Yellow Stone
De band Yellow Stone uit Almelo en omgeving deze week in de schijnwerpers. Mocht u meer informatie over deze band weten, dan horen we dat uiteraard graag.
Similar Posts
Follow Me
Nadat Frans Heerink Follow Me had verlaten om een eigen zaak te beginnen werd Edwin timmers aangetrokken als drummer. Vanaf dat moment was de bezetting vlnr. Ronald Urban, Edwin Timmers, Benny Lenferink en Henry ten Berge. In deze bezetting werden enkele singeltjes opgenomen en één nummer daarvan hoort u hier.
The Flying Birds
The Flying Stars uit Lemele vandaag op onze site. Onderstaande personen hebben allemaal in deze band gespeeld.
Flying Birds, The Lemele Henk Klein Horstman Jan Dijk Jannie Ardesch Gerrit Dogger Gerard Wigger Henk Warmelink Mocht u nog meer informatie weten dan horen we dat heel graag op dehelenas@gmail.com
Proud
Deze week de band “Proud” op onze site. Veel kunnen we hier niet over vertellen maar alleen dat Eli Noya heeft gespeeld in de band “Release”die weer is voorgekomen uit “Follow Me” en deze laatste weer is ontstaan uit “de Helena’s”.
De Helena’s
In 1970 is de onderstaande foto gemaakt. In die tijd hadden we nog rijkelijk sneeuw in de winter en om dan toch nog je auto te wassen vergt veel discipline. Op de achtergrond de aanhanger die we de eerste jaren hebben gebruikt en links op de achtergrond “ons Hok” waar we altijd repeteerden. Dit voorjaar heeft het “Hok” plaats moeten maken voor een nieuw woonhuis. Op de onderste foto een advertentie die in 1970 in de krant stond. Café Pikkemaat bestaat ook al lang niet meer. Des te meer zijn wij als Helena’s er trots op dat de band nog steeds bestaat. Volgend jaar hopen wij het 50 jarig bestaan te mogen vieren en we zijn al voorzichtig aan het denken wat we kunnen gaan doen maar daar houden wij u via deze site van op de hoogte. Goede ideeën zijn natuurlijk altijd welkom op dehelenas@gmail.com
The Tremeloes
The Tremeloes is een Britse groep die vooral succes had in de jaren zestig. Ze waren oorspronkelijk de begeleidingsband van Brian Poole.
Als Brian Poole & the Tremeloes hadden zij in Engeland vanaf 1961 een reeks hits, waarvan Do you love me in 1963 aldaar de eerste plaats van de hitparade bereikte. Toen het niet meer boterde tussen de leden van de begeleidingsband en hun voorman, gingen ze in 1965 elk hun eigen weg. Brian Poole verdween al snel in de anonimiteit. De Tremeloes (Alan Blakley, Len ‘Chip’ Hawkes, Rick West en Dave Munden) waren echter regelmatig in de internationale hitparades te vinden.
The Tremeloes begonnen in 1967 aan een half decennium van hits, te beginnen bij het door Cat Stevens geschreven Here comes my baby. Er volgden meer successen, waarvan Silence is Golden (1967) en My little Lady (1968) de grootste waren. De groep kenmerkte zich voornamelijk door pretentieloze uptempo songs, zoals Even the bad times are good (1967), Helule helule (1968) en Once on a Sunday morning (1969).
Het nummer Yellow River werd hen aangeboden door componist Jeff Christie, maar ze brachten het aanvankelijk niet zelf uit. De band Christie – rond Jeff Christie en de broer van gitarist Alan Blakley – werd speciaal gevormd om het nummer uit te brengen, waarbij de zangpartij van Jeff Christie werd toegevoegd aan de reeds ingespeelde begeleiding van The Tremeloes. Het resulteerde in 1970 in een grote hit. The Tremeloes zongen ook You en What Can I Do? van Raymond O’Sullivan (die later bekend zou worden als Gilbert O’Sullivan). Begin jaren zeventig probeerden The Tremeloes een iets ‘ruiger’ image aan te meten met rockachtige singles als Blue Suede Tie. De laatste hit is ook uit die tijd, maar toch meer ‘poppie’: I Like it That way (1972).
Net als veel andere bands uit de jaren zestig en zeventig zijn ook The Tremeloes bij tijd en wijle in ‘revivaloptredens’ terug te vinden. Dave Munden is in al die jaren de enige constante factor geweest, hoewel tegenwoordig ook Rick West (die zich weer Rick Westwood noemt) deel uitmaakt van de groep. Chip Hawkes heeft de groep een paar keer verlaten om vervolgens weer terug te keren, maar hij maakt de laatste jaren deel uit van de groep Class of ’64 met oud-leden van Smokie en The Rubettes.
Band leden:
- Brian Poole (Barking, 3 november 1941), zanger (tot 1966).
- Alan Blakley (Alan David Blakley; Bromley, 1 april 1942 – 10 juni 1996), slaggitarist, pianist, zanger.
- Ricky West (Richard Charles Westwood; Dagenham, 7 mei 1943), sologitarist, zanger.
- Alan Howard (Dagenham, 17 oktober 1941), bassist, zanger (tot 1966).
- Chip Hawkes (Leonard Donald Hawkes; Shepherd’s Bush, Londen, 2 november 1945), bassist, zanger (vanaf 1966).
- Dave Munden (David Charles Munden; Dagenham, 2 december 1943-15 oktober 2020), drummer, zanger.
Bron: Wikipedia
Jannes
Jannes Wolters (Emmen, 26 juni 1973) is een Nederlandse zanger van het levenslied. Hij treedt op onder de artiestennaam Jannes en wordt vaak de “Koning der Piraten” genoemd vanwege zijn populariteit op piratenzenders.
Jeugd
Wolters werd geboren in een woonwagenkamp in Emmen en groeide op in Noordscheschut. Hij kwam via zijn muzikale familie op jonge leeftijd in aanraking met muziek.
Carrière
In 1999 bracht Wolters zijn eerste single Ben jij bij me uit. Deze werd in eigen beheer opgenomen en kreeg enige bekendheid via piratenzenders. Kort daarna begon hij een samenwerking met producer en componist Martin Sterken, wat resulteerde in het debuutalbum Bella Bianca. Het tweede album van Wolters, Van Casablanca naar Napoli, betekende zijn landelijke doorbraak. Van dit album werden 30.000 exemplaren verkocht. Het derde album, Met jou kan ik het leven aan, verkocht 15.000 exemplaren.
Wolters trad in 2004 op tijdens het “Concert des Levens”, een eerbetoon aan Johnny Hoes. Vanaf dat jaar verscheen ook zijn eigen realitysoap Gewoon Jannes op RTV Oost, die later werd uitgezonden door SBS6.
De albums Als het zonnetje schijnt (2005) en Laat me vrij (2006) werden geproduceerd door Emile Hartkamp. De single Ik kan met jou de hele wereld aan, speciaal geschreven door George Baker, werd uitgebracht in 2005. De single Laat de zon maar schijnen / Zie die ster bereikte in 2007 de eerste plaats in de Single Top 100.
Wolters werd een vaste artiest tijdens het Mega Piraten Festijn, waar hij sinds 2004 regelmatig optreedt en de bijnaam “Koning der Piraten” kreeg. Hij ontving gouden platen voor de albums Van Casablanca naar Napoli en Laat me vrij. Het album Meer dan een vriend, uitgebracht in 2008, was opgedragen aan zijn overleden manager Dick Oosting. Tijdens een uitverkocht concert in Ahoy Rotterdam in 2012 presenteerde Wolters zijn album Op volle kracht. Vier van zijn albums bereikten de eerste plaats in de Album Top 100. In 2017 vierde hij zijn 15-jarig jubileum met een stadionconcert in het GelreDome.
Het nummer Zwevend naar ‘t geluk werd in 2023 een populair lied tijdens uitvaarten in Nederland en behaalde hoge posities op lijsten van uitvaartmuziek.
Tijdens de viering van Koningsdag 2024 trad Wolters op in Emmen voor de koninklijke familie. Hij zong onder meer zijn nummers Eleonora en Zwevend naar ‘t geluk.
Persoonlijk leven
Wolters is getrouwd en heeft twee kinderen. Na enkele jaren in Noordscheschut te hebben gewoond, keerde hij terug naar Emmen.
Bron: Wikipedia
