Grijze haren

Een Nederlander en een Duitser zijn aan het jagen in een groot bos. Ze zien allebei een haas en schieten direct. Als ze bij de haas zijn zegt die Duitser: “Das ist mein haas, habe ich geschossen.” “Nou nee, ik dacht het van niet” zegt de Nederlander, “Jij hebt ‘m in zijn poot geraakt, en dat schot door zijn kop is van mij”. “Nein!” zegt die Duitser.“Echt wel!” zegt de Nederlander weer.

Ze komen er niet uit op deze manier. Dan zegt de Nederlander: “Ik stel voor dat we dit als mannen onder elkaar oplossen.” “Ok,” zegt de Duitser, “einverstanden. Wie dan?”

“Ik begin”, zegt de Hollander. Dus de Duitser gaat wijdbeens staan en krijgt me toch een schop … Huilend en rollend gaat ‘ie door het gras, na een kwartier staat ‘ie weer op, nog een beetje krom maar het ging wel weer.

“So.” zegt ie “und jetzt ist mein beurt.” “Nou”, zegt de Hollander, “neem jij die haas maar…”

Een man gaat naar de veearts me zijn hond ..
De veearts : Meneer hebt u al gemerkt dat u hond een oog verloren heeft ?!
De meneer : Ja , maar ik heb hem zo gekregen
De veearts : En hij heeft ook een oor verloren ????!!!!!
De meneer : Ja , maar ik zeg het u , ik heb hem zo gekregen
De veearts : Dan kan zo niet, ik moet hem afmaken
De meneer : Ja, OK in orde
De man verlaat de veearts en belt een week later
De meneer : Goedendag dokter , is men hond al af ?

“Deze trein is erg traag”, merkt de Chinese toerist op. “In China zijn treinen erg snel. De taxichauffeur negeert hem nog steeds. Als ze in Parijs aankomen, zien ze mensen rondlopen. “Deze mensen lopen heel langzaam”, merkt de Chinese toerist op. “In China lopen mensen heel snel.” De taxichauffeur negeert hem nog steeds. Uiteindelijk komen ze aan bij het toeristenhotel. “Wat is de meterstand ?”, vraagt de toerist. “200 euro”, antwoordt de taxichauffeur. “Het is gek”, antwoordt de Chinese toerist. “In Frankrijk rijden bussen langzaam, treinen langzaam en mensen lopen langzaam. Hoe komt het dat de meter het enige is dat hier zo snel werkt ? De taxichauffeur haalt zijn schouders op en antwoordt:

“Deze meter is uiteraard wel in China gemaakt.”

Een Belgische dokter vraagt aan zijn stagiair om hem een voormiddag te vervangen. Toen hij terug kwam vroeg hij natuurlijk of alles goed verlopen was. ‘Ik denk het wel’ was het antwoord.

‘De eerste patiënt kwam binnen met verschrikkelijke hoofdpijn’. ‘En wat hebt ge gedaan’ vroeg de dokter? ‘Dafalgan voorgeschreven’ was het antwoord. ‘Uitstekend’ zei de dokter.

‘Mijn derde patiënt was een hele mooie vrouw, zij kwam nogal hysterisch binnengelopen, kleedde zich volledig uit, ging op de tafel liggen’ en riep: ‘Help mij aub, dokter, het is al vijf maanden geleden dat ik nog een man heb gezien.’

Waarop de arts vroeg:’en wat hebt ge daar mee gedaan’?

‘Oogdruppels voorgeschreven..’

Ouderdomskwaaltjes

Twee oudere mannen, de Hubert en de Freddy zitten op een bank te kletsen over de goeie oude tijd.

“Ach ” zegt Hubert, ” ik ben nu 68 en ik voel niks anders dan pijn en ongemak. Ik weet wat ouder worden is. Hoe voel jij je?”

“Ik voel me zoals een pasgeboren baby!”, antwoordt de Freddy.

“Hoezo, voel jij je werkelijk zoals een baby?”

“Yep”, antwoordt hij , “geen haar, geen tanden en ik denk dat ik net in mijn broek gescheten heb!!”

Er komt een man op een fiets aangereden, vanuit België, Nederland binnen. Op de bagagedrager een zak met zand. Nederlandse douanebeambte: “Heeft u iets aan te geven?” Zegt de Belg: “Nee.” Douane: “Een Belg die niets smokkelt, asjemenou, wat heeft u dan in die zak?” Zegt de Belg: “Zand.” Tijdens de controle blijkt dat het inderdaad om zand gaat. Een week lang komt de man elke dag met zijn fiets bij de grens met een zak op de bagagedrager. Op de 8e dag wordt de douanebeambte toch wantrouwend. Douane: “Wat vervoert u in die zak?” Zegt de Belg: “Zand.” Douane: “Mmmmm, even kijken.” Deze keer wordt het zand gezeefd. Uitslag: alleen maar zand. Elke dag passeert de man met zijn fiets en een zak de grens. Na twee weken wordt het de douanier toch te bont en hij stuurt het zand naar een laboratorium voor nader onderzoek. Resultaat: het is alleen maar zand! Na twee verdere maanden van zandtransport houdt de douaneman het niet meer uit en hij zweert: “Ik geef u zwart op wit dat ik u niet zal aangeven, maar ik voel aan mijn klompen dat u iets smokkelt. Wat is het?” De man antwoordt: “Zoals u ziet, ik vervoer slechts een kleine hoeveelheid zand.”. De Nederlander is gefrustreerd en woedend en laat zich overplaatsen naar een andere grensovergang, specialiseert zich in zandsoorten en smokkeltrucs en het leven gaat verder. Na vijftien jaar wordt hij gepensioneerd en de dag nadien gaat hij de fietsende Belg bezoeken. “Nou zeg, luister eens. Jij hebt m’n leven grondig vergald, ik ben nu met pensioen, jij hebt gewonnen. Wil je me nou is precies vertellen wat jij eigenlijk smokkelde?!” 

De Belg: “Fietsen!”