The Whiskers

Wilhelmus Jacobus (Willem) Duyn (Haarlem, 31 maart 1937 – Emmen, 4 december 2004) was een Nederlandse zanger die furore maakte als Big Mouth van het duo Mouth & MacNeal. Hij viel op door zijn forse bouw en forse beharing (hoofdhaar en baard).

In de jaren zestig was hij o.a. zanger bij de “Whiskers” en maakte hij deel uit van de tweede bezetting van de Jay-Jays, met o.a. Cees Kranenburg jr.. (drums), Hans Jansen (orgel) en Kees Vennick(sax). Zij waren de opvolgers van de Shadowband en The Jumping Jewels, de begeleidingsband van Johnny Lion. Willem Duyn was daarna ook een bekende diskjockey in een discotheek in Den Helder.

In 1971 vormde de voormalige constructiebankwerker een popduo met Maggie MacNeal. In 1972 scoorden zij een internationale hit met het door producer Hans van Hemert geschreven How do you do Het liedje bereikte in de zomer van 1972 zelfs de top 10 van de Amerikaanse hitparade. In 1974 vertegenwoordigden ze Nederland op het Eurovisiesongfestival met het lied Ik zie een ster, waarmee ze de derde plaats behaalden. In eigen land hadden ze hiermee eveneens succes en stonden ze veertien weken in de hitparade.

In datzelfde jaar werd het duo ontbonden en trad Duyn verder op met Little Eve (Ingrid Kup), met wie hij ook trouwde. Vanaf 1978 trad hij solo op als Big Mouth, later onder zijn eigen naam. In 1979 behaalde hij een hit met het autobiografische lied Willem, een cover van Darling. Willem kreeg in 1982 een vervolg met het eveneens autobiografische lied Wat een rare man. Duyn nam in 1992 tijdelijk de plaats in van Bennie Jolink, zanger van de band Normaal, toen deze zwaargewond raakte. In september van dat jaar scoorde hij met Normaal nog een bescheiden hit met “Woenderbar”. Hoewel Duyn nog vele (solo)singles uitbracht, bereikte hij nooit meer het succes dat hij boekte met Mouth & MacNeal.

Duyn was jarenlang woonachtig in Almelo en Wierden, en woonde later in het Drentse plaatsje Roswinkel. Hij kreeg op 67-jarige leeftijd thuis een hartstilstand en overleed onderweg naar een ziekenhuis. Duyn is twee keer getrouwd geweest en had zes kinderen,

Op 21 maart 2012 verscheen over Mouth & MacNeal de biografie “Duo tegen wil en dank”, geschreven door de voormalige fanclubvoorzitter Roel Smit.

 Bovenstaande gegevens komen van Wikipedia.

Deze week hey Miranda Combo uit Groesbeek op de voorgrond. Uit het dorp Groesbeek en omstreken zijn diverse orkesten afkomstig die de nodige furore hebben gemaakt. Het was / is een vruchtbare grond voor muzikanten zullen we maar zeggen.

Deze week een foto van de Sallandse formatie “The Flying Birds”. De Plaat die u hierbij hoort is een live opname van de “The Flying Birds`, maar dit keer met zang van Gerard Wigger.

Wereldberoemd in Mill en omgeving was deze band The Rythm Four uit Mill. De Muzikanten zijn TOON VAN RIET – TOON VAN DER BURGT – AD VAN RIET en LEO STOFFELEN. Nadat deze band is gestopt zin Toon van de Burgt en Leo van Stoffelen begonnen met de band “de Migra’s”.

Enkele weken geleden heeft Toon zijn 80ste verjaardag gevierd waar hij erg trots op is. Ondanks dat Toon door een ziekte geen accordeon meer kan spelen blijft hij optimistisch en hij zegt dan ook vaak “niet zeuren, want er zijn altijd nog mensen die het nog erger hebben dan ik.”

De band Free Time uit Albergen deze week op de voorgrond. Van de Muzikanten kennen we alleen toetsenist Hans oude Elberink. mocht u de ander mannen kennen dan horen we dat graag. 

Op herhaling The Flying Birds. Onder de rubriek “the story of..” is het complete verhaal te lezen van deze band.