Karin Kent

Karel Gott (Plzeň, 14 juli 1939 – Praag, 1 oktober 2019) was een populaire Tsjechische schlagerzanger bekend als de Gouden stem uit Praag.

Gott werd geboren in Pilsen. Op het moment van zijn geboorte was Tsjecho-Slowakije bezet door nazi-Duitsland, die het gebied waarin Pilsen lag hadden uitgeroepen tot het Protectoraat Bohemen en Moravië. Hij wilde kunstschilder worden maar nadat hij was afgewezen voor de kunstacademie (UMPRUM) volgde hij een opleiding tot elektricien.

Zijn muzikale carrière begon hij in Praagse danscafés. Gott werd opgemerkt in een talentenwedstrijd. In 1963 bracht hij een Tsjechische versie uit van Moon River en mocht hij optreden in het theater Semafor. In 1967 nam hij deel aan een festival in Cannes en had hij gedurende zes maanden een show in Las Vegas. In 1968 vertegenwoordigde Gott Oostenrijk op het Eurovisiesongfestival, waarbij hij een 13e plaats haalde met het lied Tausend Fenster. Hij trad op in talrijke televisieshows – in door hemzelf gepresenteerde programma’s, of als gast bij anderen. Tevens was hij, naar verluidt, een grote inspiratiebron voor de funky vocalist Chet Baker. Gott nam ongeveer 120 albums op. Het is niet precies bekend hoeveel platen hij verkocht heeft, maar men schat zo’n 50 miljoen tot 100 miljoen. In Duitsland alleen al verkocht hij 23 miljoen platen.

Zijn meeste liedjes zijn in het Duits en Tsjechisch, maar Gott nam ook vele liedjes in het Engels, Russisch en Italiaans op. Verder zong hij enkele liedjes in het Frans, Oekraïens, Hebreeuws, Latijn, Spaans, Romani, Pools, Hongaars, Kroatisch en Slowaaks.

Tevens leende hij zijn stem uit aan het titellied van de Duitse versie van Maja de Bij.

Hij won twintig keer de Český slavíkprijs voor beste zanger.

Op 1 oktober 2019 overleed Karel Gott in familiale kring te Praag. In september 2019 had de zanger al aangekondigd dat hij aan acute leukemie leed. Als gevolg hiervan onderging hij een poliklinische behandeling in het Algemeen Ziekenhuis te Praag. Gott kampte al sinds 2015 met gezondheidsproblemen.

Bron: Wikipedia

The Switch Combo uit Hengelo deze week in de Spotlights.

Rudie Vaneker is de oprichter van de band welke in 1967 onder de naam de Jolly Jokers als vrienden band begonnen is, in 1969 is de naam gewijzigd in THE SWITCH COMBO voor dancing, feestavonden , bruiloften, en partijen.

Ze zijn begonnen bij café de Molen in Fleringen, toen naar café Warmelink (de Bakker) in Geesteren. Daarna hebben we gespeeld in Postiljon Hengelo, Dieka van de Kruisweg, De Zon in Goor, City Center in Groenlo, E8 in Goor, Radstake in Varseveld, zaal Vink in Etten,bij te Pas in Genderingen, de Harmonie in Winterswijk, de Postwagen in Tolbert, De Kruisweg in Marum (Fr), Oldebret in Wehl, de Snor in Sevenum, in Valkenburg in Limburg, het Wapen van Doetinchem, Oelebret in Dalen, ´t Stupke in Coevorden , zaal Reimink in Lemeleveld, Takens in Balkbrug, de Bierton in Zwolle, Bodum of de Zie in Emmeloord, Nachtweg in Genemuiden, Wiener Café in Enschede, Hotel Centraal in Zuid Laren, Royal Hengelo, Mensink (Bays) in Reutum, de Kul in Denekamp, Roord Oldenzaal, en zaal Wiggers in Oldenzaal. Ook hebben ze veel gespeeld in de kazernes in Duitsland. Ook hebben ze gespeeld in Duitse dancing’s zoals Sperwer en, Zum Boogen in Nordhorn.

In 1976 is er een LP opgenomen in Hamburg en daarna een Duitse LP opgenomen in 1977/1978. Ook was er een TV optreden bij KRO in het programma “Bij ons in”, Deze opnamen waren in het Wapen van Beckum, Ook waren er diverse radio opnames bij de VARA en KRO. Zelfs in Duitsland was er TV optreden in “die Drehscheibe” waarvoor men naar Köln moest voor de opnames. Rond deze tijd (1978) is ook de naam gewijzigd in SWITCH voor dansavonden, feestavonden bruiloften en partijen, en gingen ze ook met en zangeres werken. De orkestleider bleef Rudie Vaneker.

De band heeft 34 jaar bestaan, in verschillende bezettingen. Op het moment dat er een Engels talige single en Duits talige LP is opgenomen was de bezetting; Drums Hans Burger, Bas Frans Timmerman, Gitaar en zang Henk van Rhenen, Keyboard Willie Oortgiesen, Sax – Klarinet en zang Rudie Vaneker.

Hierna wijzigde de bezetting in; Drums Dirk Brouwer, Gitaar en zang Luuk Brinkman, Bas Frans Timmerman, Keyboard Wilfried Bult Sax – Klarinet en zang Rudie Vaneker en zangeres Edit Bakker.

De laatste bezetting was; Drums en zang Koos Wiekenkamp Bas en zang Frans Timmerman, Gitaar en zang Hans Suiters, Keyboard Wilfried Bult Sax – Klarinet en zang Rudie Vaneker en zangeres Marga bult.

Ook is de band  aangesloten geweest bij artiesten bureau BVM Enschede, maar toen kwamen er diverse wijzigingen in de band, Als top 40 orkest trad men op met 6 personen inclusief een zangeres. Ook is de band veel gevraagd als begeleiding’s orkest. Op feestavondorkest en bruiloften kon men kiezen uit een bezetting van 4 tot 6 man. De naam “THE SWITCH COMBO” is nog altijd eigendom van Rudie Vaneker.

Bovenstaande informatie hebben we gekregen van Rudie Vaneker. Ook schreef hij onderstaande en dat willen we graag zo aan onze lezers presenteren.

Ik ben de Site van “de Helena’s” op internet tegen gekomen toe ik zocht op de naam “The Switch Combo” omdat een goede vriend me zei dat onze band vaak te vinden was op Internet met de plaat “Het mooie Twentse land”, en de Engels talige single “You never have”. Dat ik deze platen nog eens op internet zou tegenkomen had ik nooit gedacht. Vroeger hadden we altijd een ideaal n.l. om een hit te scoren. We hadden alles zoals een grote installatie, een grote bus, een grote show, maar helaas nooit geen hit gehad……….

De volgende Muzikanten hebben in The Switch combo gespeeld:

Heel veel meer kunnen we niet vertellen over de band Blue Sky omdat hieronder al veel valt te lezen.

Leni & Ludwig was een Nederlands zangduo, dat bestond uit het echtpaar Leni Raats (Nieuwenhagen, 29 januari 1925 – Landgraaf, 9 april 2013⁾ en Ludwig Rutar (Kerkrade, 20 juli 1915 – Schaesberg, 1993). Hun grootste hits waren Schön ist die Jugend, een single die 11 maanden in de hitparade stond en de top 10 bereikte en daarmee een van de grootste hits in 1958 was, en Rosen der Liebe. Van deze nummers werden meer dan één miljoen exemplaren verkocht.^[3]

Ludwig Rutar kwam uit een gezin met acht kinderen. Als kind leerde hij leerde zichzelf gitaar en mondorgel spelen. Eenmaal volwassen werd hij aanvankelijk kapper, maar in 1946 werd hij beroepsmuzikant als gitarist bij de Die Lustige Drei, met daarin ook Frits Repin. Kort daarna leerde hij Leni Raats kennen. Ook Leni Raats was aanvankelijk kapper, maar leerde ook drums spelen. Leni en Ludwig vormden een muzikaal duo en trouwden nog in datzelfde jaar.

Als duo namen Leni en Ludwig een groot aantal singles en albums op. Ludwig Rutar zong en speelde Steirische Harmonika, Leni Raats zong en bespeelde de drums. Hun vaste producer was Johnny Hoes. Begin jaren 80 werd Ludwig Rutar ziek, waardoor zij niet meer op konden treden. Ludwig Rutar overleed in 1993 aan de ziekte van Parkinson. Zijn vrouw overleed in 2013.

Katja Ebstein (Girlachsdorf, Silezië, 9 maart 1945) is een Duitse zangeres en actrice. Haar echte naam is Karin Witkiewicz,

Ebstein is vooral bekend van het Eurovisiesongfestival. In 1970 mocht ze West-Duitsland voor de eerste maal vertegenwoordigen. Wunder gibt es immer wieder werd derde, het beste resultaat voor het land tot dan toe. Het lied werd ook een hit in verscheidene landen. Een jaar later vond ze de tijd rijp om opnieuw een gooi te doen naar de eeuwige roem; met Diese Welt  werd ze opnieuw derde in Dublin in 1971, waarmee ze haar vorige prestatie evenaarde.

Tien jaar na haar eerste deelname mocht ze nu voor de derde keer haar land vertegenwoordigen met het lied Theater. De Ier Johnny Logan won dat jaar met het nummer What’s Another Year. De Duitsers bleven wederom met lege handen achter, maar Ebstein verbeterde wel haar eigen prestatie met haar tweede plaats.

Hermien Timmerman-van der Weide (De Krim (Overijssel), 25 juli 1943 – Enschede, 23 mei 2003), was een Nederlands zangeres.

Hermien van der Weide groeide op in De Krim en in Slagharen (beide gemeente Hardenberg) en ging in Slagharen naar de middelbare school. Rond 1960 werd ze actief als zangeres (amateur) en werd ze fan van de reeds bekende zanger Gert Timmerman (1935-2017). Begin 1963 maakte ze kennis met Timmerman na een concert van hem in Vriezenveen. Eind 1963 huwden de twee.

In april 1999 scheidde het koppel. In mei 2003 overleed Hermien van der Weide op 59-jarige leeftijd in een ziekenhuis te Enschede aan een nierziekte. Zij werd begraven op de algemene begraafplaats in Oldenzaal. Haar graf is in 2013 bovengronds geruimd.

Met haar echtgenoot vormde ze vele jaren – van 1963 tot 1997 – het duo Gert en Hermien. Hun bekendste nummer is Alle duiven op de Dam (Shalalie shalala, 1972). Rond 1970 trad Hermien ook wel solo op, met als hits Rode Anemonen (1965) en Blacky (1968). Van 1974 tot 1993 richtten Gert en Hermien zich volledig op het christelijk geloof en in de jaren tachtig brachten zij religieuze liederen geschreven door Margje Jonkman en kregen hiervoor een gouden plaat. Zowel het zangduo als de tekstschrijver. Zij traden vrijwel alleen nog in christelijke kringen op. In 1990 openden zij zich weer voor de buitenwereld, allereerst in een optreden met de rockgroep Normaal. Na een hartaanval op het podium in 1997 trok Hermien zich terug uit de artiestenwereld.

Info Wikipedia