Voorlichting

Kleine Bennie zit in de slaapkamerkast van zijn ouders met zijn pluchen beer te spelen. Zijn moeder komt met een vreemde man de slaapkamer binnen, ook om te spelen. Onverwachts komt Bennie’s vader thuis, de vreemde man wordt halsoverkop in de kast verstopt.
Bennie fluistert: “Ik heb een pluchen beer en als je hem niet voor tien gulden van me koopt, ga ik huilen.” De man betaalt en een paar minuten later zegt Bennie: “Geef mijn beer terug, of ik ga huilen.”
De beer verwisselt opnieuw van eigenaar. Even later begint Bennie van voren af aan: “Ik heb een pluche beer en als je hem niet voor tien gulden van me koopt, ga ik huilen.”
Het spel herhaalt zich. Geruime tijd later is de kust vrij, de vreemde man verlaat de kast, 120 gulden armer en zonder beer. De volgende dag vertelt Bennie zijn moeder wat zich in de kast afgespeeld heeft. Zijn moeder stuurt Bennie onmiddellijk ter biecht. In de biechtstoel steekt Bennie van wal: “Ik heb een pluchen beer… “
Van achter het gordijn: “Grote God! Begin je nu alweer!!!”

De drie directeurs van Grolsch, Heineken en Othmar Bier nemen op een ochtend om 10 over 7 de trein naar een Beurs in Amsterdam. Op een zeker moment is er een vertraging en ze besluiten samen iets te gaan drinken. Ze stappen een café binnen waar ze meer dan 120 verschillende bieren hebben.

De directeur van Grolsch roept : “Kastelein, drie Grolsch alstublieft.”

Nadat hun glas leeg is, roept de directeur van Heineken: “Hallo, barman, kan jij ons nog effe drie Heinekens serveren alsjeblief.”

Nadat deze op zijn, is het de beurt aan de directeur van Othmar Bier: “Kastelein, drie Heineken alstublieft!”

De directeurs van Grolsch en Heineken schrikken, en kijken elkaar verwonderd aan.

Plots zegt de directeur van Heineken: “Man, hoe kan dat nu? Je bent directeur van Othmar Bier en je bestelt drie Heineken?”

“Wel, ja,” zegt de directeur van Othmar Bier, op zijn uurwerk kijkend, “het is nog wat vroeg om bier te drinken!”

Stijn zegt tegen Kim: “Wist jij dat ik zonder wekker of horloge precies weet hoe laat het is?” “Wat knap, hoe dan?, vraagt Kim. “Nou”, zegt Stijn, “als ik ’s nachts op mijn balkon sta en mijn musicalnummers oefen, roept mijn buurman: “Hé buurman, sssst, het is vier uur ’s nachts!”

Uit het niets werd er gisteren keihard op de deur geklopt: “politie open maken, anders stampen we de deur in”. Ondanks dat ik nog half van de kaart ben hoor ik wel dat ze het menen. Verstandig dat ik ben, trek ik vlug een broek en shirt aan, en maak ik de deur open. En jaah hoor, hebben ze een huiszoekingsbevel. —“goedemorgen mevrouw, er zijn vermoedens dat er op deze locatie een hennepplantage aanwezig is, nu willen wij graag even rondkijken”.. “Moet dat met zoveel herrie?” Maarre, doe je ding, en maak niet teveel rotzooi aub. Oooow, en als je bij de laatste stal bent, moet je mij even roepen, dat is er eentje met een gebruiksaanwijzing, die maak ik wel voor je open..” Blijkbaar was ie nu op zijn pikkie getrapt want hij trekt meteen een A4 uit zijn binnenzak.. “Zie jij dit huiszoekingsbevel? Hiermee heb ik toegang tot al jouw ruimtes, en heb ik jouw hulp nergens voor nodig. Als het echt nodig is, heb ik hier zelfs binnen no-time 10 man met sloop gereedschap.” Nu moest ik echt mijn best doen om me in te houden. “Snap ik meneer, maar dat gaat niet nodig zijn hoor, als je de staldeur naar beneden drukt moet ie zonder problemen open gaan.” Maar ik zou zeggen: leef je uit, en dan ga ik nu een bakje koffie doen.” Vervolgens zit ik lekker aan mijn keukentafel een bakje koffie te drinken, zie ik die strepenjager rennen alsof zijn leven er van af hangt. “Help help, er zit een stier achter mij aan..

Omdat bij een bakje koffie een peuk hoort, steek ik een peuk op en schreeuw vervolgens:

“IK ZOU HEM DAT HUISZOEKINGSBEVEL LATEN ZIEN”..