The Whiskers

Nadat het vorig jaar niet door kon gaan , lukt het dit jaar wel. The Diamond Stars (1963 -2000)  geven a.s. zaterdag 25 oktober een eenmalig optreden in het kulturhus in Denekamp. Vanwege stem problemen van de vroegere zanger Jos Pierik wordt de zang nu gedaan door Boyke Meijerink. De vier mannen van het eerste uur Jos Pierik, Ab Boers, Willie Grote Punt en Ad Loohuis nemen de muziek voor hun rekening. We nemen aan dat menig nummer van vroeger tot nu de revue zal passeren. We wensen de mannen vanaf deze kant heel veel succes maar nog belangrijker onwijs veel plezier.

Deze week the formatie “The Silver Wings” op herhaling op deze site. Eerder hebben we al aandacht besteed aan deze band en ook is ons “The Story Off….” toegestuurd door Gerard Wigger. Deze kunt u nog steeds vinden op deze site. De bezetting van deze band was : Ben Oude Mulders, saxofoon, zang; Gerard Wigger, begeleidingsgitaar, zang; Gerard Löbker, drums, zang; Harry Bruns, bas; Ben Senger, orgel en zang.

De band Kobra uit Enschede als eerste in 2017 op de voorpagina.  Van Marinus Bekkink kregen wij de volgende informatie: Dit is een foto uit ca. 1995, genomen bij kasteel Eerde nabij Ommen. De muzikanten zijn v.l.n.r. Peter Meyer Albergen, Erik Kamferbeek Vroomshoop, Marinus Bekkink Borne en Wim Kappert Albergen.

Bruno Siegfried Majcherek (Heerlen, 3 januari 1936) is een volkszanger van Poolse afkomst (zijn ouders waren Pools), die opgegroeid is in Heerlen. Sinds 1952 treedt hij regelmatig op, met name in Zuid-Limburg. Hij treedt meestal op met zijn eigen orkest: Bruno Majcherek und die Regento Stars.

Omdat Otto de trompettist een trompet heeft van het merk Regento besluiten ze zich Regento Stars te noemen en om de optredens nog wat spannender te maken worden er sensuele Poolse en Duitse tango’s ingestudeerd. Deze waren in de jaren twintig en dertig zeer populair in het nachtleven van Berlijn, Wenen, Boedapest en Warschau, maar werden door de warren van de oorlog en zijn gevolgen in vergetelheid geraakt. Er wordt ook geëxperimenteerd met wat dubbelzinnig teksten om het enge lichaamscontact van het tangodansen nog wat spannender te maken en behalve muziek ook grappen naar het publiek over te brengen. De zuid Limburg pastoors en andere katholieke geestelijken vinden het onzedig, waarschuwen hun parochie er voor in de preek of spreken zelf de orkestleden er op aan. De orkestleden kennen door hun migranten afkomst en de de oorlog de hypocrisie van de katholieke kerk en laten zich niet intimideren. Bovendien vindt de uitgaande jeugd hun muziek fantastisch spannend en de mening van het publiek is dan ook doorslaggevend om er mee door te gaan. Een platenvertegenwoordiger uit Amsterdam die tijdens een optreden komt luisteren, verstaat weliswaar niets van wat er gezongen wordt maar merkt aan de reactie van het publiek dat de muziek bijzonder is en regelt snel een platencontract met de Amsterdamse Tivoli platenmaatschappij. In een geïmproviseerde platenstudio worden de liedjes Laila (tango) en Lugano (langzame wals) opgenomen in het Nederlands, maar omdat het Limburgs accent moeilijk verstaanbaar is wordt er ook een versie in het Duits opgenomen en dit wordt eerst een groot succes in Zuid Limburg, waar men het orkest kent van vele optredens. Later dringt het succes ook door tot alle uithoeken van Nederland.

Wilt u meer weten over de Regento stars kijk dan op www.brunomajcherek.nl/

Roy Black (Bobingen, 25 januari 1943 – Heldenstein, 9 oktober 1991) was een van de populairste Duitse schlagerzangers, zijn echte naam was Gerhard Höllerich. Zijn artiestennaam had hij te danken aan zijn zwarte haren en het feit dat zijn idool de Amerikaanse zanger Roy Orbison was.

Op 18-jarige leeftijd kreeg hij de muziekkoorts, hij speelde eerst in de band The Honky Tonks. Eind 1963 richtte hij zijn eigen band op, Roy Black and his Cannons. In 1964 kreeg de band een platencontract van producent Hans Bertram na een talentenwedstrijd gewonnen te hebben. Roy stopte met zijn studie bedrijfswetenschappen om zich op de muziek toe te leggen.

De eerste 2 singles Sweet Baby mein en Darling my Love waren niet bepaald een groot succes, daarna ging Roy solo. In de zomer van 1965 kwam zijn derde single uit, Du bist nicht allein. Deze was een schot in de roos. De single kwam op de 4de plaats in de Duitse hitparade terecht.

In 1967 speelde hij voor het eerst in een musicalfilm mee, Das Paradies der flotten Sünder. Tot 1969 haalden al zijn singles de top 10, waaronder zes de eerste plaats. Hij speelde in verschillende films mee. In 1971 scoorde hij een internationale hit met Schön is est auf der Welt zu sein, een duet met de tienjarige Anita Hegerland. Het bereikte de zesde plaats in de Nederlandse Top 40 en de zevende plaats in de Daverende 30.

Daarna begon zijn succes wat te tanen. In 1974 ging hij weg bij de producent die hem groot gemaakt had, maar er volgden geen hits meer.

Ook in 1974 trouwde hij met fotomodel Silke Vagts (20 januari 1945 – 16 januari 2002, zelfmoord). Op 1 augustus 1976 werd hun eerste zoon Torsten geboren.

In de jaren 80 laaide zijn populariteit weer op met nieuw werk. Privé ging het hem niet voor de wind, hij scheidde van Silke in 1985. Op 25 mei 1986 stortte hij door een hartafwijking in en kreeg hij twee nieuwe hartkleppen. Enkele maanden later trad hij genezen op voor 3000 fans in Berlijn.

In 1989 kreeg hij van RTL Plus het aanbod voor de hoofdrol in de serie Ein Schloß am Wörthersee. Hij speelde de charmante hotelchef Lennie Berger.

Op 2 mei 1990 pleegde zijn vader Georg Höllerich zelfmoord. Een jaar later op 14 september 1991 schonk zijn nieuwe vriendin Carmen Böhning het leven aan dochter Nathalie. Nog geen maand later, op 9 oktober, overleed Roy door hartfalen. Dit gebeurde in zijn buitenverblijf. Zijn vroege dood had naast zijn hartzwakte wellicht ook te maken met zijn alcohol- en pillenverslaving.