Onlangs hebben de kerstmarkt in Geesteren (O) bezocht en daar trad het Shanti koor de Schuitevaarders uit Tubbergen op in de tent. Het was een gezellige drukte waar bij de Schuitevaarders erin slaagden om de gezelligheid op te drijven. Je kunt zeker horen dat de begeleidings muzikanten bijna allemaal, in hun jongere jaren, in een band gespeeld hebben.
Via deze site kwamen wij in contact met Stanny Goossens uit Mill. Bij de vraag of hij nog foto’s had van de bands waarin hij gespeeld had was zijn antwoord dat hij er nog wel wat had. In de afgelopen week bracht hij 3 mappen met foto’s krantenknipsels e,d,. Ik mocht de mappen wel een tijdje houden en kopiëren wat ik wilde. Uiteraard bedanken wij hem hartelijk voor het vertrouwen. Stanny is een man die al heel lang in Mill en omgeving in diverse band gespeeld heeft als, hoofdzakelijk, Solo gitarist. In de toekomst zullen we zeker meer van hem plaatsen.
Deze week plaatsen we een foto van De Migra’s uit 1969. Het duo de Migra’s zocht versterking en daarvoor werd Stanny Goossens aangetrokken. De naam van de Migra’s is een samenvoeging van de plaatsnamen Mill en Grave waar de oprichters woonden.
The combines uit Wijhe ziet u hier onder op de foto. Het opschrift op de kaart geeft aan dat 5 van de 7 muzikanten de zelfde achternaam hebben en misschien wel broers zijn. Als er iemand is die meer info kan geven of misschien een van de band leden dan horen we dat graag.
Uit Ruurlo kwam de band Hurricane. Aan de foto te zien schatten wij dat dit eind 80 of begin 90-er jaren is geweest van de vorige eeuw. Helaas weten we geen namen van de band maar hopen op reacties van de lezers.
Vanaf Maart 2020 tot Oktober 2020 hebben we slechts 4 maal kunnen repeteren i.v.m. de Corona. In Oktober kregen we te horen dat onze drummer Frans Heerink ernstig ziek was. Op 8 november 2020 hebben we op verzoek van Frans Heerink nog één keer samen gespeeld en op 23 november is hij overleden. Sinds die tijd hebben we nog niet weer gerepeteerd en daarmee willen we nu weer beginnen.
Vorige week deelde onze saxofonist Roland Urban mee dat hij stopt met muziek maken omdat zijn fysieke toestand hem dat onmogelijk maakt. Uiteraard vinden wij het ontzettend jammer maar begrijpen het volledig en wij danken hem voor de 50 jaar dat hij bij de Helena’s heeft gespeeld. Wij zullen hem ontzettend missen maar we weten zeker dat hij nog regelmatig bij de repetities zijn gezicht zal laten zien.
Uit bovenstaande valt al op te maken dat de Helena’s doorgaan met muziek maken en daarmee voldoen we aan de wens, die Frans Heerink ons heeft gevraagd, om toch alsjeblieft door te gaan.
Uiteraard weten wij dat we nog vele hobbels moeten overwinnen en we zullen beide mannen ontzettend missen maar wij vinden een weg om onze muzikale hobby te blijven uitoefenen en daarmee blijven de Helena’s bestaan.
Deze week weer een oude foto uit het begin van de zeventiger jaren van The Little Stars uit Langeveen. Deze foto stamt nog uit het begin van de band nadat gitarist Johan Verenjans de band had verlaten en werd opgevolgd door Jan Pot. In die tijd waren de orgels nog loodzwaar en was het altijd weer een krachtinspanning om de orgels op het podium, en aan het einde van het optreden weer in de bus te krijgen. Momenteel zijn de moderne orgels (Keyboards) zo licht in gewicht dat ze zeer simpel te verplaatsen zijn.
Mieke, artiestennaam van Mieke Gijs (Turnhout, 8 mei 1957),
is een Belgische schlagerzangeres.
Jaren 70
Mieke begon al op
jonge leeftijd met zingen. Toen ze elf jaar oud was, deed ze in Arendonk mee
aan haar eerste zangwedstrijd, die ze ook won met een vertolking van Mama van Heintje.
In de jaren hierna was ze veelvuldig actief bij diverse andere zangwedstrijden.
In 1971, op dertienjarige leeftijd, bracht ze op het platenlabel RCA haar
eerste single uit: Susa Nina. Het nummer werd echter geen hit, net
zomin als de volgende singles Tien rode rozen en Fijn
dat jij er bent.
In 1973 werd Mieke in
contact gebracht met Pierre Kartner, alias Vader Abraham, die na zijn
successen met het kindsterretje Wilma op zoek was naar een nieuwe
jonge zangeres. Samen namen zij het duet Wat een prachtige dag op,
een vertaling van de hit What a wonderful world van Louis
Armstrong. De single bereikte de tipparade van de Nederlandse
Top 40. Een jaar later beleefde Mieke haar doorbraak met het door Kartner
geschreven lied Een kind zonder moeder, dat zowel in Vlaanderen als
in Nederland een hit werd. Ook het gelijknamige album werd een succes.
Gedurende het midden
van de jaren zeventig scoorde Mieke nog een aantal hits, zoals Zomertijd, M’n
beste vriendin en Het leger van werkelozen. Dit laatste
nummer was wederom een duet met Pierre Kartner, in samenwerking met het Weesper
Mannenkoor en De Kermisklanten. Met Kartner bleef ze intensief
samenwerken; hij schreef de meeste van haar liedjes en was tevens haar
producer.
In 1976 verscheen het
album Zo tussen dromen en ontwaken. De singles die hiervan werden
uitgebracht hadden echter weinig succes. In 1978 scoorde Mieke wel een hit met
het nummer Charlie Chaplin, afkomstig van haar album Horen
zien en zingen. In 1979 trad Mieke in het huwelijk met BRT-regisseur
Hugo Dewaersegger.
Jaren 80
Toen Pierre Kartner
zich steeds meer ging concentreren op zijn eigen carrière, werkte Mieke korte
tijd samen met Cees de Wit. Begin jaren tachtig werd Dries Holten haar
nieuwe producer. Met hem maakte ze onder andere de singles Dromenland en Als
ik jou niet had, beide van oorsprong Duitse schlagers die geschreven waren
door Ralph Siegel. In dezelfde periode bracht Mieke in Duitsland enkele
Duitstalige singles uit. Dat was niet voor het eerst, want in 1976 had ze ook
al eens een Duitse single gemaakt: Liebe Mutter.
In 1982 werd de
samenwerking met Holten stopgezet en kwam Mieke opnieuw onder begeleiding van
Pierre Kartner te staan. Er volgden enkele jaren zonder grote successen en
midden jaren tachtig werd de rol van Kartner overgenomen door producer Ad
Kraamer. In 1985 bereikte Mieke opnieuw de hitparades met de single Zaterdagavond,
een duet met Dennie Christian. Dit nummer, een cover van Ich komm’
bald wieder van Cindy & Bert, stond zes weken genoteerd in de
Nederlandse Top 40. Gedurende de rest van de jaren tachtig nam Mieke nog
verschillende andere platen op met Christian, later aangevuld met Micha
Marah en/of Freddy Breck. Samen traden zij veelvuldig
op tijdens het Schlagerfestival.
In 1988 bracht Mieke
de single Kom weer terug bij mij uit, een vertaling van het
lied Ne partez pas sans moi, waarmee Céline Dion dat jaar
het Eurovisiesongfestival gewonnen had. Het nummer presteerde echter
matig en ook de volgende singles flopten.
Jaren 90
Onder de hoede
van Roger Baeten, die Ad Kraamer als producer verving, nam Mieke in 1990
de single Vlinders in je buik op, een cover van Chanson
populaire van Claude François. Het nummer werd een hitje in
Vlaanderen en leidde tot een optreden in het televisieprogramma Tien om te
zien. Hierna volgden singles als Vrij als ‘n vogel en Om
je hart te voelen slaan (een cover van Pour un flirt van Michel
Delpech), maar deze haalden de hitlijsten niet.
In 1993 nam Mieke
deel aan Eurosong, de Vlaamse voorronde voor het Eurovisiesongfestival.
Met het nummer Waarom zou er vrede zijn eindigde ze hierbij op
de zevende plaats. Een jaar later bracht ze met weinig succes de singles Soms
is liefde… (een duet met Jo Vally) en Laat me alleen (een
cover van Rita Hovink) uit. Haar album Voor jou verscheen
in 1995. In 1996 ondernam Mieke een tweede poging om voor België naar het
Eurovisiesongfestival te gaan. Tijdens de selectieshow De Gouden
Zeemeermin werd ze met haar nummer Op dit moment echter
uitgeschakeld.
Na het overlijden van
haar man zette Mieke haar carrière tijdelijk op een laag pitje. In 1998 bracht
ze nog wel een album uit met naar het Nederlands vertaald repertoire van Dolly
Parton.
Jaren 00 tot heden
Hoewel grote hits
uitbleven, bleef Mieke na de millenniumwisseling regelmatig nieuwe singles uitbrengen.
Zo verscheen in 2001 Zoiets als liefde, een cover van een nummer
van Michelle. In 2002 nam zij, op aandringen van Pierre Kartner, weer een
duet op met Dennie Christian, getiteld Ik ben verliefd, jij bent
verliefd. Zowel Christian als zijzelf vonden de tekst van het lied
eigenlijk te puberaal, maar de single werd desondanks toch uitgebracht, met een
flop als gevolg.
In 2004 vierde Mieke
haar dertigjarig artiestenjubileum. Ter gelegenheid hiervan werd een album
uitgebracht: Dertig jaar Mieke, het complete hitoverzicht. Behalve
vier nieuwe nummers bevatte dit album ook een dvd. Twee jaar later, in 2006,
dook ze met de single Boom bang-a-bang (origineel gezongen
door Lulu) voor het eerst sinds 1989 weer op in de Nederlandse hitparade.
Dit nummer, waarvoor zij zelf de Nederlandstalige tekst schreef, was afkomstig
van haar album Vliegen als een vogel. Ook Pierre Kartner en Salim
Seghers schreven aan dit album mee.
Samen met Dennie Christian, Christoff en Lindsay bracht Mieke in 2009 een nieuwe versie uit van het nummer Zaterdagavond. Net als in 1985 werd het opnieuw een hit; in de Vlaamse Ultratop bereikte de single de vijfde plaats. In de periode hierna nam Mieke ook materiaal op met andere artiesten, zoals Liliane Saint-Pierre, Bart Kaëll en vooral Luc Van Meeuwen. Met Van Meeuwen nam ze vanaf 2013 verschillende singles op, die in 2016 verschenen op een album. In 2017 volgde de cd Parels, waarvan enkele nummers al eerder op single waren uitgebracht. Dit album bevat ook drie duetten met Bandit.