The Blue Stars

De Nijs won in 1962 op 19-jarige leeftijd een talentenjacht met zijn band Rob de Nijs en de Lords. De eerste prijs was een platencontract. De eerste twee singles (De liefste die ik ken en Jenny) flopten, maar het nummer Ritme van de regen uit 1963 werd een grote hit waarvan in totaal bijna 100.000 exemplaren verkocht werden. In 1963 deed hij mee aan het songfestival in Knokke. In juni 1963 werd zijn eerste Rob de Nijs en de Lords-fanclub opgericht. In 1964 verschijnt zijn eerste soloplaat Dit is Rob de Nijs. De Nijs ontvangt voor dit album zijn eerste Edison award. In 1964 en 1965 was Rob de leading man in een serie televisieprogramma’s voor de VARA: TV-magazine. Hierin werd hij behalve door de Lords, bijgestaan door Trea Dobbs, Ria Valk en Marijke Merckens. In november 1965 gingen De Nijs en de Lords uit elkaar.

Na een paar weken vakantie gaan we weer verder met het plaatsen van foto’s van diverse bands. Hebt u een of meerdere foto’s die u graag geplaatst zou zien dan kunt u een ingescande versie sturen aan dehelenas@gmail.com.

Deze week een foto van The Starfighters uit de omgeving Steenwijk.

The Evening Stars uit Lichtenvoorde deze week in de schijnwerpers.  In de Zelfde tijd was er ook een Band in Enschede met dezelfde naam en die hebben hun naam veranderd in “de Merano’s”

Wilhelmus Jacobus (Willem) Duyn (Haarlem, 31 maart 1937 – Emmen, 4 december 2004) was een Nederlandse zanger die furore maakte als Big Mouth van het duo Mouth & MacNeal. Hij viel op door zijn forse bouw en forse beharing (hoofdhaar en baard).

In de jaren zestig was hij o.a. zanger bij de “Whiskers” en maakte hij deel uit van de tweede bezetting van de Jay-Jays, met o.a. Cees Kranenburg jr.. (drums), Hans Jansen (orgel) en Kees Vennick(sax). Zij waren de opvolgers van de Shadowband en The Jumping Jewels, de begeleidingsband van Johnny Lion. Willem Duyn was daarna ook een bekende diskjockey in een discotheek in Den Helder.

In 1971 vormde de voormalige constructiebankwerker een popduo met Maggie MacNeal. In 1972 scoorden zij een internationale hit met het door producer Hans van Hemert geschreven How do you do Het liedje bereikte in de zomer van 1972 zelfs de top 10 van de Amerikaanse hitparade. In 1974 vertegenwoordigden ze Nederland op het Eurovisiesongfestival met het lied Ik zie een ster, waarmee ze de derde plaats behaalden. In eigen land hadden ze hiermee eveneens succes en stonden ze veertien weken in de hitparade.

In datzelfde jaar werd het duo ontbonden en trad Duyn verder op met Little Eve (Ingrid Kup), met wie hij ook trouwde. Vanaf 1978 trad hij solo op als Big Mouth, later onder zijn eigen naam. In 1979 behaalde hij een hit met het autobiografische lied Willem, een cover van Darling. Willem kreeg in 1982 een vervolg met het eveneens autobiografische lied Wat een rare man. Duyn nam in 1992 tijdelijk de plaats in van Bennie Jolink, zanger van de band Normaal, toen deze zwaargewond raakte. In september van dat jaar scoorde hij met Normaal nog een bescheiden hit met “Woenderbar”. Hoewel Duyn nog vele (solo)singles uitbracht, bereikte hij nooit meer het succes dat hij boekte met Mouth & MacNeal.

Duyn was jarenlang woonachtig in Almelo en Wierden, en woonde later in het Drentse plaatsje Roswinkel. Hij kreeg op 67-jarige leeftijd thuis een hartstilstand en overleed onderweg naar een ziekenhuis. Duyn is twee keer getrouwd geweest en had zes kinderen,

Op 21 maart 2012 verscheen over Mouth & MacNeal de biografie “Duo tegen wil en dank”, geschreven door de voormalige fanclubvoorzitter Roel Smit.

 Bovenstaande gegevens komen van Wikipedia.

The Fortunes is een Engelse popgroep, geïnspireerd door The Beatles, die in 1965 doorbreekt met ‘You’ve Got Your Troubles’ en ‘Here It Comes Again’. The Fortunes beginnen in 1963 als trio met als leden Glen Dale, Rod Allen en Barry Pritchard. ‘This Golden Ring’ en ‘Seasons In The Sun’ halen de Top 10.

In de slipstream van het succes van de Merseybeat en de R&B van Rolling Stones, breekt The Fortunes in de jaren zestig door bij het grote publiek. Ze geven een extra dimensie aan de gebruikelijke popsound, onder meer door duo-zang, tegendraadse melodieën en toegevoegde orkestgeluiden.

Met single ‘You’ve Got Your Troubles’ heeft The Fortunes in 1965 een grote hit te pakken. Het nummer bereikt zowel de Britse als de Amerikaanse Top 10. Het succes zet zich via ‘Here It Comes Again’ voort tot in de jaren zeventig, waarin singles ‘Storm In A Teacup’  en ‘Freedom Come, Freedom Go’ hoge ogen gooien.

Sinds de oprichting van The Fortunes in 1963, is leadzanger Rod Allen de onbetwiste frontman. Hij maakt mee hoe debuutsingle ‘Summertime Summertime’ flopt en hoe de band in de loop der jaren veelvuldig van samenstelling wisselt. Tot op de dag van vandaag is Allen de blikvanger van de formatie.

The Fortunes blijft ook na de succesvolle zeventiger jaren albums uitbrengen en in 1987 wordt All The Hits And More goud. Tegenwoordig is de groep nog steeds aan het touren, vooral in het zogeheten ‘nostalgie’-circuit. De oude hits gaan er bij de fans nog steeds in als zoete koek.