Romani, Pools, Hongaars, Kroatisch en Slowaaks.
Tevens leende hij zijn stem uit aan het titellied van de Duitse versie van Maja de Bij.
Hij won twintig keer de Český slavíkprijs voor beste zanger.
Op 1 oktober 2019 overleed Karel Gott in familiale kring te Praag. In september 2019 had de zanger al aangekondigd dat hij aan acute leukemie leed. Als gevolg hiervan onderging hij een poliklinische behandeling in het Algemeen Ziekenhuis te Praag. Gott kampte al sinds 2015 met gezondheidsproblemen.
Bron: Wikipedia
Afgelopen week lazen wij in de krant dat Tonny Mengerink is overleden. Tonny was een ras muzikant die het Saturnus Quartet “groot” heeft gemaakt. Om hem te gedenken plaatsen we deze week onderstaande foto van het Saturnus Quartet. Wij wensen alle nabestaanden de kracht om dit verlies te kunnen dragen. 
De bandleden waren Tonny Mengerink, Gitaar, Basgitaar en Zang; Frits Oosterkamp, Drums en Zang; Casper Brunnekreef, Trompet, Saxofoon en Zang; Tonie Mengerink, Orgel, Piano en Zang.