Tiroler Alpenrose Kapel
De Tiroler Alpenrose Kapel dit maal op de voorgrond. Aan de foto te zien is dit van lang vervlogen tijd. Helaas hebben we niet meer informatie, maar als u dat wel weet dan horen wij dat graag.
De Tiroler Alpenrose Kapel dit maal op de voorgrond. Aan de foto te zien is dit van lang vervlogen tijd. Helaas hebben we niet meer informatie, maar als u dat wel weet dan horen wij dat graag.
Wenche Myhre, ook wel Wencke Myhre, (Oslo, 15 februari 1947) is sinds de jaren zestig een succesrijke Noorse schlagerzangeres met hits in het Noors, Duits en Zweeds.
Nadat Myhre in 1960 een talentenwedstrijd in Oslo won, kreeg ze van liedjesschrijver Arne Bendiksen een platencontract.
In 1963 maakte ze haar televisiedebuut in de film Elskere. Sindsdien staat ze steeds in de spotlights. Voor haar lied Gi meg en Cowboy till mann (dat eerst door Gitte gezongen werd in het Duits, Ich will ‘nen Cowboy als Mann) onder begeleiding van Horst Wende en zijn studio/sessie muzikanten kreeg ze haar eerste gouden plaat.
In 1964 was Myhre de drijfveer achter een inzamelingsactie waarvan de opbrengst naar een kinderziekenhuis in de Gazastrook zou gaan. Hier leerde ze haar eerste man kennen, Torben Friis-Møller. Met hem heeft ze drie kinderen: Kim (1971), Dan (1973) en Fam (1975).
Voor het wereldkampioenschap skiën in 1966 zong ze het lied Vinter og sne. Datzelfde jaar won ze het Schlagerfestival met Beiß nicht gleich in jeden Apfel. Hiermee had ze eindelijk haar doorbraak op de Duitse markt, nadat ze een jaar eerder met Sprich nicht drüber als tweede was geëindigd. Er volgden nog hits en in 1968 vertegenwoordigde ze West-Duitsland op het Eurovisiesongfestival met Ein Hoch der Liebe, waarmee ze op de zesde plaats eindigde. Eind jaren 60 behoorde ze tot de absolute topartiesten en tieneridolen in Duitsland. Ze won vier Bravo-Otto’s (1966: brons, 1967: goud, 1968: goud, 1969: zilver). Ze kwam veel op de Duitse televisie en trad op met andere grootheden als Udo Jürgens en Peter Alexander. In 1970 had ze een bescheiden hit met Er hat ein knallrotes Gummiboot, dat later wel uitgroeide tot een carnavalsklassieker.
In 1974 kreeg ze een eigen televisieprogramma. In 1980 trouwde ze voor de tweede maal, dit keer met de succesvolle Duitse regisseur Michael Pfleghar. Twee jaar later kreeg ze met hem haar vierde kind, Michael. Pfleghar pleegde in 1991 zelfmoord. Een jaar later nam Myhre opnieuw deel aan de Melodi Grand Prix in haar thuisland, maar werd daar derde.
Myhre woont in een dorpje dicht bij Oslo en ze treedt nog regelmatig op. In 2004 begon ze een show met twee andere Scandinavische schlagersterren: Gitte Hænning en Siw Malmkvist. Ze trokken door heel Duitsland.
In 2009 deed Myhre in Noorwegen opnieuw een gooi naar het Songfestival. Haar lied Alt Har En Mening Nå bleef echter steken in de voorronde.
Bron: Wikipedia
Toe wij, de Helena’s, in 2009 begonnen met het plaatsen van foto’s van andere orkesten waren wij zover wij weten de eerste. Momenteel vind je vele verschillende groepen die ook foto’s van band op het internet zetten. Daaruit blijkt, dat toen wij begonnen met plaatsen, we het bij het rechte eind hadden en er veel interesse was naar de foto’s van muziek groepen uit het heden en verleden. Wij hebben nog genoeg foto’s om nog enkele jaren door te kunnen gaan. Deze foto’s hebben we of zelf verzameld, of we hebben ze gekregen van anderen waarvoor we uiteraard erg dankbaar zijn.
Deze week maar een foto van het orkest Bluesette uit Enschede. Twee van de 4 namen staan hieronder vermeld maar we zouden ook graag de namen van de andere 2 muzikanten weten.
Op 09-11-1972 hebben wij als Helena’s een bruiloft van muziek voorzien bij Café Restaurant Tibbe in Harbrinkhoek. 25 Jaar geleden hebben we weer op het feest van het zelfde bruidspaar gespeeld en afgelopen week hebben we ook weer de muziek verzorgd op de 50 jarige bruiloft van Gerrie en Gerard. Hoe bijzonder is dat als band. Volgens het bruidspaar en de bezoekers was het een heel gezellige feest bij Café Restaurant Rouwers in Agelo. Uiteraard sluiten wij als Helena’s ons daar graag bij aan.
Wij wensen het Bruidspaar nog vele jaren toe in de best mogelijke gezondheid en wie weet ……
Deze week Gerard Wigger in the spolights. Voordat Gerard solo ging optreden heeft hij gespeeld bij The Silver Wings, De Musketiers, Las Palmas en The Flying Birds, Vele lezers herkennen hem als de man die van een feest een daverend succes maakte met veel stemming. De plaat die u hierbij hoort is van de tijd dat Gerard als zanger basgitarist speelde bij de The Flying Birds.
Tony Bass, pseudoniem van Thieu Baats (Eindhoven, 12 maart 1934 – Valkenswaard, 11 oktober 2005) was een Nederlands zanger en liedjesschrijver. Hij werd bekend in de jaren 60 van de twintigste eeuw. Hij maakte vooral naam met enkele carnavalskrakers. Zijn eerste grote hit was Dat is het einde (1965).
Zijn meest succesvolle single Ik ben met jou niet getrouwd (1968) – een Nederlandse tekst op de muziek van het Spaanstalige nummer Salud, dinero y amor van Digno García y los Carios – werd opnieuw uitgebracht in 1989 en gecoverd door Doenja in 2017. In 1969 scoorde hij met het lied Gina Lollobrigida weer een grote hit, geschreven en geproduceerd door Jack de Nijs (Jack Jersey) over de Italiaanse filmactrice. Zijn carnavalshit Bij ons staat op de keukendeur, geschreven door Wim Kersten, dateert van 1970.
Bron; Wikipedia