Door het bos lopen twee soldaten. Op een gegeven moment vinden ze drie mijnen en ze besluiten die mee te nemen naar de sergeant. Onderweg terug zegt de een tegen de ander: “Wat doen we nu als er eentje afgaat?”
Antwoordt de ander: “Dan zeggen gewoon dat we er maar twee gevonden hebben!”
Kleine Bennie zit in de slaapkamerkast van zijn ouders met zijn pluchen beer te spelen. Zijn moeder komt met een vreemde man de slaapkamer binnen, ook om te spelen. Onverwachts komt Bennie’s vader thuis, de vreemde man wordt halsoverkop in de kast verstopt.
Bennie fluistert: “Ik heb een pluchen beer en als je hem niet voor tien gulden van me koopt, ga ik huilen.” De man betaalt en een paar minuten later zegt Bennie: “Geef mijn beer terug, of ik ga huilen.”
De beer verwisselt opnieuw van eigenaar. Even later begint Bennie van voren af aan: “Ik heb een pluche beer en als je hem niet voor tien gulden van me koopt, ga ik huilen.”
Het spel herhaalt zich. Geruime tijd later is de kust vrij, de vreemde man verlaat de kast, 120 gulden armer en zonder beer. De volgende dag vertelt Bennie zijn moeder wat zich in de kast afgespeeld heeft. Zijn moeder stuurt Bennie onmiddellijk ter biecht. In de biechtstoel steekt Bennie van wal: “Ik heb een pluchen beer… “
Van achter het gordijn: “Grote God! Begin je nu alweer!!!”
Er komt een man bij de dokter en zegt: “Dokter ik voel me niet lekker.” De dokter onderzoekt hem en vraagt hem de volgende week terug te komen. Na een week komt de man terug en vraagt: “Nou dokter wat is de uitslag? ”, “Ik heb slecht nieuws voor u, u heeft nog maar één maand te leven” zegt de arts “Weet u al wat u in die tijd gaat doen?” “Dan ga ik bij m‘n schoonouders wonen” zegt de man. “Hoe komt u daar zo bij?” vraagt de arts verbaasd. De man: “Nou, dan kan een maand lang duren”
“Hoe heet uw hond?” vraagt de doelman aan de scheidsrechter. “Ik heb helemaal geen hond.” Antwoord de scheidsrechter. Doelman: “Wat verschrikkelijk! Blind en toch geen hond!”
Twee blondjes lopen op straat. Plots wijst de ene naar iets en roept:
_ Kijk daar, de zon!
_ Maar nee, dat is de maan, zegt de andere.
Ze lopen kibbelend verder.
Even later zegt de eerste:
_ Weet je wat, we zullen eens ergens aanbellen en vragen wie er nu gelijk heeft.
Ze bellen aan bij het eerste huis dat ze tegenkomen en het toeval wil dat er een blondje opendoet.
De twee dames wijzen naar de lucht en vragen:
_ Mevrouw, dat ding daar in de lucht, is dat nu de zon of de maan?
_ Ik zou het niet weten. Ik woon hier nog maar pas.
Een klein, blond meisje komt op een avond thuis van school. Ze loopt naar haar moeder en zegt: “Mama, vandaag hebben we leren tellen op school. Alle andere meisjes konden maar tot 5 tellen, maar luister eens naar mij: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 !
Dat is toch heel goed hé, niet?” “Jazeker lieverd, heel flink.” “Is dat omdat ik blond ben, mama?” “Jazeker lieverd, dat is omdat je blond bent.”
De volgende dag komt ze opnieuw van school en zegt tegen haar moeder: “Mama, vandaag hebben we het alfabet geleerd op school. Alle andere kinderen raakten maar tot aan de D, maar luister eens naar mij: A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K !
Da’s toch goed van mij hé?” “Jazeker lieverd, heel flink.” “Is dat omdat ik blond ben, mama?” “Jazeker lieverd, dat is omdat je blond bent.”
De volgende dag komt ze huilend terug van school: “Mama, vandaag zijn we gaan zwemmen. Geen van de andere kinderen heeft borsten, maar kijk eens naar mij!” Ze opent haar blouse en toont haar indrukwekkende D-cups aan haar moeder.
“Is dat ook omdat ik blond ben, mama?” “Neen lieverd, dat is omdat je 25 bent.”
Een dom blondje is aan het wandelen en loopt voorbij een elektrozaak. Ze stapt binnen en vraagt aan de winkelier: “Hoeveel kost zo’n tv”? “Wij verkopen geen tv’s aan domme blondjes,” antwoordt hij.
Ze gaat naar huis en verkleed zichzelf. Weer gaat ze terug naar die man die tv’s verkoopt en vraagt opnieuw: “Hoeveel kost zo’n tv?” Weer zegt de man: “Wij verkopen geen tv’s aan domme blondjes.”
Zo probeert ze het tien keer na elkaar, maar telkens krijgt ze als antwoord dat de man geen tv’s verkoopt aan domme blondjes… Ten einde raad vraagt ze aan die man: “Hoe komt het eigenlijk dat je weet dat ik het ben?” “Wel,” antwoordt de man, “omdat dit geen tv’s maar magnetrons zijn.”