Te LAAT VOOR EEN SCHRIFTELIJK EXAMEN

Een bankbediende is voor de derde keer vader geworden. Als hij aangifte gaat doen van de geboorte, vraagt de bediende:

-Hoe gaat u het het kindje noemen?

-We noemen hem Euro.

-Maar, meneer, Euro, daar gaat uw kind later last mee krijgen.

– Dat denk ik niet. Onze Frank en onze Mark hebben ook nooit problemen gehad.

Er komt een man op een fiets aangereden, vanuit België, Nederland binnen. Op de bagagedrager een zak met zand. Nederlandse douanebeambte: “Heeft u iets aan te geven?” Zegt de Belg: “Nee.” Douane: “Een Belg die niets smokkelt, asjemenou, wat heeft u dan in die zak?” Zegt de Belg: “Zand.” Tijdens de controle blijkt dat het inderdaad om zand gaat. Een week lang komt de man elke dag met zijn fiets bij de grens met een zak op de bagagedrager. Op de 8e dag wordt de douanebeambte toch wantrouwend. Douane: “Wat vervoert u in die zak?” Zegt de Belg: “Zand.” Douane: “Mmmmm, even kijken.” Deze keer wordt het zand gezeefd. Uitslag: alleen maar zand. Elke dag passeert de man met zijn fiets en een zak de grens. Na twee weken wordt het de douanier toch te bont en hij stuurt het zand naar een laboratorium voor nader onderzoek. Resultaat: het is alleen maar zand! Na twee verdere maanden van zandtransport houdt de douaneman het niet meer uit en hij zweert: “Ik geef u zwart op wit dat ik u niet zal aangeven, maar ik voel aan mijn klompen dat u iets smokkelt. Wat is het?” De man antwoordt: “Zoals u ziet, ik vervoer slechts een kleine hoeveelheid zand.”. De Nederlander is gefrustreerd en woedend en laat zich overplaatsen naar een andere grensovergang, specialiseert zich in zandsoorten en smokkeltrucs en het leven gaat verder. Na vijftien jaar wordt hij gepensioneerd en de dag nadien gaat hij de fietsende Belg bezoeken. “Nou zeg, luister eens. Jij hebt m’n leven grondig vergald, ik ben nu met pensioen, jij hebt gewonnen. Wil je me nou is precies vertellen wat jij eigenlijk smokkelde?!” 

De Belg: “Fietsen!”

Een ouder echtpaar vierde hun  60 ste huwelijksfeest. Ze hadden elkaar op de lagere school ontmoet en waren, na hun pensionering, weer in hun oude buurt gaan wonen. Tijdens een wandeltocht kwamen ze bij hun oude school en zagen haar naam nog ingekrast staan op een schoolbankje. Op weg naar huis zagen ze ,dat er een zak met geld uit een geldwagen viel. Ze raapten het op en namen het mee naar huis. Daar telden ze het geld en het bleek 50.000 Euro’s te zijn. De oude man zei: “We moeten het terug geven.” Maar zijn vrouw vond dat zij het had gevonden en verstopte het op zolder. De volgende dag kwamen er twee politieagenten de buurt ondervragen om het geld terug te vinden en klopten op hun deur. Na  de vraag of ze de zak met geld hadden gevonden antwoordde zij: “Nee”. Maar hij zei ,dat ze loog en dat ze het op zolder had verstopt. “Geloof hem maar niet hoor” zei de vrouw. “Hij begint een beetje seniel te worden.” Eén van de agenten vroeg aan hem om alles vanaf het begin te vertellen. “Welnu” zei hij, “Toen wij gisteren van school kwamen…………” De twee agenten keken elkaar aan en zeiden: “We weten genoeg “.

Een arm vrouwtje schreef een brief aan God, adres “Hemel”, waarin ze 2000 euro vraagt om om haar huurschuld af te betalen. De sorteerders van de Post weten geen raad met het adres en maken de brief open.. Ze zijn zo ontroerd door het lot van het arme vrouwtje, dat ze met de pet rondgaan. Zo halen ze 1800 euro op. Dit bedrag doen ze in een envelop met een briefje van “God” erbij en sturen het terug aan het oude dametje. Een week later ontvangt de Post weer een brief gericht aan God, adres : “Hemel”. Ze maken de brief weer open en lezen: “Lieve God, bedankt voor het geld. Als u nog iets kunt missen, stuur het dan niet meer via de Post, want die rotzakken hebben er 200 Euro uit gepikt…”