De Serenado’s

Omdat RTV Oost afgelopen week hun bivak hadden opgeslagen bij Camping De Witte Berg in Oud Ootmarsum werd de week gisteren afgesloten met een barbecue en live muziek. De band BIZAR speelde van 4 tot 9 uur met nummers van o.a CCR, Prince, Golden Earring en Led Zeppelin. De band leden komen uit de driehoek Wierden, Enter en Almelo. Het werd een gezellige avond, mede dankzij de goede muziek van BIZAR.

De informatie van onderstaande band hebben we gekregen uit Limburg. Aan de foto te zien moet dit stammen vanuit de zestiger jaren in de vorige eeuw.

Een foto van de groep Guy’s Act uit Steenwijk. Meer dan dat er op de foto is beschreven kunnen wij er ook niet van vertellen. Mocht u iets weten dan horen wij dat graag.

Cornelia Froboess (Wriezen, 28 oktober 1943), aan het begin van haar carrière bekend als Die kleine Cornelia en later als Conny, is een Duitse actrice, die in de jaren vijftig en zestig als zangeres een tieneridool was.

Froboess groeide op in Berlijn. Pack die Badehose ein was in 1951 haar eerste hit. Het liedje was geschreven door haar vader, de componist en muziekuitgever Gerhard Froboess (1906-1976), voor een zangkoor dat er niets in zag, zodat hij het door zijn achtjarige dochtertje liet zingen. In de jaren tot 1967 had ze vele hits. Veel van haar liedjes werden door haar vader geschreven, deels onder het pseudoniem Erich Langenfeld. Toen de rock-‘n-roll populair werd, stapte ze over naar liedjes in die stijl.

Ze vertegenwoordigde de Bondsrepubliek op het Eurovisiesongfestival 1962. Ze werd zesde met het door Christian Bruhn geschreven Zwei kleine Italiener, onder muzikale begeleiding van het orkest van Horst Wende. Het werd een hit in heel Europa (onder andere een nummer 1-hit in Duitsland) en een eurovisie-evergreen. Ze zong soms ook versies van haar liedjes in andere talen, zoals Frans, Italiaans en Fins. Zo nam ze Twee kleine Italianen, Lady Sunshine en Mister Moon in het Nederlands op.

Conny Froboess werd getypecast als een “Berliner Göre” (West-Berlijns grietje) in succesvolle musicalfilms met Peter Kraus, zoals Wenn die Conny mit dem Peter (1958) en Conny und Peter machen Musik (1960). Ze speelde daarnaast in films met Peter Weck, Rex Gildo, Peter Alexander en Johannes Heesters. In 1967, het jaar waarin zij trouwde met de Oostenrijkse toneelregisseur en theaterdirecteur Hellmuth Matiasek, maakte ze haar laatste plaatopnamen. Ze stopte als liedjeszangeres om zich te concentreren op haar acteercarrière.

Cornelia Froboess werd een gevierde karakteractrice die te zien is in talloze toneelstukken, bioscoop- en televisiefilms, bijvoorbeeld in vier afleveringen van Tatort en zes van Derrick. Van 1972 tot 2001 speelde ze hoofdrollen uit het grote toneelrepertoire bij de Münchner Kammerspiele en daarna tot 2011 bij het Bayerisches Staatsschauspiel (eveneens in München). In 1984 had ze groot succes als ‘Eliza Doolittle’ in de musical My Fair Lady in het Münchener Staatstheater am Gärtnerplatz. In een totaal ander soort rol maakte ze in 2005 indruk als de egocentrische, verbitterde ‘Insa’ bij de wereldpremière van Die eine und die andere van Botho Strauß. Ze werkte met vooraanstaande theatermakers als Thomas Langhoff, Dieter Dorn en George Tabori. Tot haar belangrijke filmrollen behoren ‘Henriette’ in Die Sehnsucht der Veronika Voss van Rainer Werner Fassbinder (1982), ‘Marthe Schwerdlein’ in Dieter Dorns verfilming Faust – Vom Himmel durch die Welt zur Hölle van Goethe’s Faust I (1988) en de moeder van ‘Martin’ in Knockin’ on Heaven’s Door van Thomas Jahn (1997). Ze heeft vele toneel- en filmprijzen gekregen. Sinds 1987 is zij drager van het Bundesverdienstkreuz. Haar acteercarrière, die in 1951 begon met een kinderrol in de misdaadfilm Sündige Grenze, duurt voort.

Cornelia Froboess en Hellmuth Matiasek hebben een dochter en een zoon. Het echtpaar woont in de Beierse Alpen.

Bron: Wikipedia

De Nijs won in 1962 op 19-jarige leeftijd een talentenjacht met zijn band Rob de Nijs en de Lords. De eerste prijs was een platencontract. De eerste twee singles (De liefste die ik ken en Jenny) flopten, maar het nummer Ritme van de regen uit 1963 werd een grote hit waarvan in totaal bijna 100.000 exemplaren verkocht werden. In 1963 deed hij mee aan het songfestival in Knokke. In juni 1963 werd zijn eerste Rob de Nijs en de Lords-fanclub opgericht. In 1964 verschijnt zijn eerste soloplaat Dit is Rob de Nijs. De Nijs ontvangt voor dit album zijn eerste Edison award. In 1964 en 1965 was Rob de leading man in een serie televisieprogramma’s voor de VARA: TV-magazine. Hierin werd hij behalve door de Lords, bijgestaan door Trea Dobbs, Ria Valk en Marijke Merckens. In november 1965 gingen De Nijs en de Lords uit elkaar.