MC Trio

De band “In The Mood” uit Enschede staat deze week in de schijnwerpers op de site van “de Helena’s”. Helaas zijn ons van 4 muzikanten alleen de voornamen bekend. De bezetting was: Jan Hoevers speelde trompet, trombone en percussion; Marcel speelde orgel, vocaal en keyboards; Wim speelde saxofoon, klarinet en percussion; Jenton speelde drums en vocaal; Anton speelde gitaar en vocaal. Mocht u de andere achternamen kennen van de muzikanten dan horen we het uiteraard graag.

Deze week staat het Sunshine Combo weer in de  schijnwerpers. Naar aanleiding van een eerder geplaatste foto kregen wij deze week onderstaande biografie van het “Sunshine Combo” en dit willen we de bezoekers van deze site uiteraard niet onthouden.

Wij zijn midden jaren 70 begonnen met ons bandje. Bert Weghorst maakte toen als zanger/bassist ook deel uit de band. Later is hij opgevolgd door Johnny Neuber en is Franc Kleissen er bij gekomen. Ons sterke punt was ons blaaswerk (Johan alt/tenorsax, klarinet). Gerard (trompet en trombone) en Franc (trompet en gitaar) aangevuld met zang en ritme van Jan (drums), Han (orgel en keyboard en Johnny (bas).
Iedereen kende ons van de aubade aan het bruidspaar. Wij speelden dan het nummer Il Silenzio tweestemmig met 2 trompetten op de dansvloer. Dit vond iedereen fantastisch en heeft ons daardoor veel partijen opgeleverd.
Ons repertoire bestond oa uit top 40 hits, feestwerk en goede dansmuziek. Door onze uitgebreide blazerssectie waren wij in staat om een veelzijdig dansrepertoire uit te voeren. Hierdoor werden wij oa door ‘t Holscher in Saasveld gevraagd, om naast de vele bruiloften, de maandelijkse dansavonden muzikaal te verzorgen. Dit was voor ons orkest altijd een muzikale happening.
Uiteindelijk zijn we, na 15 mooie jaren, in 1989 gestopt waarna Franc Kleissen, Johan en Gerard ten Tusscher de Bigband Eighty-Nine in Borne hebben opgericht. Deze bigband bestaat heden ten dage nog steeds en is regelmatig te horen tijdens concerten en optredens in binnen en buitenland (zie website http://www.bb89.nl).

Peter Beil, geboren als Tom Karrasch (Hamburg, 9 juli 1937 – aldaar, 13 april 2007) was een Duitse schlagerzanger, trompettist, componist en orkestleider.

Carrière

Als 12-jarige nam Peter Beil vioolonderricht. Ook speelde hij in een blaasorkest als trompettist. Na afsluiting van de lagere school volgde hij een commerciële opleiding. Daarna kreeg hij een baan als medewerker op de Hamburgse luchthaven. Ten slotte studeerde hij aan de Staatlichen Musikhochschule klassieke trompet. In de weekends trad hij met een studievriend op feesten op. De groep werd groter (6 leden) en noemde zich Crazy Combo, met als leadzanger Peter Beil. In 1958 kreeg de band de mogelijkheid om in de uitzending Toi, toi, toi van Peter Frankenfeld op te treden, waarna Peter Beil een contract kreeg aangeboden van het platenlabel Fontana Records. De eerste opnamen liepen op niets uit, maar met het nummer Corinna, Corinna (1961) kwam de doorbraak en een wekenlange notering in de Duitse hitparades. Onder het pseudoniem Ricky Boys werd de Duitse versie van Hello Mary Lou uitgebracht.

In het daarop volgende jaar kwalificeerde hij zich met het nummer Ein verliebter Italiener voor de Deutsche Schlager-Festspiele in Baden-Baden en eindigde op de laatste plaats. Het project Ricky Boys kende een vervolg, nu met Franco Duval als zangpartner. Hij speelde ook mee in een schlagerfilm en in de film Tanze mit mir in den Morgen zong hij zijn nummer Carolin-Carolina.

Tot ver in de jaren 1960 nam hij succesvol coverversies op van Amerikaanse liedjes, waaronder Und dein Zug fährt durch die Nacht. In 1965 nam hij deel aan de voorronden voor het Eurovisiesongfestival met het nummer Nur aus Liebe, dat puntloos bleef.

In 1966 ging hij in zee met het platenlabel CBS. Met het nummer Fremde in der Nacht (Strangers in the night) had hij wederom een succes. Een hernieuwde deelname aan de Deutsche Schlager-Festspiele met het nummer Dahin möcht ich gehen mislukte. In 1970 was hij te zien in de ZDF-Hitparade met het nummer Der Blitz schlug ein en met het nummer Blaue Augen, rote Lippen und kastanienbraunes Haar nam hij deel aan de voorronden voor het Eurovisiesongfestival, echter zonder succes. Desondanks had hij nog enkele succesnummers uitgebracht, waaronder Du, ich, wir beide, Frage die Liebe en Ein Mädchen zum Verlieben. Tot aan het eind van de jaren 1970 nam hij ook de muzikale leiding van de hitparadetournee met Dieter Thomas Heck voor zijn rekening. Ook componeerde hij voor andere artiesten. In 1984 speelde hij bij het Hazy-Osterwald-Sextett als trompettist. Ook als koorzanger was hij regelmatig te zien en te horen.

Privéleven en overlijden

Peter Beil leerde zijn echtgenote Barbara Kalweit (Miss Hamburg) kennen in 1964 bij de Miss-Germany-verkiezingen in Berlijn en hij stapte met haar in het huwelijksbootje in 1966. Zij zijn de ouders van presentatrice en actrice Caroline Beil. Peter Beil overleed in 2007 op 69-jarige leeftijd aan longkanker en werd bijgezet op het kerkhof van Hamburg-Altona.

Peter Beil, geboren als Tom Karrasch (Hamburg, 9 juli 1937 – aldaar, 13 april 2007)^[ was een Duitse schlagerzanger, trompettist, componist en orkestleider.

Carrière

Als 12-jarige nam Peter Beil vioolonderricht. Ook speelde hij in een blaasorkest als trompettist. Na afsluiting van de lagere school volgde hij een commerciële opleiding. Daarna kreeg hij een baan als medewerker op de Hamburgse luchthaven. Ten slotte studeerde hij aan de Staatlichen Musikhochschule klassieke trompet. In de weekends trad hij met een studievriend op feesten op. De groep werd groter (6 leden) en noemde zich Crazy Combo, met als leadzanger Peter Beil. In 1958 kreeg de band de mogelijkheid om in de uitzending Toi, toi, toi van Peter Frankenfeld op te treden, waarna Peter Beil een contract kreeg aangeboden van het platenlabel Fontana Records. De eerste opnamen liepen op niets uit, maar met het nummer Corinna, Corinna (1961) kwam de doorbraak en een wekenlange notering in de Duitse hitparades. Onder het pseudoniem Ricky Boys werd de Duitse versie van Hello Mary Lou uitgebracht.

In het daarop volgende jaar kwalificeerde hij zich met het nummer Ein verliebter Italiener voor de Deutsche Schlager-Festspiele in Baden-Baden en eindigde op de laatste plaats. Het project Ricky Boys kende een vervolg, nu met Franco Duval als zangpartner. Hij speelde ook mee in een schlagerfilm en in de film Tanze mit mir in den Morgen zong hij zijn nummer Carolin-Carolina.

Tot ver in de jaren 1960 nam hij succesvol coverversies op van Amerikaanse liedjes, waaronder Und dein Zug fährt durch die Nacht. In 1965 nam hij deel aan de voorronden voor het Eurovisiesongfestival met het nummer Nur aus Liebe, dat puntloos bleef.

In 1966 ging hij in zee met het platenlabel CBS. Met het nummer Fremde in der Nacht (Strangers in the night) had hij wederom een succes. Een hernieuwde deelname aan de Deutsche Schlager-Festspiele met het nummer Dahin möcht ich gehen mislukte. In 1970 was hij te zien in de ZDF-Hitparade met het nummer Der Blitz schlug ein en met het nummer Blaue Augen, rote Lippen und kastanienbraunes Haar nam hij deel aan de voorronden voor het Eurovisiesongfestival, echter zonder succes. Desondanks had hij nog enkele succesnummers uitgebracht, waaronder Du, ich, wir beide, Frage die Liebe en Ein Mädchen zum Verlieben. Tot aan het eind van de jaren 1970 nam hij ook de muzikale leiding van de hitparadetournee met Dieter Thomas Heck voor zijn rekening. Ook componeerde hij voor andere artiesten. In 1984 speelde hij bij het Hazy-Osterwald-Sextett als trompettist. Ook als koorzanger was hij regelmatig te zien en te horen.

Privéleven en overlijden

Peter Beil leerde zijn echtgenote Barbara Kalweit (Miss Hamburg) kennen in 1964 bij de Miss-Germany-verkiezingen in Berlijn en hij stapte met haar in het huwelijksbootje in 1966. Zij zijn de ouders van presentatrice en actrice Caroline Beil. Peter Beil overleed in 2007 op 69-jarige leeftijd aan longkanker en werd bijgezet op het kerkhof van Hamburg-Altona.

Deze week het “Scala Combo” uit Enschede op deze site in het voetlicht. Helaas is ons van de namen van de muzikanten weinig bekend. De enigste namen die bekend zijn, zijn van het correspondentie adres nl: D.J. Buurink Jr.  en de zangeres Lydia Beck. De plaat die u hierbij hoort is van Lydia – Gruezi wohl Frau stirnimaa. Mocht er iemand zijn die ons meer informatie kan verstrekken dan horen we dat graag op mailadres:  helenas@ziggo.nl.

Van Peter de Man die zelf in deze band gespeeld heeft kregen we de volgende informatie: de personen op de foto zijn: Geert de Jong – drummer (overleden); Jan Fahner – orgel; Willy Bovenius – trompetist/bassist (overleden); Peter de Man – gitarist; Dick Buurink – Sax en klarinet (overleden) en Lidia Beck -zangeres (overleden).

Dat vorige week geen nieuwe foto op onze site is gezet heeft te maken met een korte vakantie die we hebben genoten in Macedonië. We kunnen dit land bij iedereen aanbevelen.

Deze week zetten we de band Skyline in de schijnwerpers. Zoals u ziet hebben we alleen de achternamen van de muzikanten. Misschien is er een lezer die ons de voornamen  en nog meer kan vertellen van deze band.