Het Colour Duo

De band “Red Line” uit Albergen deze week op dit podium. De leden van de band zijn ons helaas niet bekend. Wel weten we dat Miriam en Hans in de band speelde maar achternamen zijn niet bekend. Hebt u inlichtingen reageer dan op dit bericht of stuur een mail naar helenas@ziggo.nl

Morgen zal de “Pat Boon Aven Band” voor de laatste keer optreden tijdens het Paaspop festijn in Geesteren om de instrumenten aan de spreekwoordelijke wilgen te hangen. De band heeft daar jaren opgetreden en het is een vaste traditie geworden. We wensen de mannen ontzettend veel plezier, en ze mogen trots zijn dat ze het samen veertig jaar hebben volgehouden. Paaspop in Geesteren zal nooit meer hetzelfde zijn.

Bin onze Juke box is deze week het nummer “Hanging on the bar” van band die ze begin jaren 80 hebben opgenomen.

De Electronica’s, Bert van Gageldonk, Jules Ketelaars en Marijn Heeren, was oorspronkelijke een gezelligheidsorkestje dat met name optrad in café De Kroon in St. Willebrord. Het trio tekende in 1967 een contract bij Phonogram Records, dat hun eerste single Electronica-polka uitbracht. Begin jaren 70 tekende De Electronica’s bij het platenlabel Telstar-label van Johnny Hoes, dat vervolgens regelmatig singles van het trio uitbracht, waaronder De Vogeltjesdans, dat oorspronkelijk de B-kant was van het liedje Radio 2000.

Door het uitblijven van enig (commercieel) succes buiten De Vogeltjesdans, kunnen De Electronica’s tot de eendagsvliegen gerekend worden. Het nummer is oorspronkelijk gecomponeerd door de Zwitser Werner Thomas als het instrumentale ‘Tchip tchip’. Wereldwijd zijn er 35 miljoen singeltjes verkocht van “De Vogeltjesdans”.

Voor de liefhebbers deze week “de Heikrekels” op onze site. In de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw waren veel mensen fan van deze groep. De band bestond uit Wim van Gennip, Jan van de Rijt, Bert Linden, Jo van Gerven en Jan Nijsen. Hun grootste hit was “Waarom heb jij mij laten staan” die in 1967 34 weken in de hitparade heeft gestaan.

Deze week lazen we een artikel dat Anneke Grönloh op 74 jarige leeftijd nog steeds optreed. Tijdens het optreden maakt ze gebruik van een zuurstof fles omdat ze een long ziekte heeft.

Onderstaande informatie kunt u vinden op www.wikipedia/annekegronloh

Anneke Grönloh werd in Tondano, Noord-Celebes, Nederlands-Indië geboren op 7 juni 1942 en bracht haar eerste levensjaren in het door de Japanners bezette Nederlands-Indië door in een jappenkamp. Haar vader, een Nederlandse officier, was al voor haar geboorte geïnterneerd. Pas na de bevrijding werd het gezin herenigd.

Na de oorlog vertrok het gezin Grönloh met de Willem Ruys naar Nederland, waar het opgevangen werd in het Noord-Brabantse Grave. Anneke groeide op in Eindhoven. Op het Gemeentelijk Lyceum leerde Anneke Grönloh Peter Koelewijn kennen en trad zij samen met hem en zijn band Peter en zijn Rockets op tijdens feestjes. Daarnaast verzorgde ze in Nederland en België al optredens met onder meer het orkest van Jos de Mol en The Skyliners, waar ze voornamelijk Amerikaanse hits, jazz en rock-‘n-roll zong. Onder de naam “Yokotjang” trad ze ook op als zangeres/danseres met oosterse liedjes. Yokotjang betekent in het Japans klein zusje , zo werd Anneke in het jappenkamp tijdens de oorlog genoemd.

Op 19 december 1959 wint Anneke het “Cabaret der onbekenden”, een destijds zeer beroemde talentenjacht. De finale wordt op tv uitgezonden en de hoofdprijs is een platencontract. Haar winnende lied “ma, he’s making eyes at me” wordt later een grote hit voor haar in het buitenland. Ze neemt een Nederlandse versie ervan op onder de titel “ma, hij wil zo graag een zoen”. De opname wordt een hit in Nederland. Op deze plaat wordt ze begeleid door Peter en zijn Rockets, met wie ze in de periode 1960/1962 veel optredens in het land verzorgt.

Anneke komt onder contract bij platenfirma Phonogram van Philips; het huidige Universal Music. Haar eerste singel is een Maleis liedje met de titel “Asmara”. In Nederland doet het nummer weinig, maar in Singapore, Maleisië en Indonesië wordt het een grote hit.Een nummer 1 hit en gouden plaat in het verre oosten zijn het resultaat. Eind 1960 vertrekt ze op haar eerste concerttournee naar Singapore en Maleisië. Voor de Nederlandse markt worden tienerliedjes als “Maar Charly stuurde me bloemen” opgenomen, waarmee haar populariteit groeit. De song “Trui, trui, slobbertrui” is de eerste echte hit in eigen land in 1961.

1962 is een zeer succesvol jaar voor Anneke Grönloh. De in 1961 opgenomen Indische liedjes “Boeroeng kaka” en “Nina Bobo” worden grote hits in het verre oosten. Beide nummers staan maandenlang op nummer 1 in Singapore en Maleisië en leiden wederom tot gouden platen. De populariteit in die streken is enorm. Tijdens een tournee in in januari 1962 treedt Anneke op in stadions en grote concertzalen in onder andere Singapore, Ipoh, Malakka en Penang. Ze onderneemt deze tournee samen met The Blue Diamonds, die in die streken ook erg populair zijn door hun hit “Ramona”. “Nina Bobo” scoort ook in Japan en wordt uiteindelijk Anneke’s grootste internationale hit. Ondertussen heeft Anneke ook een aantal platen opgenomen in het jazzgenre, haar favoriete muziekstijl, met onder andere The Dutch Swing College Band en de Rivertown Dizieland Band. In juli 1962 neemt ze samen met onder andere Mieke Telkamp en Milly Scott deel aan het Knokke Festival; een destijds zeer prestigieus songfestival in België. Daar zingt ze voor het eerst haar nieuwe single “Brandend Zand”. Het nummer komt vanuit het niets binnen op nummer 1 en blijft daar 3 maanden staan, totdat het van die plek verdreven wordt door Anneke’s nieuwe plaat “Paradiso”, die maar liefst 14 weken op nummer 1 staat. Meer dan een half jaar staat de zangeres dus onafgebroken op nummer 1. In de wekelijkse hitlijst van Platennieuws staat Brandend zand 2 weken op de eerste plaats. Vanaf 24 november 1962 staat Paradiso maar liefst 16 weken aaneensluitend op nummer één. Dit record aantal weken is nog steeds niet verbroken^[1]. Voor zowel Brandend Zand als Paradiso krijgt ze eerst gouden en daarna platina platen. Als Anneke Grönloh eind november opnieuw voor een tournee naar het verre oosten vertrekt is ze uitgegroeid tot Nederlands eerste en grootste tienerster/popidool.

Op 31 augustus 1964 trouwde zij met de Veronica-diskjockey Wim-Jaap van der Laan. Hij overleed in 2004.