Piet & Sjaak

Een moeder stond in de keuken toen ze haar vijfjarige zoontje met zijn treintjes in de huiskamer hoorde spelen. Ze hoorde de trein stoppen en haar zoontje zeggen: Al de imbecielen die nu willen uitstappen moeten godverdomme maken dat ze zo snel mogelijk de trein uit zijn, want dit is de laatste halte! En al die klootzakken die willen instappen moeten maken dat ze met hun luie reet op de bank gaan zitten want wij gaan nu vertrekken! 
De verbaasde moeder stapt de huiskamer in en zegt tegen haar zoontje: Zulke taal gebruiken wij niet in dit huis, maak dat je naar je kamer komt en blijf daar 2 uur! Als je daarna weer met je trein gaat spelen, wil ik zulke woorden niet meer horen! Twee uur later zit het zoontje weer in de huiskamer met zijn treintjes te spelen en hoort moeder haar zoontje zeggen: Aan alle passagiers, vergeet aub uw bagage niet mee te nemen. Wij danken u en zien u graag een volgende keer terug. We hopen dat het een aangename reis was. Ze hoort haar kleine bengel verder zeggen: Voor al degenen die juist zijn ingestapt, gelieve niet in de trein te roken aub. Wij hopen dat u vandaag een aangename en ontspannende reis met ons zult maken. 
Op het moment dat de moeder begint te glimlachen, hoort ze haar zoontje zeggen: En voor al diegenen die pisnijdig zijn vanwege de twee uren vertraging u moet bij die trut in de keuken zijn!

Ne belastinginspecteur kwam an de duure bie ne boer. Hij wol ’t spulke taxeern, “Ie doat mar wat nit loatn kunt”, zeg den boer. Toen den keal kloar was met ziene inspectie wolle nog efkes ’t gröslaand taxeren. “Ik zöl doar neet an begin’n a’k oe was” zeg den boer. Doar mös den taxateur toch efkes um lachen. “Kiek”, zeg den inspecteur en hij haaln ’n pasje oet zien tuk. “Met disse vergunnige mag ik bie iedereene alns controleern, dus met dit pasje mut elk eene mien gezag opvolgen”! “Ie doat mar waj neet loatn kunt” zeg den boer aandermoal en ’n taxateur gung gestrits oaver ‘n weiredroad hen woer jammer genog toevallig gén stroom opstun. Met ziene krek gepoetste skoone stunne al gauw miln in drek. Hij dee ’n paar trad veerder de weire in en toen kwam Herman d’r anloopn. Dat was ’n boer ziene bolle. Ziene fokstier za’k mar zegn. Herman begun rondjes te loopn um ’n taxateur hen. ‘n Taxateur prebeern vöt te komn op ziene duure skoone. “Wat mu’k toch doon” skreewn ’t inspecteurtje, “Ik kan naans hén, ik zitte vaste in ’n drek”! “Och”, zeg ’n boer, dewiel hij ’n sjekkie an ’t dreajn was, “dan loat ie ‘m toch  gewoon efkes oen pasje zeen…..”?

Twee dagen voor kerst belt een vader zijn Nederlandse dochter in Australië op. Hij zegt: “Ik zal maar gelijk met het slechte nieuws beginnen. Je moeder en ik hebben besloten om op eerste Kerstdag te gaan scheiden. Na 40 jaar huwelijk vinden we het mooi genoeg geweest en we hebben ervoor gekozen om nu voor ons zelf te kiezen.”
De dochter enigszins, van haar a propos is even stil en reageert vervolgens: “Wat? Zomaar op eens? Dat kan niet! Ik kom naar jullie toe om er over te praten en jullie zullen zien dat er een oplossing is. Scheiden gaat niet gebeuren. Ik weet zeker dat mijn broer in Canada er net zo over denkt.”
“Heb je hem al ingelicht hierover?” vraagt ze aan haar vader.
De vader antwoord: “Nee, ik heb jou eerst gebeld. In Canada is het nu nacht, hij ligt vast te slapen.”
De dochter: “Ik zal hem wel bellen zodra hij wakker is, we stappen allebei op het eerstvolgende vliegtuig en we praten dit stomme besluit van jullie nog eens goed door.”
De vader stemt toe en hangt de telefoon op.
Vervolgens zegt hij tegen zijn vrouw: “Het is gelukt! De kinderen komen hiernaartoe met Kerst en ze betalen hun tickets zelf!”

Een Nederlander, een Duitser en een Amerikaan staan op een plein. Er rijden wel 10 BMW`s langs, waarop de Duitser antwoordt: “Zie je, dat is Duitse makelij, 1 liter op 20 km.” Even later rijden er  20 Chevrolet’s langs, waarop de Amerikaan antwoordt: “Zie je, dat is Amerikaanse makelij; 1 liter op 25 km. De Nederlander kijkt en kijkt maar ziet geen enkel Nederlands voertuig langs rijden. De Duitser en Amerikaan beginnen al te lachen, maar ineens loopt er een zwangere vrouw langs, waarop de Nederlander zegt: “Zie je dat daar, dat is Nederlandse makelij; 1 drup op 9 maanden.”

Een jong koppeltje dat pas een paar maanden geleden getrouwd zijn staan samen in de keuken om het eten klaar te maken. Op een gegeven moment ziet de man dat zijn vrouw de einde van de worsten eraf snijd. -Schatje, waarom snij je die einde van de worsten eraf? Geen idee eigenlijk, mijn moeder deed dat altijd en heeft mij dat zo geleerd. We zullen even naar mij thuis gaan en het vragen aan ons moeder. Het koppeltje stapt in de auto en vertrekt naar de ouders van het meisje. -Mama, we waren aan het koken samen en ineens vraagt mijn man waarom ik de einde van de worsten eraf snijd en ik zei dat jij dat ook altijd deed. Maar waarom?

-Ja dochter, geen idee eigenlijk, mijn moeder, jou grootmoeder deed dat ook altijd en ik heb me er nooit vragen bijgesteld waarom. We zullen snel eens naar oma gaan om het te vragen; Allen gaan ze op weg naar de oma en daar aangekomen zegt de dochter; -Ma, je kleindochter en ik moeten je wat vragen.

-Zeg het eens, zegt de oma. -Waarom snij jij altijd de eindjes van de worsten eraf?

-Oh, zegt de oma, bakken jullie nog altijd in dat kleine pannetje dan.