Onlangs hebben de kerstmarkt in Geesteren (O) bezocht en daar trad het Shanti koor de Schuitevaarders uit Tubbergen op in de tent. Het was een gezellige drukte waar bij de Schuitevaarders erin slaagden om de gezelligheid op te drijven. Je kunt zeker horen dat de begeleidings muzikanten bijna allemaal, in hun jongere jaren, in een band gespeeld hebben.
De vorige week hebben we geschreven over Cliff Richard en daarom zijn deze week the Shadows aan de beurt.
The Shadows is een instrumentale muziekgroep, actief vanaf de jaren 50 van de 20e eeuw tot het begin van de 21e eeuw. Als band legden ze de basis voor de klassieke bandbezetting, bestaande uit een sologitaar, een slaggitaar, een basgitaar en drums.
In 1958 trokken de zestien jaar oude Hank B. Marvin en Bruce Welch van Newcastle naar Londen om aan een muziekwedstrijd deel te nemen.
De manager van Cliff Richard ontdekte hen in de Two I’s Coffee Bar, destijds het mekka van de Londense muziekscene, en bood hun een contract aan om Cliff, die intussen met de hit Move it uit 1958 in Engeland bekendheid kreeg, te begeleiden. Later sloten Jet Harris (basgitarist) en Tony Meehan (drummer) zich bij hen aan. Ze vormden een band onder de naam The Drifters en brachten snel een single uit, met daarop twee vocale nummers: Feelin’ Fine en Don’t be a Fool with Love.
Toen de Amerikaanse groep The Drifters zich verzette tegen het gebruik van hun naam in de Verenigde Staten, veranderden zij die in The Shadows.
Toen Jerry Lordan hen een melodie aanbood kwam hun carrière pas echt van de grond. Apache stond in Engeland gedurende vijf weken op de eerste plaats en werd een wereldhit, behalve in de Verenigde Staten, waar men de groep te saai vond maar een coverversie wel scoorde. Kon-Tiki, Wonderful Land, Dance On en Foot Tapper waren de vier volgende nummer 1-hits in Engeland. Behalve de vier Shadows, moet ook zeker Norrie Paramor genoemd worden. Paramor was een dirigent, songwriter en een arrangeur die zijn invloed deed gelden op bijvoorbeeld het nummer “Wonderful Land”. Veel later trok de band Cliff Hall aan, die op synthesizer de orkestpartijen voor zijn rekening nam.
In september 1961 werd drummer Tony Meehan vervangen door Brian Bennett. In april 1962 verliet Jet Harris de groep voor Brian Locking (overleden op 8 oktober 2020)[1]. Toen Locking in april 1963 voorrang gaf aan zijn religieuze werk, voegde een zeer getalenteerde basgitarist zich bij de groep: John Rostill. Deze zou tot 1969 deel uitmaken van The Shadows. Bruce Welch werd in 1969 tijdelijk vervangen door de toetsenist Alan Hawkshaw.
Jet Harris en Tony Meehan zouden nog zo’n vier jaar als duo optreden en zelfs twee Britse nummer 1-hits in The Shadows-stijl scoren. Meehan kwam in 2005 op 62-jarige leeftijd om het leven als gevolg van een val in huis; Harris overleed in 2011.
Rostill schreef enkele zeer succesvolle composities. Hij kon het succes ervan niet meer meemaken. Toen Welch hem in zijn studio opzocht bleek Rostill daar te zijn overleden door een overdosis aan barbituraten. Hij werd opgevolgd door Alan Jones, en later door Mark Griffiths.
The Shadows vertegenwoordigden het Verenigd Koninkrijk met Let Me Be the One op het 20e Eurovisiesongfestival, op 22 maart 1975 in Stockholm, Zweden. Van de 19 deelnemende landen won Nederland met het nummer Ding-a-dong uitgevoerd door Teach-In.
Na hun Engelse hit Ghost riders in the sky (1980) werd het allengs stiller aan het hitsinglefront. Wel verscheen er elk jaar een album, dat steeds zeer hoog in de hitlijsten terechtkwam. De groep bewerkte in die tijd bekende hits. Hank Marvin vertolkte die op zijn zo karakteristieke wijze. Alan Jones is op veel van die opnamen te horen op bas en voornoemde Cliff Hall op toetsen. Eind 1990/begin 1991 viel het doek definitief. Hank Marvin ging solo toeren en bracht solo-cd’s uit. Waarschijnlijk onder druk van de talloze fans en het naderend 45-jarig jubileum besloten de heren nog eenmaal als The Shadows een “final tour” te maken.
In 2004 gingen ze op tournee door het Verenigd Koninkrijk met een reeks van 37 concerten (The Final Tour) om op die manier een 45 jaar durende carrière af te sluiten. Wegens het grote succes kreeg de concertreeks een vervolg in 2005 met in totaal 27 optredens in Denemarken, Zweden, Noorwegen, Finland, IJsland, Nederland, Frankrijk, Duitsland, België en het Verenigd Koninkrijk. Hank Marvin woont sinds november 1986 in het Australische Perth en heeft daar een eigen studio, genaamd “Nivram Studios”. (‘Nivram’ is een anagram: de letters ‘Marvin’ omgekeerd gespeld.)
Naar aanleiding van het 50-jarige artiestenjubileum gingen Cliff Richard en The Shadows gezamenlijk een tournee maken door Europa, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Deze vond plaats van eind september 2009 tot een stuk in 2010.
Dans en showorkest Videno’s uit Enst in de gemeente Epe staat deze week op de voorpagina. Helaas weten we niet de achternamen van de bandleden Martin, Bart, Fred en Ton maar misschien kunnen de lezers ons die bezorgen. Stuur uw reactie s.v.p. naar helenas@gmail.com.
Van Dirk Brouwer, de oprichter van Albatros kregen we de volgende informatie.
Ik wil als oprichter van Albatros even een paar dingen corrigeren op uw site, In Albatros hebben gespeeld in verschillende formaties: eerste formatie was: Bert Broek, Henk Brandenberg, Dirk Brouwer, tweede formatie was: Dirk Brouwer, Richard Hauer, Ely van Tongeren, Gerard van Tongeren, Richard is later vervangen door Gerard Nijhuis, derde formatie was: Dirk Brouwer, Richard Hauer, Johan Kopp, John Perik, Bennie Verbeten, zoals de foto op de site, Richard is later vervangen door Alex Lievers, vierde formatie was: Dirk Brouwer, Alex Lievers, Licia Lagewaard en Bram, Bram heeft de groep destijds verlaten en is Albatros als trio verder gegaan. Er is ook nog een korte periode geweest dat orkest Albatros uit Enschede heeft bestaan in de volgende formatie: Dirk Brouwer, Richard Hauer, Gerard Nijhuis, Benno Gelhever en Ikkie Furstner. Groetjes, Dirk Brouwer.
De 6 mans formatie The Golden Shadows speelden in het de eerste helft van de jaren 60 van de vorige eeuw in Almelo en omgeving. Later is de band uit elkaar gevallen omdat sommige muzikanten naar Duitsland verhuisden of ze gingen naar een andere band. The golden Shadows speelden indertijd op Hofner gitaren en Fender versterkers. Wie de muzikanten zijn weten we helaas niet.
Hoe ouder hoe gekker zullen we maar zeggen want in de week dat onze toetsenist 69 jaar is geworden hebben “de Helena’s” nog weer foto-kaarten laten drukken. Bus 1 is volgepakt met de instrumenten, die natuurlijk eerst op gepoetst zijn, en daarmee was de bagageruimte bijna vol. De meeste koffers, van de mede reizigers, moeten dan ook in bus 2 worden gepakt. Iedereen heeft er zin in morgen gaan we dan ook vol goede moed richting het mooie Mühltal in Oostenrijk. Het verslag van de reis volgt later.