Frank & Mirella

Frank & Mirella is een Brabants duo dat Nederlandstalige muziek ten gehore brengt, bestaande uit Frank Mortiers en in de loop der jaren vier verschillende Mirella’s.

Frank Mortiers begint als drummer in een skiffle-groepje. Toch verkiest hij een zangcarrière. In 1971 wordt hij ontdekt door Jack Jersey en vormt hij samen met Mirella Jacobs het duo François & Mirella. Ze zingen Engelstalig, maar op advies van Jersey gaan ze Nederlandstalig zingen. Vanaf 1973 komt er succes met nummers als “Cher Ami” en “Verliefd, Verloofd, Getrouwd”. In 1981 verlaat Mirella Jacobs het duo en wordt Marjan Kampen (van het voormalige duo Cees & Marjan) op verzoek van het platenlabel de nieuwe “Mirella” .

In 1981 bereikt het nummer “De verzonken stad”, een nog in de oude bezetting opgenomen cover van “Die Versunkene Stadt” van het Duitse duo Adam & Eve uit 1978, een vierde plaats in de Top 40 en een derde plaats in de Nationale Hitparade en wordt daarmee hun grootste hit. Het nieuwe duo is succesvol en in de jaren tachtig scoort Frank met Marjan nog vijf top 40-hits en veertien hits in de Nationale Hitparade. In de periode 1985 tot en met 1993 is Peter Koelewijn hun manager en producer. In 1996 stapt Marjan uit Frank & Mirella en begint ze onder de naam Marjan Berger een solocarrière. Een nieuwe, inmiddels derde, Mirella wordt gevonden in Karin Goverde. Van 2008 tot 2013 maakt de zangeres uit de begin periode, Mirella Jacobs, op voorstel van Chiel Montagne weer deel uit van het duo. In 2013 besluit Frank Mortiers de samenwerking met haar te verbreken en wordt Mirella vervangen door Francis van den Berg en in deze samenstelling bestaat het duo nog steeds.

Informatie bron Wikipedia

Similar Posts

  • The Sparkling Stars

    Deze week ontvingen wij van Jos Jambor een foto van The Sparkling Stars. Aan de foto te zien is dit in de vijftiger of zestiger jaren van de vorige eeuw.  Als je ziet dat men toentertijd maar 2 microfoons hadden was het hard werken voor de mannen. 

  • Gezellig Dansen

    25 Oktober a.s. verzorgen de bands “de Helena’s” en “More Fun” samen een dansavond in Café en Zalencentrum De Vereeniging in De Lutte. De bands hebben ieder hun eigen sound en liedjes en zullen afwisselend voor u gaan spelen. Ook speelt de band “More Fun” op 18 oktober bij De Molenberg voor een dansavond.

  • Homeland

    Gisteren hebben we een leuk feestje gehad in Gronau ter ere van het 25 jarig huwelijk van Manfred en Thea Kempe en ook ter ere van het feit dat Thea gisteren Sarah zag. Het was leuk om dit feest mee te maken en daarom is deze week de band “Homeland” op herhaling. Op bijgaande foto ziet u van links naar rechts: Bert Reerink -Solo Gitarist; Manfred Kempe – Zang; Hubert Mönninkhof – Bas; Kevin Bullfort – Drums; Michael Kempe – slag gitaar en Rein de Vries op Keyboard. Deze foto is ca. 2000 gemaakt.

  • Caterina Valente

    Caterina Germaine Maria Valente (Parijs, 14 januari 1931 – Lugano, 9 september 2024) was een Frans-Italiaanse zangeres. Ze was in de jaren vijftig tot omstreeks 1965 in Nederland en België enorm populair. Valente was samen met haar broer Silvio Francesco ook succesvol in het theater, de film en later op tv.

    Valente werd geboren te Parijs als dochter van de accordeonist Giuseppe Valente, en de muzikale clown Maria Valente. In 1952 huwde ze met jongleur Erik von Aro, die haar manager werd.

    Ze begon als zangeres en danseres bij het circus Grock en maakte in 1953 haar eerste platenopnamen als zangeres van het orkest Kurt Edelhagen op het platenmerk Polydor. Haar eerste grote hit had ze in 1954 met Ganz Paris träumt von der Liebe, de Duitse vertaling van I love Paris van Cole Porter. Malaguena dateert uit datzelfde jaar.

    Ze werd tussen 1954 en 1962 de bekendste schlagerzangeres. Midden jaren 1950 trok Valente geregeld met Bobbejaan Schoepen op tournee door Duitsland. In 1960 bracht ze ook een door Schoepen gecomponeerd succesnummer uit in Italië: In de schaduw van de mijn, ofwel Amici miei. In 1955 stond ze in Nederland in de hitparade met achtereenvolgens MalaguenaThe breeze and ISiboneyBaiao Bongo en Fiesta Cubana. 1956 zette ze in met de Franse en Spaanse versie van Granada waarna ze in de film Bonjour, Kathrin de gelijknamige song zong, en Steig’ in das Traumboot der Liebe. Uit hetzelfde jaar dateert Wo meine Sonne scheint, de Duitse vertaling van Island in the sun van Harry Belafonte en Bouquet de rêvesTiptipitipso uit 1957 was begin 1958 haar eerste grote hit in de Nederland en België, gevolgd door Spiel’ noch einmal für mich Habanero, in het Frans Jéremie, met Une nuit à Rio Grande als b-zijde. In juli 1958 stond ze ook met Melodia d’ amore in de hitlijsten.

    In 1959 stapte ze over naar Decca. Daar werd ze begeleid door het RIAS Tanzorchester van Werner Müller.[2] Tschau, tschau Bambina, de Duitse vertaling van Domenico Modugno’s San Remohit Piove, werd in Nederland in 1959 nummer 1 en stond zes maanden in de hitparade. Met Sweetheart, my darling, mijn schat/Bon giorno deed ze het nog beter; het werd eveneens nummer 1 en stond acht 8 maanden in de hitparade. Polyglot Caterina, die inmiddels in twaalf talen zong, zong het nummer in een merkwaardig Nederlands, in een arrangement van Werner Müller. In 1959 stond ze met negen nummers in de Duitse hitparade. Tot 1963 stond ze in de Lage Landen bijna onafgebroken in de hitparade met al of niet originele Nederlands- en Duitstalige nummers als La strada del amoreMijn souvenir (My happiness van Connie Francis), Marina (Rocco Granata), Adonis/Er is geen dagZu viel Tequila (Too much tequila), Zeeman (Seemann van Lolita), Itsy bitsy, teeny weeny (Brian Hyland), Oh, Valentino (Connie Francis), Ein Schiff wird kommen (Lale Andersen), Suco, suco (Alberto Cortez, Ping Ping), Pepe (Duane Eddy), Quando, quando (samen met broer Silvio Francesco, oorspronkelijk een San Remohit uit 1962 van Tony Renis), Gondola, gondoli en Tango Italiano, (eveneens San Remohits uit 1962, van respectievelijk Bruni en Ernesto Bonino en Milva en Sergio Bruni), Tout l’amour (Passion flower), Leçon de twist (ook samen met broer Silvio Francesco).

    Toen eind jaren zestig haar ster in Europa begon te tanen, trok ze naar de Verenigde Staten, waar ze, net als Ivo Robic, via de Perry Como-show al bekendheid genoot. Como had in 1962 al Caterina aan haar opgedragen. Ze zong nu meer jazzy nummers en chansons. In 1974 laste ze een pauze in om haar zoon Alexander ter wereld te brengen en daarna trok ze verder de wereld rond, waarbij ze haar stemvirtuositeit etaleerde. In de jaren tachtig trad ze regelmatig op in Duitse televisieshows, waarna het stiller rond haar werd. Uit die jaren dateert een potpourri-album van haar vroegere hits. Sindsdien leefde ze teruggetrokken in haar villa in Zwitserland, aan het meer van Lugano, waar ze op 9 september 2024 overleed. Ze werd 93 jaar oud.

    Bron: Wikipedia

     

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *