twee toeristen

• Er was een boer die veel varkens had. Op een dag ging er iemand naar de boerderij en vroeg aan de boer: “Wat gebruikt u om uw varkens te voeren?” “Nou, ik geef ze mengvoer waar van alles inzit, hoezo?” “Omdat ik van de Dierenbescherming ben en ik het idee heb dat u uw varkens niet op de goede manier voert, u zou ze geen afvalproducten moeten voeren.” Daarna berispte hij de boer.
  Een paar dagen later kwam er iemand anders die dezelfde vraag stelde. De boer antwoordde: “Nou, ik voer ze heel goed. Ik geef ze zalm, kaviaar, garnalen, runderlappen…… hoezo?” “Omdat ik van de Verenigde Naties ben en ik denk dat het oneerlijk is dat u uw varkens op deze manier voert als er mensen zijn die sterven omdat ze niets te eten hebben.” En hij berispte de boer.
  Later kwam er nog iemand die ook weer dezelfde vraag stelde. De arwanende boer antwoordde na een tijdje: “Nou, ik geef elk varken een tientje zodat ze zelf kunnen kopen wat ze willen hebben.”

Twee medewerkers van een bedrijf zitten te zuchten en kreunen op het werk. Ze zouden zo graag een dagje verlof nemen, maar de baas heeft alle verlof opgeschort omdat er teveel werk is. Plots springt een van de twee op. “Ik weet een manier om enkele dagen verlof te krijgen!” roept hij. “Hoe dan?” vraagt de ander. De man kijkt snel rond – niets te zien van de baas. Hij klimt op zijn buro, neemt enkele tegels van het valse plafond uit, klimt in het plafond. Dan slaat hij zijn benen over een metalen pijp, laat zich zakken en hangt zo met zijn kop naar beneden. Binnen enkele seconden staat de baas er. “Wat is dat hier allemaal?”. “Ik ben een lamp,” zegt de man. “Ik denk dat jij een beetje overspannen bent. Maakt dat je wegkomt, en dat is een bevel! Ik wil je hier minstens twee dagen niet zien!” “Ja meneer de baas,” antwoordt de man heel gedienstig. Hij springt naar beneden en verdwijnt door de deur. De tweede man staat op en loopt ook snel naar de deur. “Hela, waar ga jij naartoe?” vraagt de baas. “Naar huis. Ik kan niet werken in het donker…”

Annie komt bij de bakker, zegt de bakker: “Hallo Annie, wat zie jij er goed uit.” “Ja,” zegt Annie, “ik heb een facelift gehad moet jij maar eens schatten hoe oud ik ben.” “Nou,” zegt de bakker, “ik schat 42 jaar.” “Nee,” zegt Annie, “53.” Even later komt Annie bij de slager die ook weer een complimentje naar Annie maakt. “Ja,” zegt Annie, “moet jij maar eens schatten hoe oud ik ben.” “Nou,” zegt de slager, “ik denk 44.” “Nee,” zegt Annie, “53.” Na het winkelen staat Annie op de bus te wachten komt een man die ook weer tegen Annie zegt dat ze er goed uitziet. “Ja,” zegt Annie, “moet jij maar eens raden hoe oud ik ben.” “Nou,” zegt die man, “dat zou ik zo niet kunnen zeggen maar als ik even in je broek mag voelen dan kan ik het je zo vertellen.” Oké, Annie laat de man met zijn hand in haar broekje graaien en na vijf minuten is de man klaar en zegt: “53 jaar.” “Zo,” zegt Annie, “dat jij dat kunt voelen aan mijn poesje?” “Nou nee,” zegt de man, “ik stond net achter je bij de bakker.”

Het is een hete zomerdag geweest en net als mama haar kind in bed wil stoppen breekt een hevig onweer uit. De kleine jongen is doodsbang en met een trillende stem vraagt hij: ‘Mama, wil je bij mij slapen vannacht?’ Moeder geeft haar zoontje een flinke knuffel en zegt: ‘Dat kan niet, ik moet bij papa slapen.’ Het jongetje is even stil en zegt dan: ‘Wat een grote bangerik is hij toch, hè?’

Ergens in de gemeente Dinkelland staat een groepje gemeente medewerkers een sigaretje te roken aan een bloemenperkje waar ze onkruid moeten wieden.

Op de rugzijde van hun werkkledij staat het stadswapen van Dinkelland geborduurd.

Een man uit het westen komt voorbij en fronst de wenkbrauwen.

Enigszins geïntrigeerd door dit beeld, vraagt de westerling:

“Waarom staat het stadswapen op uw werkkleding?”

Waarop de arbeiders antwoorden : “Dat is onze sponsor.”

Tijdens een bezoek aan een verpleeghuis, vroeg ik aan de directeur wat het criterium is om een patiënt opgenomen te krijgen.

Wel zei de directeur, we vullen een badkuip met water, dan krijgt de patiënt een theelepel, een theekop en een emmer. Dan vragen we hem/haar om de badkuip leeg te maken.

Oh, ik snap het, zei ik , een normaal persoon gebruikt de emmer, omdat die groter is dan een theelepel of een theekop.

Nee, zei de directeur, een normaal persoon zou de stop uit de badkuip trekken. Wilt u een bed bij het raam of in het midden?