Free Time

De Enschedese band After All werd in 1972 opgericht door toetsenman Fred Fähnrich (Ex Libris), Fred vond in Henk Zweers ( Ronal Four) zijn drummer en in Eddy Becker een bassist. Toegevoegd werd zanger Gerrit Trip (Highway’61 en Strange Fruit) op gitaar. Even later traden saxofonist Johnny Ekkelboom en zangeres en violist Jeanet Fähnrich ( Mother of Pearl) toe. In deze bezetting scoorden ze platencontracten bij ERC en Negram wat uitdraaide op een nummer 1 hit met If You Need Me in Zuid-Afrika. Ze legden de basis voor een langdurig succesvol bestaan. Begin ’74 werden Fred en Johnny echter vervangen door toetsenman Ben Hesselink ( Mother of pearl) en Ipo Oosterhuis (o.a. HUN en Faghm). Begin ’75 verlieten Jeanet en Ipo After All, waardoor Trip, Zweers, Becker en Hesselink met zijn vieren een jaar doorgingen. Om toch weer iets veelzijdiger te kunnen zijn werd in ’76 saxofonist Chris Broer aangetrokken. Bij After All heeft zoals het een Enschedese band betaamde iedereen gezongen. Niemand ontsprong die dans. Na medio 1975 vonden de optredens merendeels plaats in Duitse discotheken, dancings en feesttenten. Het repertoire bestond voornamelijk uit top-40 nummers. In 1978 ging Gerrit Trip naar Teach In en werd vervangen door Willie Versteeg (Balance en Pickwick). Kort daarna vertrok ook Ben Hesselink. Langzaam werd After All steeds meer een Duitse band en werd het steeds meer aan het Twentse zicht onttrokken. Een opvallend succes had After All met de door Gerrit Trip gezongen singles If you need me, een cover van een Wilson Pickett nummer en Help me my love, geschreven door Shuffle Henk van de Heuvel. Met deze singles stond de band in totaal 33 weken in de Zuid Afrikaanse nationale top-20. If you need me stond er zelfs 7 weken op de eerste plaats. Help me my love schopte het tot de derde plaats. After All heeft in verband met de apartheid nooit in Zuid Afrika opgetreden.

Toen If you need me in Zuid-Africa een hit werd, werd men hier in Nederland wakker en moest After All het nummer maar eens in een echte studio met een echte producer opnemen, vond men. Die echte studio werd EMI in Haarlem/Heemstede waar Cor Aafting de labelmanager was. In die tijd zijn daar ook Help me my love en My Girl met als B- Kant For all The Friends opgenomen. Ongeveer een jaar later kwam Roy Beltman in beeld die ook BZN als producer onder z’n hoede had en dit nog jaren zou blijven doen. Met Roy Beltman werden Hitshot (een compositie van Klaas Dikken) en Tupolev opgenomen. Tupolev is overigens geschreven door Ilja Gort. Ja, die, de Nederlandse huiswijnboer in Frankrijk. De leadzang in voornoemde nummers was van Gerrit Trip ( later ook Teach In en Trip to Trip). In de jaren ’80 werd er voor een Duitse maatschappij nog een versie van Callow la vita opgenomen die werd gezongen door drummer Henk Zweers. Tussen 1975 en ’80 zorgde Lute Mansveld op het podium vaak voor de komische noot.

Meer informatie is te vinden op poparchieftwente.nl

• 

• 

Die Veledas uit het Sauerland vandaag op onze site. Helaas hebben we niet meer informatie dan op onderstaande kaart is vermeld. Mocht u iets weten dan horen we dat uiteraard graag. 

In de jaren 70 van de vorige eeuw was de band Migra’s bekend in Nederland. Ze hebben diverse hits gemaakt die nog steeds te horen zijn bij verzoekplaten programma’s en bij de Piraten. Gitarist Stanny Goossens is nog steeds actief als muzikant in het duo Boemerang. De naam Migra’s is ontstaan door de eerste letters van hun woonplaatsen van de muzikanten, Mill en Grave samen te voegen.

• 

• 

Vorige week kregen we onderstaande foto van Gerard Schothuis uit Langeveen van de The Little Stars. Volgens Ria, de bassiste van de band op dat moment, is deze genomen kort nadat Betsie Engbers de band had verlaten. Op die foto was de nieuwe drummer, Gerard Pol, nog maar net 16 jaar. Volgens Ria was de rest toen 21, 23 en 24 jaar! Piepjong dus.

Ronald Edwin Tober (Bussum, 21 april 1945) is een Nederlandse zanger.

Ronnie Tober werd in Bussum geboren, maar het gezin emigreerde toen hij drie jaar oud was naar de Verenigde Staten, en vestigde zich in Albany, de hoofdstad van de staat New York. Tober groeide daar op en ging daar naar de West Albany School en Colonie Central High School. Hij bleek over zangtalent te beschikken en trad op in twee musicals, in de rol van Tony in de musical The Boyfriend en als Billy Jester in Little Mary Sunshine. Op 29 september 1960, tijdens de campagne Kennedy versus Nixon, werd hem door senator Samuel Stratton van de staat New York gevraagd om voor senator John F. Kennedy te zingen. Tevens vroeg congreslid Dean Park Taylor aan Tober of hij voor Nixon wilde zingen op 30 september 1960. Hij zong voor beiden.

In 1963 bracht Tober een bezoek aan familie in Nederland. Deze bracht hem in contact met Willem Duys, die hem vervolgens uitnodigde om op te treden in zijn programma Voor de vuist weg, op 27 december. Hij zong er Up a lazy river en viel daarmee op. Hij besloot daarom in augustus 1964 voorgoed terug te keren naar Nederland. Hij tekende een platencontract met Phonogram/Philips en zijn eerste single Iedere avond kwam in februari 1965 in de hitparade. Hij kwam onder de hoede van René Sleeswijk van de Snip en Snap Revue.

In 1965 nam hij deel aan het nationale songfestival. Met het nummer Geweldig behaalde hij de tweede plaats. Hij moest Conny Vandenbos met ‘t Is genoeg echter voor laten gaan en zij ging naar het songfestival in Napels. In 1966 won hij de tweede prijs op het Songfestival van Knokke. Tober werd door Eric Krans, hoofd lichte muziek AVRO Radio, gevraagd om samen met Ann Burton naar het songfestival in Sopot te gaan. Hier ontving hij een eervolle eerste plaats met zijn vertolking van Showtime on Broadway. In 1968 deed hij mee aan het Eurovisiesongfestival in Londen en eindigde hij met het nummer Morgen op de zestiende plaats, een met Finland gedeelde laatste plaats. Het liedje werd ook geen hit, maar de Engelse versie getiteld Someday in de uitvoering van The Blue Diamonds wel.

Tober stond desalniettemin in zijn succesvolste jaren – de periode 1965-1975 – geregeld in de hitparade met nummers als Verboden vruchten, Arrivederci Ans, Rozen voor Sandra en Naar de kermis, een duet met Ciska Peters. Hij was ook regelmatig te gast in diverse radio- en tv-programma’s van o.a. Corry Brokken, Willy en Willeke Alberti; hij had eveneens jarenlang zijn eigen tv-show bij de KRO en de AVRO, waarin hij gasten ontving zoals Conny Vandenbos, Corrie van Gorp, Roger Whittaker e.v.a.

Op 25 januari 2012 was Tober te gast bij Ali B in het programma Ali B op Volle Toeren. Het nummer Er is niemand zoals jij, dat in dit programma ontstond, werd op single uitgebracht (met als B-kant Het zijn van die kleine dingen, een duet met Belinda Kinnaer) en haalde de Top 30. Naar aanleiding van het programma trad Tober met Ali B en Brownie Dutch op tijdens het culturele festival De Parade in Den Haag, Utrecht en Amsterdam.

Begin 2013, na de aankondiging van het aftreden van koningin Beatrix, bracht Tober samen met René Riva de single Dank U Majesteit uit als eerbetoon aan de koningin.

Op 5 mei 2015 was Tober een van de zeventig zeventigjarigen die het bevrijdingsconcert aan de Amstel, kwamen opluisteren.

In 2018 was Tober gastartiest tijdens de concerten van De Toppers in de Johan Cruijff ArenA.

Tober heeft meerdere malen deelgenomen aan de Nijmeegse Vierdaagse, onder andere met lopers van de Ronnie Tober Foundation. In de jaren dat hij deelnam verschenen ook verschillende Vierdaagse-singles: De Wandelexpress (2006), Loop met ons mee (2007), Wij lopen de vierdaagse (2008) en De 4-daagse is een feest (2010)

In 2000 was hij deelnemer aan het televisieprogramma Big Brother VIPS met Anneke Grönloh, Henk Schiffmacher, Maya Eksteen, Theodor Holman en Maxine.

Tober was betrokken bij verschillende Sinterklaasfilms van regisseur Martijn van Nellestijn. Hij speelde kleine rollen in de films Sinterklaas en het Geheim van het Grote Boek (2008) en Sinterklaas en het Pakjes Mysterie (2010), en zong de titelsong voor Sinterklaas en de Verdwenen Pakjesboot (2009). Dit nummer, getiteld Nederland, werd geschreven door Harold Verwoert, die de film de rol speelt van Piet Diego.

In 2012 nam Tober een tv-special op voor Omroep MAX ter gelegenheid van zijn vijftigjarige artiestenjubileum. In deze tv-show zingt Tober duetten met bevriende artiesten, waaronder Carel Kraayenhof, Anneke Grönloh, Jorge Castro, Ciska Peters, Dayén, de Belgische zanger Christoff, Willeke D’estell en Patrick van Bree. Deze show werd uitgezonden op 18 januari 2013.

Op 21 april 2020 werd Tober ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag benoemd tot Zanger des Vaderlands en gaf hij een speciaal optreden bij het televisieprogramma Tijd voor MAX van Omroep MAX.

In september 2021 was hij als verkoper te zien in Van onschatbare waarde. In 2023 was Tober te zien als secret singer in het televisieprogramma Secret Duets.

Verder werkte hij mee aan de popquiz van Rob Stenders, Stenders Late Vermaak, die in het eerste kwartaal van 2007 werd uitgezonden door Tien.

Onderscheidingen

Op 27 december 2003 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Deze onderscheiding ontving hij tijdens zijn veertigjarig artiestenjubileum in theater Orpheus in Apeldoorn.

Op 27 december 2008 vierde Tober zijn 45-jarig artiestenjubileum in een uitverkocht theater Figi te Zeist. Vele bekende collega’s waren aanwezig, onder wie Anneke Grönloh, Ciska Peters en tv-kok en artiest Lonny. De presentatie was in handen van Vivian Boelen, Jacques d’Ancona en Eddy Becker. Tober ontving van de producent en regisseur van de kinderfilm Sinterklaas en het Geheim van het Grote Boek een cheque van 2500 euro voor de Ronnie Tober Foundation.

In december 2009 ontving Tober de Princess Hoffelijkheidsprijs 2009, die hem werd overhandigd door Mies Bouwman.

Op 2 september 2017 werd Tober tot ridder geslagen in de orde van het Gulden Vlies. De ceremonie vond plaats tijdens de opening van het Groot-Kapittel 2017 van het Internationaal Broederschap Het Gulden Vlies Brugge, door de Grootmeester Frederik Thomas in Huis ter Beurze van VBRO radio.

Bron: Wikipedia

 

 

Een foto van “de Helena’s” uit 1969. In de zomer van 1969 en 1970 heeft deze band meerdere keren opgetreden in de open lucht bij Camping “de Witte Berg” en camping “de Bronnen” in Ootmarsum. Regelmatig kwam dan de Politie (Kottink en Hesselink) uit Ootmarsum om te vragen of het iets zachter kon want er waren klachten van, zoals zij het noemden “kwakers”, mensen die de muziek te hard vonden. Als u zich nu bedenkt dat er in 1969 werd gespeeld met een Dynacord zangversterker, Eminent ll, die een vermogen had van ongeveer 80 Watt dan lag de “pijn” grens qua geluid wel heel laag.  Onlangs heeft de band “Fluitje van een cent” in de open lucht opgetreden bij camping “de Witte Berg” met een vermogen van de versterker van ca. 800 Watt. Er waren leden van “de Helena’s”bij dat optreden en wij vonden de geluidsterkte  zeer aanvaardbaar en we hebben ons prima vermaakt. Op de foto van links naar rechts: Frans van de Aa, Bennie Lenferink, Frans Heerink, Frans Schulten en Truus Braakhuis.