Jantje vroeg aan zijn moeder waarom een bruidskleed of bruidsjurk wit is.
De moeder antwoordt: ‘dit toont aan dat de bruid nog maagd is’.
Jantje bedankt zijn moeder en wil toch nog een bevestiging van zijn vader en vraagt:
‘Pa, waarom is een bruidskleed wit?’
De vader kijkt verrast naar Jantje en antwoordt:
‘alle huishoudelijke apparatuur is toch wit’
Een militair wordt wegens straf, hij wedde te veel, overgeplaatst. Op zijn nieuwe kazerne meldt hij zich eerst bij zijn nieuwe commandant, die al op de hoogte was gesteld van de wed lust van de nieuwkomer. De commandant vraagt tijdens het eerste gesprek waarom hij zoveel wedde. “Gewoon, voor de lol”, zegt de militair. “Ik wed met u voor honderd euro dat u een moedervlek op uw linker bil hebt.” De commandant wist heel zeker van niet en neemt gelijk de uitdaging aan. Hij staat op, laat zijn broek zakken, en inderdaad, geen vlekje te zien. De militair, eerlijk als hij is, geeft hem direct honderd euro. Even later gaat de telefoon van de commandant. Het is de vorige commandant van de militair. Hij wilde weten of hij er al was. Glunderend vertelt de commandant dat de nieuwe militair er al is, en dat hij er zelfs al honderd euro aan heeft verdiend. Het is even stil aan de andere kant van de lijn…
“Je hebt toch niet toevallig je broek laten zakken he?! Want hij heeft met ons gewed voor duizend euro dat hij je binnen vijf minuten in je blootje zou zetten!!”
Moos gaat voor het eerst in zijn leven skiën. Les nemen vindt hij zonde van het geld, dus suist hij bij zijn eerste afdaling, niet geremd door enige kennis of vaardigheid, met een noodgang over de zwarte piste.
Waardoor hij een bordje ‘Lawine gevaar’ niet ziet. Als Moos, na een adembenemende afdaling, dankzij een bovenmenselijke inspanning nog net voor een vreselijk diep ravijn tot stilstand weet te komen, slaakt hij een diepe zucht van verlichting.
Dat had hij beter niet kunnen doen.
Tien tellen later ligt hij onder drie meter sneeuw. Onmiddellijk rukken de reddingswerkers uit. Zodra Moos gelokaliseerd is, steken ze een lange pijp in de sneeuw om Moos wat lucht te verschaffen. Moos ziet de pijp vlak boven zijn hoofd door de sneeuw verschijnen. “Wie is daar?” roept hij.
“Het Rode Kruis,” roept men van boven.
Waarop Moos zegt: “Maar, daar heb in Amsterdam al voor gegeven.”
De meester vertelt dat er menseneters hebben bestaan. Vraagt hij: “In welke streken kwamen die voor?” “In Volendam.” beweert Marieke.
“Hoe kom je daar nu bij?” vraagt de meester hoogst verbaasd.
“Dat staat in het aardrijkskundeboek.” antwoordt Marieke.
“Daar staat dat de bewoners daar leven van de toeristen!”
Gerard en Bennie zitten van een streekbiertje te genieten op het terras van hun stamcafé. Zegt Gerard “Ken jij het verschil tussen Onze-Lieve-Vrouw en een moderne vrouw?” Bennie denkt diep na, neemt een slok van zijn glas, mompelt iets tussen zijn tanden en moet tenslotte bekennen dat hij het niet weet. “Nou”, zegt Gerard, “het is heel simpel. Onze-Lieve-Vrouw vluchtte op een ezel en liet alles achter. Een moderne vrouw daarentegen vlucht met alles en laat de ezel achter!”
Een secretaresse, een verkoper en hun manager vinden tijdens de lunchwandeling een oude olielamp. De manager wrijft de lamp op en er verschijnt een geest die zegt: “Jullie mogen alledrie een wens doen”. De secretaresse gilt meteen: “Ik wil naar de Malediven, heerlijk in de zon op het strand liggen.” Floep, weg is ze. De verkoper roept: “En ik wil naar New York, met een portefeuille vol geld om te winkelen.” En hup, ook hij is ervandoor. “Jij bent aan de beurt,” zegt de geest tegen de manager… Die zegt: “Ik wil die twee terug op kantoor na de lunch!” Moraal: Geef altijd voorrang aan je baas.