The Whiskers

Uit Enschede komt het Apollo Team. Wie de muzikanten zijn weten we helaas niet en zouden het fijn vinden dat iemand van onze lezers ons dat kan vertellen. 

Afgelopen week kregen wij van Alie Groenhuijzen 2 foto’s van Lets Moustache uit het begin van de tachtiger jaren. Wij zijn uiteraard dankbaar dat deze foto’s naar ons zijn gezonden.

Wilhelmus Jacobus (Willem) Duyn (Haarlem, 31 maart 1937 – Emmen, 4 december 2004) was een Nederlandse zanger die furore maakte als Big Mouth van het duo Mouth & MacNeal. Hij viel op door zijn forse bouw en forse beharing (hoofdhaar en baard).

In de jaren zestig was hij o.a. zanger bij de “Whiskers” en maakte hij deel uit van de tweede bezetting van de Jay-Jays, met o.a. Cees Kranenburg jr.. (drums), Hans Jansen (orgel) en Kees Vennick(sax). Zij waren de opvolgers van de Shadowband en The Jumping Jewels, de begeleidingsband van Johnny Lion. Willem Duyn was daarna ook een bekende diskjockey in een discotheek in Den Helder.

In 1971 vormde de voormalige constructiebankwerker een popduo met Maggie MacNeal. In 1972 scoorden zij een internationale hit met het door producer Hans van Hemert geschreven How do you do Het liedje bereikte in de zomer van 1972 zelfs de top 10 van de Amerikaanse hitparade. In 1974 vertegenwoordigden ze Nederland op het Eurovisiesongfestival met het lied Ik zie een ster, waarmee ze de derde plaats behaalden. In eigen land hadden ze hiermee eveneens succes en stonden ze veertien weken in de hitparade.

In datzelfde jaar werd het duo ontbonden en trad Duyn verder op met Little Eve (Ingrid Kup), met wie hij ook trouwde. Vanaf 1978 trad hij solo op als Big Mouth, later onder zijn eigen naam. In 1979 behaalde hij een hit met het autobiografische lied Willem, een cover van Darling. Willem kreeg in 1982 een vervolg met het eveneens autobiografische lied Wat een rare man. Duyn nam in 1992 tijdelijk de plaats in van Bennie Jolink, zanger van de band Normaal, toen deze zwaargewond raakte. In september van dat jaar scoorde hij met Normaal nog een bescheiden hit met “Woenderbar”. Hoewel Duyn nog vele (solo)singles uitbracht, bereikte hij nooit meer het succes dat hij boekte met Mouth & MacNeal.

Duyn was jarenlang woonachtig in Almelo en Wierden, en woonde later in het Drentse plaatsje Roswinkel. Hij kreeg op 67-jarige leeftijd thuis een hartstilstand en overleed onderweg naar een ziekenhuis. Duyn is twee keer getrouwd geweest en had zes kinderen,

Op 21 maart 2012 verscheen over Mouth & MacNeal de biografie “Duo tegen wil en dank”, geschreven door de voormalige fanclubvoorzitter Roel Smit.

 Bovenstaande gegevens komen van Wikipedia.

Op speciaal verzoek nog een keer een foto van “dee jongs oet Soasel en Weersel”

Met Speciale dank aan Gerard Wigger die deze presentatie gemaakt heeft. Dubbelklik op onderstaande Link.

Story of Silver Wings, The

Onderstaand verhaal is ons toegezonden, en wij willen het graag plaatsen.

In het midden van de jaren 60 kennen vele jonge muzikanten elkaar van bezoeken aan de muziekwinkel van Huigens in de Nieuwstraat te Hengelo. Daar worden de meeste muziek instrumenten gekocht. In  die tijd besluiten drummer Hans Harmsen en toetsenist Dolf Severein om een band op te richten. Al snel  in 1966 komt basgitarist Johnny Beck erbij en sologitarist Brian Sprukkelhorst maakt de groep compleet.  De naam van de band The Brihado’s wordt gevormd door de eerste letters van de voornamen Brian, Hans en Dolf. Zowel  Johnny als Brian zijn afkomstig uit de Hengelose band The Funny Faces. De nummers oefenen ze in de kapperszaak aan de Industriestraat bij Dolf Severein. Het zijn bekende Engelstalige hits van  The Hollies, The Kinks, The Cats en andere top 40 nummers. Ze treden een aantal keren op in de regio zoals bij De Kul in Denekamp maar ook in de dansschool  De Bokdams in Hengelo.  Ze horen dat de opbrengsten van een optreden in Duitsland veel hoger zijn en besluiten om zich meer op Duitsland te richten. Tot 1970 is de band daar dan ook hoofdzakelijk  te vinden. In de loop van 1969 wordt de band gevraagd om een dinsdagavond voor te spelen in De Kul in Denekamp. Er moeten ook Duitstalige nummers bij. De Diamond Stars, vaste band bij De Kul, de Klengola Stars en anderen komen luisteren. The Brihado’s worden geboekt  en treden vervolgens met grote regelmaat op in Denekamp. Vanaf dat moment wordt de top 40 muziek uitgebreid met dansmuziek. De band krijgt grote bekendheid  en treedt regelmatig op bij De Kei en Kothman in Oldenzaal, bij Hotel Royal in Hengelo, Mensink in Reutum en vele avonden bij Bruins in Saasveld en andere dancings. Ook worden The Brihado’s veel gevraagd bij carnavalsfeesten in de hele regio. Bij de opbouw valt Hans van het glad geworden podium tijdens het carnaval bij Roord en breekt zijn been. Snel wordt een andere drummer geregeld, maar de volgende avond speelt Hans met gebroken been “gewoon” weer mee. Tijdens een carnavalsavond bij De Kul host de hele meute zo hard en vaak tegen het podium dat het complete drumstel van het podium glijdt. In de vakantieweken in die jaren spelen The Brihado’s bijna iedere avond in De Kul. The Cats zijn in die weken één van de attracties. The Brihado’s verzorgen de rest van de avond, maar spelen ook nummers samen met The Cats. Dus twee bands tegelijk op het podium. Dat gebeurt ook tijdens een optreden van The George Baker Selection . Bij een optreden in Zuidlaren krijgt één van de bandleden aan het begin van de avond ruzie met zijn vriendin. Die loopt boos de zaal uit en keert niet terug. Midden in de nacht, als ze willen wegrijden met de grote Hanomag-bus, vinden ze haar slapend op een deken onder de bus. Dat had ook verkeerd kunnen aflopen. In 1973 wordt de band geboekt door Theaterbureau Ben Lukker, die voor veel optredens in Friesland en Drenthe zorgt. Zo ook tijdens de autoloze zondagen van november 1973 tot januari. Benzine is alleen verkrijgbaar met benzinebonnen en je mag niet rijden van zaterdagnacht tot zondagavond zonder een speciale vergunning. De boetes zijn heel hoog. Maar de band heeft een ontheffing en rijdt op zondagnachten met hun grote bus over lege wegen van Friesland terug naar Hengelo. Ze worden op die lange ritten nooit gecontroleerd. Maar als ze in die tijd optreden in een nachtclub in Almelo worden ze ‘s-nachts rond 5 uur op de korte rit naar Hengelo 6 keer aangehouden. Gelukkig kun je in die jaren tot diep in de nacht nog op één plek wat te eten krijgen. Dat is in Hengelo bij de cafetaria van de broers Kölner aan de Bornsestraat. De cafetaria is op slot, maar als je hard op de ruit klopt mag je naar binnen. Dat weten bijna alle bands uit Twente en regelmatig zit het propvol met muzikanten van Teach-In, The Buffoons en anderen. Veel sterke verhalen doen de ronde. Ook The Brihado’s kennen in de jaren 70 vele wisselingen in de samenstelling van de band. Ze hebben gespeeld tot 1978. Daarna hebben enkele leden de groep Jet-Set gevormd. Hans Harmsen speelt al jaren in dansorkest/partyband “Veur De Lol”. Bertus Lansink speelt momenteel in “Fluitje van een Cent”. De anderen, Dolf Severein, Freddy Stuiffenberg, Brian Sprukkelhorst  en Leo Loesman zijn overleden.

Onderstaande personen hebben door de jaren in Brihado’s gespeeld:

Jan & Zwaan is een Nederlands accordeon duo uit Vroomshoop in de Nederlandse provincie Overijssel. Het duo bestond oorspronkelijk uit Jan van de Beld, een stukadoor uit Zuidwolde (Dr.), en Zwaantje van de Beld-Pieters, een schoenenverkoopster uit Hollandscheveld.

Het duo treedt voor het eerst op in 1961, dan nog onder de naam “The Menghini’s”, een vernoeming naar de Italiaanse accordeonbouwer Menghini. In eerste instantie zijn het amateurs, maar eind jaren zestig wordt de muziek voor het duo beroepsmatig en treden de twee voornamelijk in Noord- en Oost-Nederland op.

In 1973 worden ze landelijk bekend als “Jan & Zwaantje” met het nummer “Veronica” uitgebracht naar aanleiding van het verdwijnen van de gelijknamige radiopiraat en het nummer stond 2 weken in de tipparade. In 1979 stond het nummer “Ik zoek een meisje” in de Top 40 met als hoogste plaats nummer 20. In 1980 ontvangt het duo een gouden LP voor hun album Jan & Zwaan, dat zestien weken in de Album Top 50 stond met als hoogste notering plaats 9. In 1981 stond het nummer “Het dorpsfeest” 3 weken in de Top 40 met als hoogste plaats nummer 36. Het was een Nederlandstalige bewerking van het Duitse nummer “Schwarzbraun ist die haselnuss”. Op de B-zijde stond het nummer “Zeg nog eenmaal”.

Daarna treden ze in het hele land op en daarnaast in andere landen in Europa voor Nederlandse toeristen. In die tijd worden ze op drums begeleid door vrachtwagenchauffeur Barteld Kok of Hilbert Kuyer. Op 15 april 2007 viert het duo hun 45-jarige artiestenjubileum.

Na een ziekbed overleed op 21 oktober 2010 Zwaan op 65-jarige leeftijd.

Bron: Wikipedia