DE MINNARES

Een arm vrouwtje schreef een brief aan God, adres “Hemel”, waarin ze 2000 euro vraagt om om haar huurschuld af te betalen. De sorteerders van de Post weten geen raad met het adres en maken de brief open.. Ze zijn zo ontroerd door het lot van het arme vrouwtje, dat ze met de pet rondgaan. Zo halen ze 1800 euro op. Dit bedrag doen ze in een envelop met een briefje van “God” erbij en sturen het terug aan het oude dametje. Een week later ontvangt de Post weer een brief gericht aan God, adres : “Hemel”. Ze maken de brief weer open en lezen: “Lieve God, bedankt voor het geld. Als u nog iets kunt missen, stuur het dan niet meer via de Post, want die rotzakken hebben er 200 Euro uit gepikt…”

Er komt een man bij de dokter met een briefje en daarop staat: Ik kan niet praten.
Oké, zegt de dokter, leg uw hand maar op de tafel. En dat doet de man.
De dokter pakt een grote hamer en slaat op de hand van de man. AAAAAAA!! %^$##$%$ roept de man.
De dokter zegt: Goed zo, morgen leren we de B.

De dokter schreef een hoorapparaat voor, voor een van zijn oudere patiënten. De man zag er tegenop om zo’n ding te dragen, maar toen hij inzag dat het nauwelijks zichtbaar was, besloot hij het toch te proberen. Een maand later kwam hij op controle.

– “Hoe gaat het?” vroeg de dokter.

– “Wel, ik heb de afgelopen maand dingen gehoord die ik nog nooit gehoord had”, zei hij.

– “Dat is prachtig!”, zei de dokter. “En wat denkt uw familie erover?”.

– “O, ik heb het ne nog niet verteld. Ik amuseer me rot! Ik heb mijn testament al vijfmaal veranderd.

De makers van Wegmisbruikers zijn getuige van de aanhouding van een hardrijdende, rood stoplicht negerende, mobiel bellende, niet gegordelde automobilist. De dienstdoende agent klopt op het raampje en spreekt de man aan op zijn rijgedrag. Het blijkt een Rus te zijn, die bovendien ook te fanatiek aan de nationale bezigheid van de Russen heeft gedaan, namelijk vodka zuipen alsof het water is. De agent pakt zijn boekje en vraagt de man naar zijn naam. De Rus geeft het volgende antwoord: Andrejev Vasilly Sergei Piotr Wladimir Poulatovichenkovitj. Hierop zegt de agent: “Nou vooruit, voor deze ene keer een waarschuwing..”

Het was kermis in een dorp. De bekende dorpsvrijgezel ging alle avonden uit en wel, in het cafe.

Hij dronk zich vol en liep daarna mooi poep zat ( rond 11,00 ) naar huis. Maar voordat ie naar huis ging maakte ie nog een ommetje over de kermis.

Daar trof ie de schiettent aan en ging nog even prijsschieten. Hij betaalde en schoot daarna midden in de roos.   Hoofdprijs !!!

De Hoofdprijs bestond uit een klein levend schildpadje.

Hij naar huis met de hoofdprijs ! Zo ging het dag een / dag twee / en dag drie. De laatste dag van de kermis het zelfde laken een pak. Hij ging weer schieten en wederom schoot hij raak !

De man van de schiettent verzon een andere hoofdprijs en zei tegen deze dronken winnaar dat ie vandaag een andere hoofdprijs kreeg omdat ie al drie dagen de zelfde prijs had ontvangen.

De dronken man vroeg met dubbel tong; “ En wat is de hoofdprijs dan “ ? De man van de schiettent antwoorden : “ Een mooi kleine transsister – radio ” waarop de dronken man antwoorde;

“ Doe toch maar zo’n GEVULDE KOEK NET ALS GISTEREN EN DIE ANDERE DAGEN  “!!!

Sta ik laatst in de file, draait die vent naast mij zijn raampje open….. Ik denk dat die iets wil vragen en draai ook mijn raampje open….

Zegt de vent: “Ook een scheet gelaten?”.