Hoe laat?

Een zakenman die op weg is huis wordt onderweg door slaap overvallen en om geen brokken te maken besluit hij zijn bolide langs de kant van de weg te zetten om even een tukje te doen. Hij vindt een rustig landweggetje en valt al na vijf minuten in een diepe slaap. Plotsklaps wordt hij opgeschrikt door getik tegen de autoruit. Hij draait het raampje open en een oud vrouwtje vraagt aan hem hoe laat het is. “Vijf voor twee,” bromt de zakenman. De vrouw bedankt hem en loopt verder. De zakenman draait zich om en gaat verder waar hij gebleven was. Lang kan hij er niet van genieten want tien minuten later wordt hij weer gewekt door getik tegen het raam. Geërgerd draait hij het autoraam open en ditmaal is het een jogger die de tijd wil weten. “Vijf over twee,” buldert de zakenman. De jogger bedankt hem en jogt verder. De zakenman beseft dat hij op zo’n manier nooit aan zijn slaap komt en pakt een stuk papier en schrijft daar met koeienletters op: IK WEET NIET HOE LAAT HET IS! en plakt dit achter zijn ruit. Tevreden over zijn eigen vindingrijkheid valt hij voor de derde maal in diepe slaap. Nauwelijks aangekomen in dromenland word zijn rust weer verstoord door getik tegen de ruit. Met een welgemeende “Godgloeiende…,” draait de zakenman zijn autoraam open en kijkt in het gezicht van een jonge scholier. Deze werpt een blik op zijn horloge en zegt: “Het is tien voor half drie meneer.”

Similar Posts

  • Shit

    Jack ging met z’n vriend Bob skiën. Ze namen Jack’s busje en reden noordwaarts.Nadat ze enkele uren gereden hadden kwamen ze in een verschrikkelijke sneeuwstorm terecht, dus stopten ze bij een nabij gelegen boerderij en vroegen de jonge aantrekkelijke dame die de deur opende of ze konden overnachten.

    ‘Ik ben me ervan bewust dat het buiten slecht weer is, maar ik ben onlangs weduwe geworden,’ zei ze. Ik ben bang dat de buren zullen praten als ik jullie in mijn huis laat overnachten.’

    ‘Wees gerust’, zei Jack. ‘ We zijn blij genoeg om in de schuur te mogen slapen. En als het weer verbetert zullen we bij dageraad  vertrekken. De dame stemde in en de twee mannen gingen naar de schuur waar ze de nacht doorbrachten. De volgende ochtend was het weer opgeklaard en ze gingen verder op weg.

    Ze genoten van een fantastisch skiweekend. Maar 9 maanden later kreeg Jack onverwacht een brief van een advocaat. Het duurde enkele minuten voor hij het begreep, dat het van de advocaat van de aantrekkelijke dame was, die hij tijdens het skiweekend ontmoet had . Hij ging bij zijn vriend Bob langs en vroeg: ‘Bob, herinner je je aan die knappe weduwe van die boerderij waar we 9 maanden geleden tijdens ons skiweekend verbleven?’ ‘Ja’, antwoordde Bob. ‘Euh, ben je die nacht toevallig opgestaan en naar het huis gegaan om haar te bezoeken?’ ‘Wel, euh, ja’, zei Bob een beetje verlegen dat hij betrapt was. ‘Ik moet toegeven dat ik dat gedaan heb.’ ‘En heb je mijn naam in plaats van je eigen naam gebruikt?’ Bob’s gezicht werd vuurrood en hij zei: ‘Tja, kijk, het spijt me, vriend. Ik ben bang van wel. Waarom vraag je dat?

    ‘Ze is net gestorven en heeft me alles nagelaten.’

  • Gestoken door een wesp

    Een heel chique mevrouw arriveert in haar chique BMW coupé bij de dokter, nadat ze gestoken was door een wesp. Vraagt de dokter: ‘Waar bent u gestoken mevrouw?’ Zegt zij verlegen: ‘Oh dokter, dat kan ik u niet zeggen, want dan schaam ik me zo.’ ‘Maar ik moet het toch echt weten hoor, anders kan ik u niet helpen’, reageert de dokter verbaasd. ‘Nee dokter, als andere mensen dit weten dan word ik uitgelachen en schaam ik me dood.’ ‘Luister,’ zegt de dokter, ‘ik heb een geheimhoudingsplicht, dus ik zal echt tegen niemand zeggen waar u gestoken bent.’

    ‘Ok dan,’ zegt de vrouw opgelucht… in de Aldi’.

  • Condooms

    Ook de apotheker stelt vast dat de kinderen steeds mondiger worden.
    Een luide jonge stem bij de apotheker:
    “Drie dozen condooms in verschillende maten!’
    Iedereen staat aan de grond genageld. De apotheker reageert het vlugst:
    ‘TEN EERSTE’ zegt hij, “roept men niet zo!’
    TEN TWEEDE is dit niets voor kleine kinderen’, en
    TEN DERDE stuur je je vader maar’
    Maar Jantje laat zich niet ontmoedigen:
    “TEN EERSTE’, antwoordt hij, ‘heb ik in de school geleerd, dat men luid en duidelijk moet spreken.!’
    “TEN TWEEDE is dat niets VOOR kleine kinderen maar wel TEGEN kleine kinderen’ en,
    “TEN DERDE gaat dit mijn vader niets aan, ze zijn namelijk voor mijn moeder die morgen voor een week alleen naar Mallorca vliegt!’.

  • Stukje eraf snijden

    Een jong koppeltje dat pas een paar maanden geleden getrouwd zijn staan samen in de keuken om het eten klaar te maken. Op een gegeven moment ziet de man dat zijn vrouw de einde van de worsten eraf snijd. -Schatje, waarom snij je die einde van de worsten eraf? Geen idee eigenlijk, mijn moeder deed dat altijd en heeft mij dat zo geleerd. We zullen even naar mij thuis gaan en het vragen aan ons moeder. Het koppeltje stapt in de auto en vertrekt naar de ouders van het meisje. -Mama, we waren aan het koken samen en ineens vraagt mijn man waarom ik de einde van de worsten eraf snijd en ik zei dat jij dat ook altijd deed. Maar waarom?

    -Ja dochter, geen idee eigenlijk, mijn moeder, jou grootmoeder deed dat ook altijd en ik heb me er nooit vragen bijgesteld waarom. We zullen snel eens naar oma gaan om het te vragen; Allen gaan ze op weg naar de oma en daar aangekomen zegt de dochter; -Ma, je kleindochter en ik moeten je wat vragen.

    -Zeg het eens, zegt de oma. -Waarom snij jij altijd de eindjes van de worsten eraf?

    -Oh, zegt de oma, bakken jullie nog altijd in dat kleine pannetje dan.

  • De bootreis

    Er zit een meisje in een café nogal sip te kijken en te zuchten. Een jongen gaat naar haar toe, en vraagt wat er aan de hand is. ‘Nou,’ zegt het meisje, ‘ik zou zo graag mijn zus eens bezoeken in Zuid-Afrika, maar de bootreis is veel te duur.’ ‘O, maar dat komt goed uit,’ zegt de jongen, ‘want ik ben matroos. Ik wil je best in mijn plunjezak het schip op smokkelen.’ ‘Dat zou geweldig zijn,’ zegt het meisje, ‘maar wat moet ik daar voor doen?’ ‘Nou,’ zegt de jongen, ‘ik kom je elke avond eten brengen. En dan zou ik het fijn vinden als ik een half uurtje bij je mag komen liggen.’ ‘Dat is wel goed,’ zegt het meisje. Dus wordt het meisje het schip op gesmokkeld. Elke avond komt de matroos haar eten brengen, en blijft dan een half uurtje bij haar. Na drie weken vindt het meisje de reis wel lang gaan duren. Ze besluit maar eens naar boven te gaan. Boven gekomen ziet ze de kapitein lopen, en aan hem vraagt ze: ‘Kapitein, duurt het nog lang voordat we in Zuid-Afrika zijn?’ ‘Nogal,’ zegt de kapitein, ‘want dit is de veerboot naar Texel.’

  • Hoe noemen we…..

    Er komt een professor bij een universiteit kijken of de studenten wel slim genoeg zijn. Hij vraagt of de slimste student even bij hem wil komen voor een paar vraagjes. Nou dus die jongen komt naar de professor toe. En de professor begint met de eerste vraag:
    “Hoe noemen we het ding om naar de sterren te kijken?”
    Waarop de student antwoordt:
    “Een telescoop.”
    “Goed,” zegt professor, “en om naar bacterien te kijken?”
    “Een microscoop.”
    “Goed. En nu een lastige: Hoe noemen we het ding om door muren te kijken?”
    Waarop de student vraagt:
    “Kan dat dan?”
    “Ja,” zegt de professor.
    “Waarmee dan?” vraagt de student.
    “Met een raam, mijn beste jongen, met een raam!”

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *