DE MINNARES

• Een muntstukje van 20 cent sterft en gaat naar de hemel. Daar aangekomen verbaast ze zich over de feestelijke ontvangst die haar te beurt valt. Alle engelen en Sint-Pieter begroeten haar met een hartelijke handdruk en drie dikke kussen en ze krijgt de beste plaats op de mooiste VIP-wolk. Ze krijgt daarbovenop ook nog eens twee persoonlijke butlers die haar bedienen als een koningin, en haar op haar wenken bedienen. Weinig later sterft een biljet van 500 euro en komt ook aan in de hemel. Maar het onthaal is duidelijk veel minder warm. Een van de engelen kijkt even op van zijn schrijfwerk en wijst dan het biljet van 500 koeltjes een plaats op een klein oncomfortabel grijs wolkje. Iedereen laat hem links liggen en niemand spreekt tegen hem. En dat terwijl iedereen zich de benen van onder het lijf loopt voor het muntje van 20 cent. Na een tijdje stelt het 500 euro-biljet toch de vraag aan Sint-Pieter: “Sint-Pieter, hoe komt het dat het stuk van 20 cent een vorstelijke behandeling krijgt en ik, het biljet van 500 euro, zo stiefmoederlijk behandeld word?” Sint-Pieter antwoordt droogjes :”Tja… we hebben U ook niet vaak gezien tijdens de mis.”

Een man belt zijn vrouw om te zeggen dat hij zijn baas die avond te eten had gevraagd
Om acht uur kwam hij alleen thuis.
Wel? vroeg zijn vrouw, die gekleed was om door een ringetje te worden gehaald, waar is je baas?
Het spijt me dat ik tegen je gelogen heb, legde hij uit, 
maar ik had zo’n vreselijke zin om eens lekker en uitgebreid te eten….

Een landbouwer laat 17 paarden na aan zijn drie zonen. In zijn testament verdeelt hij de erfenis als volgt:
Mijn oudste zoon de helft van alle paarden.
Mijn tweede zoon een derde van alle paarden.
Mijn jongste zoon een negende van alle paarden.
Daar het onmogelijk is om 17 paarden te delen door 2, door 3 of door 9, beginnen de problemen tussen de drie zonen.
Op een gegeven ogenblik beslissen ze ten einde raad om hun buur, ook een landbouwer Dirk, wiens intelligentie ze al lang bewonderen, om raad te vragen, in de hoop dat die een oplossing kan vinden.
De boer neemt het testament en leest het aandachtig, na enkele ogenblikken gaat hij thuis zijn eigen paard halen en voegt het toe aan de zeventien andere. Nu staan er 18 paarden in de wei.
Vanaf nu wordt het mogelijk voor de erfgenamen om tot de verdeling over te gaan, zoals voorzien in het testament van hun vader.
De oudste neemt de helft van de 18 paarden = 9 paarden
De tweede neemt een derde van de 18 paarden = 6 paarden
De jongste neemt een negende van de 18 paarden = 2 paarden
Samen hebben ze nu, 9+6+2=17 paarden
Er blijft 1 paard over, dat van Dirk, die het terug mee naar huis neemt.
Voila, ‘t is nu aan u!

Een goochelaar zat op een cruiseschip en deed allerlei trucjes. Jante keek toe met arendsogen en doorzag iedere truc van de goochelaar, hij zei dan ook steeds hoe de truc in elkaar stak, het ging ongeveer zo: “De kaart zit in je broekzak!” of “Dat konijn kwam uit die doos!” … Die goochelaar was het na een tijdje helemaal zat dat Jantje de hele tijd zei hoe zijn trucs in elkaar zaten, dus stopte hij maar mee.  De dag erop verging het schip en alleen de goochelaar en Jantje konden zich redden door te dobberen op een stuk drijvend hout.  Na een uur of 3 uur zei Jantje: “Ok, ik geef het op, waar heb je het schip gelaten?”

Een 70 jarige man gaat naar de dokter die hem volledig onderzoekt en dan zegt, “Mijnheer het is voor mij een compleet raadsel hoe U erin slaagt om zo’n perfecte lichamelijke conditie te hebben, wat is uw geheim daarvoor”? “Niks”, zegt de man, “ik ben een gewone man, eet elke morgen spek met eieren, ga fietsen en drink s avonds een paar Duvels”. “Onbegrijpelijk”, zegt de dokter, misschien is het iets erfelijks, “hoe oud was uw vader toen hij overleed”? “Wie zegt dat mijn pa dood is”? Hoe””, zegt de dokter, “wilt u me zeggen dat u 70 bent en uw vader nog leeft, hoe oud is die dan”? “89 Dokter, eet ook nog alle dagen spek, drinkt ook bier en is vanochtend nog 60km met mij gaan fietsen”. “Ongelofelijk”, zegt de dokter, “werkelijk ongelooflijk, en hoe oud was uw grootvader dan toen hij stierf”? “Wie zegt er dat opa dood is”! “WAT”, roept de dokter uit, “leeft die nog, hoe oud is die dan”? “112, Mijnheer de dokter”. De dokter, die nu stilletjes aan van de kaart is zegt dan: “Ja, Ja en nu gaat u me vertellen dat die ook spek eet, bier drinkt en met u is gaan fietsen”. “Nee, Mijnheer de dokter, hij had geen tijd, hij is vanochtend getrouwd”. “Hoe, getrouwd, waarom zou een man van 112 in godsnaam nog willen trouwen”?

“Hij wou ook niet, Mijnheer de dokter,…… ’t was MOETEN”.

Een zakenman die op weg is huis wordt onderweg door slaap overvallen en om geen brokken te maken besluit hij zijn bolide langs de kant van de weg te zetten om even een tukje te doen. Hij vindt een rustig landweggetje en valt al na vijf minuten in een diepe slaap. Plotsklaps wordt hij opgeschrikt door getik tegen de autoruit. Hij draait het raampje open en een oud vrouwtje vraagt aan hem hoe laat het is. “Vijf voor twee,” bromt de zakenman. De vrouw bedankt hem en loopt verder. De zakenman draait zich om en gaat verder waar hij gebleven was. Lang kan hij er niet van genieten want tien minuten later wordt hij weer gewekt door getik tegen het raam. Geërgerd draait hij het autoraam open en ditmaal is het een jogger die de tijd wil weten. “Vijf over twee,” buldert de zakenman. De jogger bedankt hem en jogt verder. De zakenman beseft dat hij op zo’n manier nooit aan zijn slaap komt en pakt een stuk papier en schrijft daar met koeienletters op: IK WEET NIET HOE LAAT HET IS! en plakt dit achter zijn ruit. Tevreden over zijn eigen vindingrijkheid valt hij voor de derde maal in diepe slaap. Nauwelijks aangekomen in dromenland word zijn rust weer verstoord door getik tegen de ruit. Met een welgemeende “Godgloeiende…,” draait de zakenman zijn autoraam open en kijkt in het gezicht van een jonge scholier. Deze werpt een blik op zijn horloge en zegt: “Het is tien voor half drie meneer.”