Les Moustache
Afgelopen week kregen wij van Alie Groenhuijzen 2 foto’s van Lets Moustache uit het begin van de tachtiger jaren. Wij zijn uiteraard dankbaar dat deze foto’s naar ons zijn gezonden.


Afgelopen week kregen wij van Alie Groenhuijzen 2 foto’s van Lets Moustache uit het begin van de tachtiger jaren. Wij zijn uiteraard dankbaar dat deze foto’s naar ons zijn gezonden.


Johnny en Rijk was een komisch duo, bestaande uit Johnny Kraaijkamp en Rijk de Gooyer, dat sinds de jaren vijftig samenspeelde in tv-shows, het theater, tv-reclame, speelfilms en een televisieserie.
Kraaijkamp begon zijn carrière als zanger en werkte in de jaren vijftig als bassist-entertainer toen hij werd opgemerkt door De Gooyer. De beide heren deelden een voorkeur voor practical jokes en andere ongein. De twee besloten vanaf 1956 samen te gaan optreden en namen het nummer Twee jongens en een gitaar op. Andere liedjes zouden later nog volgen, waaronder Het goudgele strand van Ameland en Wij zijn twee eenzame cowboys. In 1967 hadden ze een carnavalshit met De bostella over de dansstijl bostella, wat hen in 1968 een gouden plaat opleverde, en Pa wil niet in bad.
Kraaijkamp en De Gooijer maakten naam in het schnabbelcircuit als Johnny en Rijk. Rijk speelde de handige jongen (de aangever), Johnny de schlemiel.
Na een aantal jaren samen op het toneel stopte het duo in 1958 tijdelijk met de samenwerking. Samen met Betsy Smeets voerden ze in 1958 nog wel de voorstelling “Slaap kindje, slaap” op. In 1962 waren ze voor het eerst weer samen te zien tijdens Open het Dorp.
Vanaf 1964 maakte ze samen voor de AVRO het programma Johnny en Rijk – Een paar apart. Het programma met komische sketches, bestond grotendeels uit vertaald materiaal, gebaseerd op de teksten van het Engelse komische duo Morecambe and Wise, met Kraaijkamp in de rol van de bijdehante Eric Morecambe en De Gooyer als de aangever. Later zouden ze samen nog het programma Weekendshow maken. Tussen 1970 en 1972 presenteerden ze op de Duitse zender ZDF de veertiendelige komische televisieserie Spaß durch 2. Deze shows werden ook in het Nederlands uitgezonden door de KRO, tussen 10 oktober 1971 en 11 maart 1973. Hierna stopte hun samenwerking in televisieshows.
In 1973 ging de speciaal voor Johnny & Rijk geschreven speelfilm Geen paniek (1973) in première. De film flopte en het plan om nog twee Johnny & Rijk-films te maken ging niet door. In latere jaren zouden Kraaijkamp en de Gooyer nog samen optreden, onder andere in de film Zwaarmoedige verhalen voor bij de centrale verwarming (1975), en in de series De Brekers en Beppie. Daarin zijn echter ze niet het duo Johnny & Rijk.
Voor modeketen C&A deden ze eind jaren tachtig samen nog enkele reclames. Hun laatste optreden als duo was in een nieuwjaarsshow voor televisie in 1991.
Bron: Wikipedia
Duo Topas deze week op de voorgrond. volgens onze informatie komen de mannen uit Oldenzaal en Enschede maar de namen weten we helaas niet. Uiteraard horen we dat graag.


Gisteren was de uitvaart van Theuns Jordaan. Theuns was een van de bekendste contemporaine zangers in het Afrikaans. Een zanger met een karakteristiek laag stemgeluid. Hij heeft fantastische liedjes gemaakt en vele albums van hem bereikten de platinastatus. Hij trad vaak samen met Juanita Du Plessis op en ze vormden een prachtig klinkend duo. Hij is geboren in Zuid-Afrika (Venterstad, 10 januari 1971 – Pretoria, 17 november 2021). In september 2020 kreeg Jordaan de diagnose leukemie. Hij overleed daaraan op 17 November 2021 op 50-jarige leeftijd.
Bijgevoegd is een Golden Oldies medley van Theuns en Juanita

Wenche Myhre, ook wel Wencke Myhre, (Oslo, 15 februari 1947) is sinds de jaren zestig een succesrijke Noorse schlagerzangeres met hits in het Noors, Duits en Zweeds.
Nadat Myhre in 1960 een talentenwedstrijd in Oslo won, kreeg ze van liedjesschrijver Arne Bendiksen een platencontract.
In 1963 maakte ze haar televisiedebuut in de film Elskere. Sindsdien staat ze steeds in de spotlights. Voor haar lied Gi meg en Cowboy till mann (dat eerst door Gitte gezongen werd in het Duits, Ich will ‘nen Cowboy als Mann) onder begeleiding van Horst Wende en zijn studio/sessie muzikanten kreeg ze haar eerste gouden plaat.
In 1964 was Myhre de drijfveer achter een inzamelingsactie waarvan de opbrengst naar een kinderziekenhuis in de Gazastrook zou gaan. Hier leerde ze haar eerste man kennen, Torben Friis-Møller. Met hem heeft ze drie kinderen: Kim (1971), Dan (1973) en Fam (1975).
Voor het wereldkampioenschap skiën in 1966 zong ze het lied Vinter og sne. Datzelfde jaar won ze het Schlagerfestival met Beiß nicht gleich in jeden Apfel. Hiermee had ze eindelijk haar doorbraak op de Duitse markt, nadat ze een jaar eerder met Sprich nicht drüber als tweede was geëindigd. Er volgden nog hits en in 1968 vertegenwoordigde ze West-Duitsland op het Eurovisiesongfestival met Ein Hoch der Liebe, waarmee ze op de zesde plaats eindigde. Eind jaren 60 behoorde ze tot de absolute topartiesten en tieneridolen in Duitsland. Ze won vier Bravo-Otto’s (1966: brons, 1967: goud, 1968: goud, 1969: zilver). Ze kwam veel op de Duitse televisie en trad op met andere grootheden als Udo Jürgens en Peter Alexander. In 1970 had ze een bescheiden hit met Er hat ein knallrotes Gummiboot, dat later wel uitgroeide tot een carnavalsklassieker.
In 1974 kreeg ze een eigen televisieprogramma. In 1980 trouwde ze voor de tweede maal, dit keer met de succesvolle Duitse regisseur Michael Pfleghar. Twee jaar later kreeg ze met hem haar vierde kind, Michael. Pfleghar pleegde in 1991 zelfmoord. Een jaar later nam Myhre opnieuw deel aan de Melodi Grand Prix in haar thuisland, maar werd daar derde.
Myhre woont in een dorpje dicht bij Oslo en ze treedt nog regelmatig op. In 2004 begon ze een show met twee andere Scandinavische schlagersterren: Gitte Hænning en Siw Malmkvist. Ze trokken door heel Duitsland.
In 2009 deed Myhre in Noorwegen opnieuw een gooi naar het Songfestival. Haar lied Alt Har En Mening Nå bleef echter steken in de voorronde.
Bron: Wikipedia

De band “In The Mood” uit Enschede staat deze week in de schijnwerpers op de site van “de Helena’s”. Helaas zijn ons van 4 muzikanten alleen de voornamen bekend. De bezetting was: Jan Hoevers speelde trompet, trombone en percussion; Marcel speelde orgel, vocaal en keyboards; Wim speelde saxofoon, klarinet en percussion; Jenton speelde drums en vocaal; Anton speelde gitaar en vocaal. Mocht u de andere achternamen kennen van de muzikanten dan horen we het uiteraard graag.
The Lighttown Skiffle Group opgericht door Ibe Hundling. De eerste bezetting bestond uit Ibe Hundling (bas/leider) Wim Bartelings (vc) Wim Jongenelen (banjo/gitaar) Johan Slimmen (gitaar) Cas Mulder (banjo) Jan Huyboom (drums). Hun bekendste platennummers: – The Cotton Song, later ook wel bekend als Cotton Fields (Beach Boys, Creedence Clearwater Revival); – Troela, oh troela, hou je nog van mij; – Doe het maar in een emmertje, doe het maar in een teil. Een aantal bandleden ging in de 60’s verder als The Dutch Bluegrass Boys. Ibe Hundling overleed op 16 april 1988.

