Onlangs hebben de kerstmarkt in Geesteren (O) bezocht en daar trad het Shanti koor de Schuitevaarders uit Tubbergen op in de tent. Het was een gezellige drukte waar bij de Schuitevaarders erin slaagden om de gezelligheid op te drijven. Je kunt zeker horen dat de begeleidings muzikanten bijna allemaal, in hun jongere jaren, in een band gespeeld hebben.
Deze week “The Nightstars” uit Enschede in de schijnwerpers. De band bestond uit: Bert Baarslag, gitaar en zang; Hans Sullewski, bas, gitaar en zang; Martin Robers, Orgel, accordeon en zang; Gerard Weeing, trompet en zang; Karel Ter Riet, drums en zang.
Als er nog lezers zijn die ons meer over deze band kunnen vertellen dan horen we dat uiteraard heel graag.
Dave Berry (pseudoniem van David Holgate Grundy; Sheffield, 6 februari 1941) is een Engelse rhythm-and-blues-zanger.
Met This Strange Effect (“you’ve got this strange effect on me, and I like it“), geschreven door Ray Davies van The Kinks, bereikte hij in 1965 de eerste plaats van de Nederlandse Top 40. Met The Crying Game haalde hij de vijfde plaats in de UK Singles Chart in 1964, evenals later met Little Things (1965) en Mama (1966). Hij trad toen doorgaans volledig gehuld in zwarte kleren op.
Bron: Wikipedia
Deze week een foto van The Little Stars uit Langeveen. De foto zal genomen zijn rond 1970 tijdens een optreden. Vlnr: Gerrit Schuurman, Ria Schuurman – Pierik, Johan Verenjans en Betsie Kienhuis – Egberts. Drumster Betsie slaat momenteel de maat bij De Helena’s.
Deze week een foto van het Black & White Trio. Helaas weten we niet waar dit trio vandaan komt en hoe de muzikanten heten. Mocht u het weten dan horen we het graag.
Johannes (Joop) de Knegt (Nieuwer-Amstel, 1 maart 1931 – Amsterdam, 22 oktober 1998) was een Nederlands zanger. Hij werd vooral bekend door het nummer Ik sta op wacht (1957). De Knegt werkte bij een textielfirma in Amsterdam toen hij in dienst moest. Hij werd korporaal bij de Koninklijke Luchtmacht. Tijdens een excursie naar de KRO-studio werd zijn zangtalent ontdekt. Toby Rix stelde hem voor aan Ger de Roos van het Orkest Zonder Naam. De Knegt nam in de radiostudio High Noon op, dat kort daarvoor door Frankie Laine was uitgebracht als titelsong van de gelijknamige, snel befaamd geworden westernfilm. Toen het nummer op 20 september 1952 werd uitgezonden werd er door veel luisteraars gereageerd. De Knegt kreeg hierop een platencontract aangeboden. Van High Noon werden 180 duizend exemplaren verkocht – destijds goed voor een gouden 78 toeren-plaat.
Zijn grootste hit was Ik sta op wacht (1957), geschreven door Stan Haag, André de Raaff en Jacques Schutte. Het nummer werd geproduceerd door Rine Geveke. Hierna volgde nog Wij zwaaien af.
De Knegt stopte in 1960 met zingen en richtte een theaterbureau op dat hij High Noon noemde. Later nam hij nog enkele nummers op, maar had daarmee geen succes. De Knegt overleed in 1998 op 67-jarige leeftijd.
Bron: Wikipedia
“Wij maken nog muziek uit de tijd dat sex vies was en de lucht nog schoon”. Deze uitspraak staat te lezen op de website van “de Overgang”. En deze band hebben we enkele jaren terug ontmoet in Oldenzaal waar ze speelden bij Markt 19. We hebben genoten van hun optreden en daarom vinden we het jammer dat ze afgelopen herfst zijn gestopt. De groep bestond uit Jan Riem, Drums; Henk Nijhof, Bas; Arie Kuiper, Gitaar/Zang en André Dijkslag, Gitaar/Zang. Op 08-10-2011 hebben ze hun afscheidsconcert gegeven in café België in Almelo. Deze mannen maakten nog muziek met het echte Sixties geluid.