20 cent eurocent

Een jong katholiek stel raakt op weg om te trouwen betrokken bij een dodelijk auto-ongeluk. Het stel zat buiten de Hemelse Poort te wachten tot Petrus hen naar de hemel zou brengen. Terwijl ze wachtten, begonnen ze zich af te vragen: zouden ze ooit in de hemel kunnen trouwen? Toen Petrus verscheen, vroegen ze het hem. Petrus zei: “Ik weet het niet. Dit is de eerste keer dat iemand het vraagt. Laat me het gaan uitzoeken'”, en hij vertrok. Het paar zat en wachtte en wachtte. Twee maanden gingen voorbij en het paar wachtte nog steeds. Tijdens het wachten begonnen ze zich af te vragen wat er zou gebeuren als het niet zou lukken; kun je in de hemel scheiden? Na weer een maand kwam Petrus eindelijk terug, een beetje verfomfaaid. ‘Ja’, zei hij tegen het paar, ‘je kunt trouwen in de hemel.’ “Geweldig!” zei het paar, “Maar we vroegen ons gewoon af, wat als het niet lukt? Kunnen we ook in de hemel scheiden?” Petrus, met een rood gezicht van woede, sloeg met zijn klembord op de grond. “Wat is er mis?” vroeg het bange paar. “OH, KOM OP!” riep Petrus, “Het kostte me drie maanden om hier een priester te vinden! Heb je enig idee hoe lang het duurt voordat ik een advocaat vind?”

Een Belg en een Nederlander gebruiken samen de lunch. De Nederlander kijkt wat er tussen zijn boord zit: “O nee, weer worst. Elke dag worst. Als mijn vrouw nog en keer worst op brood doet spring ik van de flat.”
De Belg kijkt wat hij op brood heeft: “O nee, weer pindakaas. Altijd pindakaas. Ik spring ook van de flat als ik morgen weer pindakaas op brood heb.”
De volgende ochtend komt de Nederlander op zijn werk en ziet dat hij jam op brood heeft. Gelukkig denkt hij. De Belg ziet echter weer pindakaas op zijn brood en springt van de dichtsbijzijde flat de dood tegemoed.

Een week later komt de Nederlander op de begrafenis van de Belg. ZIjn vrouw huilt en roep: “Waarom? Waarom?”
De Nederlander besluit het uit te leggen: “Hij had elke dag pindakaas op brood. Daar werd hij zo zat van dat hij van de flat sprong…”
De vrouw gaat nog harder huilen: “Hij maakte elke dag zijn eigen brood klaar…!”

Een jongeman is pas aangenomen in een multinationale onderneming. Op de eerste belt hij met de bedrijfscafetaria en brult: ” een koffie …. en snel een beetje …. “.
Aan de andere kant van de lijn antwoordt een stem: ” ik denk dat u een verkeerd intern nummer heeft gedraaid. Weet u eigenlijk wel met wie u spreekt onnozelaar ?”.
” Heu … neen … ” antwoordt de nieuwe medewerker.
” Ik ben de directeur – generaal van deze firma, jij idioot.”.
De jongeman roept nu tweemaal luider: O ja, en jij dik opgeblazen directeur – generaaltje, weet jij eigenlijk wel met wie U spreekt?”

De directeur – generaal ietwat verrast moest toegeven dat hij het niet wist.

Waarop de jongeman antwoordt: ” Perfect … houden zo … ” en legt de telefoon neer

Tijdens een bezoek aan een verpleeghuis, vroeg ik aan de directeur wat het criterium is om een patiënt opgenomen te krijgen.

Wel zei de directeur, we vullen een badkuip met water, dan krijgt de patiënt een theelepel, een theekop en een emmer. Dan vragen we hem/haar om de badkuip leeg te maken.

Oh, ik snap het, zei ik , een normaal persoon gebruikt de emmer, omdat die groter is dan een theelepel of een theekop.

Nee, zei de directeur, een normaal persoon zou de stop uit de badkuip trekken. Wilt u een bed bij het raam of in het midden?

Een mooi meisje heeft haar armband laten repareren en komt het nu ophalen. Ze vraagt hoeveel het kost. “Een kusje”, zegt de man.

“Oké, mijn opa komt zo afrekenen.”