DE MINNARES

Er is een bedelaar die elke dag 10 € krijgt van een voorbijganger. Dit gebeurt enkele jaren totdat de bedelaar slechts 7,5 € krijgt. De bedelaar denkt bij zichzelf dat het nog altijd niet slecht is maar toch wel minder. Een jaar later krijgt hij plots nog maar 5 € en hij wil nu wel weten hoe dat komt. Hij vraagt dus aan de man van wie hij jaren eerst 10€ toen 7,5€ en nu nog maar 5€ krijgt waarom dat zo is. Heet leven wordt alsmaar duurder en mijn oudste zoon is naar de universiteit gegaan wat erg duur is. De bedelaar vraagt aan de man hoeveel kinderen hij heeft, waarop de man antwoord dat hij 4 kinderen heeft.

De bedelaar zegt bezorgd, “U laat ze toch hopelijk niet allemaal op mijn kosten studeren?”

Klein Jefke kijkt gefascineerd toe als zijn moeder hui crème op haar gezicht smeert. “Waarom doe je dat, mammie?”, vraagt hij. “Om mezelf mooi te maken natuurlijk”, zegt moeder en even later begint ze de crème af te vegen met een doekje. Klein Jefke kijkt bezorgd en zegt: ” ‘t helpt niet he mammie ? “

Komt een dom blondje in een kroeg en vraagt aan de kroegbaas om een ijzerdraadje. Wat moet jij met een ijzerdraadje vraagt de kroegbaas. Wel, zegt het blondje, het portier van mijn auto is in het slot gevallen en de sleutels zitten nog in het contactslot.. De kroegbaas geeft haar het ijzerdraadje. Even later komt er een klant de kroeg binnen, dubbel van het lachen. “Wat heb jij een lol”, zegt de kroegbaas. “Ja”, zegt de man, er staat buiten een blondje haar auto open te maken met een ijzerdraadje. “Nou”, zegt de kroegbaas, dat is niks bijzonders, ik heb haar dat ijzerdraadje zelf gegeven. “Oke”, zegt de man, maar er zitten 2 domme blondjes achter in de auto aanwijzingen te geven.

Het sneeuwt in het park en na school gaan alle kinderen op het heuveltje in het park sleeën. Als Jantje wil gaan sleeën, vraagt Keesje: ‘Mag ik meedoen?’ Zegt Jantje: ‘Ja is goed! Doen we om de beurt, jij neemt hem mee naar boven en ik naar beneden.’

Jack ging met z’n vriend Bob skiën. Ze namen Jack’s busje en reden noordwaarts.Nadat ze enkele uren gereden hadden kwamen ze in een verschrikkelijke sneeuwstorm terecht, dus stopten ze bij een nabij gelegen boerderij en vroegen de jonge aantrekkelijke dame die de deur opende of ze konden overnachten.

‘Ik ben me ervan bewust dat het buiten slecht weer is, maar ik ben onlangs weduwe geworden,’ zei ze. Ik ben bang dat de buren zullen praten als ik jullie in mijn huis laat overnachten.’

‘Wees gerust’, zei Jack. ‘ We zijn blij genoeg om in de schuur te mogen slapen. En als het weer verbetert zullen we bij dageraad  vertrekken. De dame stemde in en de twee mannen gingen naar de schuur waar ze de nacht doorbrachten. De volgende ochtend was het weer opgeklaard en ze gingen verder op weg.

Ze genoten van een fantastisch skiweekend. Maar 9 maanden later kreeg Jack onverwacht een brief van een advocaat. Het duurde enkele minuten voor hij het begreep, dat het van de advocaat van de aantrekkelijke dame was, die hij tijdens het skiweekend ontmoet had . Hij ging bij zijn vriend Bob langs en vroeg: ‘Bob, herinner je je aan die knappe weduwe van die boerderij waar we 9 maanden geleden tijdens ons skiweekend verbleven?’ ‘Ja’, antwoordde Bob. ‘Euh, ben je die nacht toevallig opgestaan en naar het huis gegaan om haar te bezoeken?’ ‘Wel, euh, ja’, zei Bob een beetje verlegen dat hij betrapt was. ‘Ik moet toegeven dat ik dat gedaan heb.’ ‘En heb je mijn naam in plaats van je eigen naam gebruikt?’ Bob’s gezicht werd vuurrood en hij zei: ‘Tja, kijk, het spijt me, vriend. Ik ben bang van wel. Waarom vraag je dat?

‘Ze is net gestorven en heeft me alles nagelaten.’

Midden in de nacht drong een inbreker een huis binnen. Hij liet zijn zaklantaarn door de huiskamer schijnen, op zoek naar kostbaarheden. Toen hoorde hij een stem in het donker, die zei: “Jezus weet dat je er bent !” De inbreker kreeg zowat een hart verzakking, knipte zijn zaklantaarn uit en bleef stokstijf staan. Toen hij na een tijdje niets meer hoorde, schudde hij zijn hoofd en ging verder met zijn “werk”. Maar nèt toen hij de dvd-speler naar zich toe trok, zodat hij de bedrading los zou kunnen maken, hoorde hij, luid en duidelijk: “Jezus kijkt naar je !” Helemaal overstuur scheen hij met zijn lantaarn om zich heen, op zoek naar de plek waar de stem vandaan kwam. Uiteindelijk kwam de lichtbundel van zijn zaklamp in een hoek van de kamer tot stilstand, gericht op een papegaai. “Was jij dat, die tegen me praatte ?”, siste de dief tegen de papegaai. “Yes”, bekende de papegaai en krijste verder: “Ik wil je alleen maar waarschuwen dat hij naar je kijkt”. De inbreker ontspande zich weer een beetje: “Me waarschuwen, hè? En wie ben jij dan wel ??” “Mozes”, antwoordde de vogel. “Mozes ?”, lachte de inbreker, “wie noemt een vogel nu Mozes ?” “Hihi”, lachte de papegaai, “mensen die een Rottweiler Jezus noemen!”.