Bij de grens

Een Nederlander en een Duitser zijn aan het jagen in een groot bos. Ze zien allebei een haas en schieten direct. Als ze bij de haas zijn zegt die Duitser: “Das ist mein haas, habe ich geschossen.” “Nou nee, ik dacht het van niet” zegt de Nederlander, “Jij hebt ‘m in zijn poot geraakt, en dat schot door zijn kop is van mij”. “Nein!” zegt die Duitser.“Echt wel!” zegt de Nederlander weer.

Ze komen er niet uit op deze manier. Dan zegt de Nederlander: “Ik stel voor dat we dit als mannen onder elkaar oplossen.” “Ok,” zegt de Duitser, “einverstanden. Wie dan?”

“Ik begin”, zegt de Hollander. Dus de Duitser gaat wijdbeens staan en krijgt me toch een schop … Huilend en rollend gaat ‘ie door het gras, na een kwartier staat ‘ie weer op, nog een beetje krom maar het ging wel weer.

“So.” zegt ie “und jetzt ist mein beurt.” “Nou”, zegt de Hollander, “neem jij die haas maar…”

Heb je het gehoord? Onze chef is gestorven.”
Ja en ik vraag me de hele tijd al af wie er samen met hem gestorven is.”
“Hoezo samen met hem?”
“Nou in de advertentie stond toch: “Met hem stierf een van onze bekwaamste medewerkers…”

Een dokter komt tijdens zijn ochtendwandeling een oudere gerimpelde vrouw tegen,
ze zit voor haar huis een sigaar te roken, dus hij loopt naar haar toe en vraagt,
“Ik kan het niet helpen, maar het viel me op hoe gelukkig u er uit ziet! Wat is uw geheim”
“Ik rook elke dag 10 sigaren,” zei ze. “Voor ik naar bed ga, rook ik een grote lekkere joint.
Afgezien daarvan, drink ik een hele fles Jack Daniels iedere week, en ik eet alleen maar junk food.
In de weekends, gebruik ik veel pillen, heb ik veel onveilige wisselende seksuele contacten, en ik doe nooit aan welke vorm van sport dan ook.”
“Dat is pas onvoorstelbaar! Hoe oud bent u?”
“Vierendertig”

Annie komt bij de bakker, zegt de bakker: “Hallo Annie, wat zie jij er goed uit.” “Ja,” zegt Annie, “ik heb een facelift gehad moet jij maar eens schatten hoe oud ik ben.” “Nou,” zegt de bakker, “ik schat 42 jaar.” “Nee,” zegt Annie, “53.” Even later komt Annie bij de slager die ook weer een complimentje naar Annie maakt. “Ja,” zegt Annie, “moet jij maar eens schatten hoe oud ik ben.” “Nou,” zegt de slager, “ik denk 44.” “Nee,” zegt Annie, “53.” Na het winkelen staat Annie op de bus te wachten komt een man die ook weer tegen Annie zegt dat ze er goed uitziet. “Ja,” zegt Annie, “moet jij maar eens raden hoe oud ik ben.” “Nou,” zegt die man, “dat zou ik zo niet kunnen zeggen maar als ik even in je broek mag voelen dan kan ik het je zo vertellen.” Oké, Annie laat de man met zijn hand in haar broekje graaien en na vijf minuten is de man klaar en zegt: “53 jaar.” “Zo,” zegt Annie, “dat jij dat kunt voelen aan mijn poesje?” “Nou nee,” zegt de man, “ik stond net achter je bij de bakker.”

Jannes, een Drentse boer, was met zijn kudde aan de wandel in een afgelegen weide, ergens in het noorden van het land, toen er plotseling een splinternieuwe BMW stopte in een wolk van stof.
De chauffeur, een jongeman, volledig Armani gekleed, met Gucci schoenen, Ray-Ban zonnebril en Yves St-Laurent das, steekt zijn hoofd uit het raam en vraagt aan de boer:
Als ik het juiste aantal koeien van uw kudde kan noemen, krijg ik dan een koe?
Jannes kijkt naar de man, zeker weer zo’n Yuppie, en kijkt dan naar zijn kudde die vreedzaam staat te grazen.
Jannes antwoordt kalm: Ja, waarom niet?
De Yuppie parkeert zijn wagen, neemt zijn Dell minicomputer, sluit deze aan op zijn RAZR V3 mobiele telefoon, surft op Internet en bereikt een NASA-site, contacteert een GPS-satelliet om de juiste positie van de plaats te bepalen, geeft dan zijn coördinaten aan een andere NASA-satelliet die de sector opneemt op een ultrahoge resolutiefoto.
Dan bereikt de jongeman een Adobe digitale fotosite en stuurt het beeld naar een analysesite in Hamburg, Duitsland.
Enkele seconden later krijgt hij een bericht op zijn Palm Pilot, dat hem zegt dat het beeld geanalyseerd is en dat de gegevens zijn opgeslagen. Via zijn black-berry legt hij contact met een MSQSL-gegevensbank dat verbonden is met een Excel-berekeningsblad en enkele minuten later ontvangt hij het antwoord. Tenslotte drukt hij een gekleurd rapport van 150 bladzijden af met zijn HP-laser mini-printer, wendt zich naar boer Jannes en zegt :
U heeft exact 1586 koeien.
Correct. OK, je mag één van mijn koeien kiezen, zegt Jan.
Hij houdt de jonge Yuppie in het oog terwijl deze één van de dieren kiest en ziet hem geamuseerd het dier in zijn kofferbak leggen.
Dan zegt Jannes tegen de jongeman:
Zeg! Als ik je precies kan zeggen in welke sector je werkt, krijg ik dan mijn dier terug?
De jongeman denkt een ogenblik na en zegt: OK, waarom niet ?
Jij bent een lid van het Kabinet Rutte zegt Jannes.
Wow! Dat klopt, zegt de Yup, maar hoe heeft u dat kunnen raden?
Ik hoefde niet te raden zegt Jannes.
Jij bent hierheen gekomen zonder dat iemand het je heeft gevraagd, je wilt worden betaald voor het antwoord op een vraag die ik niet heb gesteld. Je hebt materiaal gebruikt dat miljoenen euro’s kost om mij te kunnen bewijzen dat je intelligenter bent dan ik en je kent niks over het werk van werklui die je je brood laten verdienen en tenslotte: Je hebt de ballen verstand van dieren! Want wat hier voor je staat zijn geen koeien maar SCHAPEN. En geef mij nu mijn hond terug!