Deze week Gerard Wigger in the spolights. Voordat Gerard solo ging optreden heeft hij gespeeld bij The Silver Wings, De Musketiers, Las Palmas en The Flying Birds, Vele lezers herkennen hem als de man die van een feest een daverend succes maakte met veel stemming. De plaat die u hierbij hoort is van de tijd dat Gerard als zanger basgitarist speelde bij de The Flying Birds.
Om ons zelf niet te vergeten in de rubriek “herkent u deze nog” deze week een foto van “de Helena’s” uit 1969 in de eerste bezetting. Linksboven Frans Schulten, Rechtsboven Frans Heerink, In het midden Truus Bekke- Braakhuis, Linksonder Frans van de AA en Rechtsonder Benny Lenferink.
Wilhelmus Jacobus (Willem) Duyn (Haarlem, 31 maart 1937 – Emmen, 4 december 2004) was een Nederlandse zanger die furore maakte als Big Mouth van het duo Mouth & MacNeal. Hij viel op door zijn forse bouw en forse beharing (hoofdhaar en baard).
In de jaren zestig was hij o.a. zanger bij de “Whiskers” en maakte hij deel uit van de tweede bezetting van de Jay-Jays, met o.a. Cees Kranenburg jr.. (drums), Hans Jansen (orgel) en Kees Vennick(sax). Zij waren de opvolgers van de Shadowband en The Jumping Jewels, de begeleidingsband van Johnny Lion. Willem Duyn was daarna ook een bekende diskjockey in een discotheek in Den Helder.
In 1971 vormde de voormalige constructiebankwerker een popduo met Maggie MacNeal. In 1972 scoorden zij een internationale hit met het door producer Hans van Hemert geschreven How do you do Het liedje bereikte in de zomer van 1972 zelfs de top 10 van de Amerikaanse hitparade. In 1974 vertegenwoordigden ze Nederland op het Eurovisiesongfestival met het lied Ik zie een ster, waarmee ze de derde plaats behaalden. In eigen land hadden ze hiermee eveneens succes en stonden ze veertien weken in de hitparade.
In datzelfde jaar werd het duo ontbonden en trad Duyn verder op met Little Eve (Ingrid Kup), met wie hij ook trouwde. Vanaf 1978 trad hij solo op als Big Mouth, later onder zijn eigen naam. In 1979 behaalde hij een hit met het autobiografische lied Willem, een cover van Darling. Willem kreeg in 1982 een vervolg met het eveneens autobiografische lied Wat een rare man. Duyn nam in 1992 tijdelijk de plaats in van Bennie Jolink, zanger van de band Normaal, toen deze zwaargewond raakte. In september van dat jaar scoorde hij met Normaal nog een bescheiden hit met “Woenderbar”. Hoewel Duyn nog vele (solo)singles uitbracht, bereikte hij nooit meer het succes dat hij boekte met Mouth & MacNeal.
Duyn was jarenlang woonachtig in Almelo en Wierden, en woonde later in het Drentse plaatsje Roswinkel. Hij kreeg op 67-jarige leeftijd thuis een hartstilstand en overleed onderweg naar een ziekenhuis. Duyn is twee keer getrouwd geweest en had zes kinderen,
Op 21 maart 2012 verscheen over Mouth & MacNeal de biografie “Duo tegen wil en dank”, geschreven door de voormalige fanclubvoorzitter Roel Smit.
Bovenstaande gegevens komen van Wikipedia.
De band Jet Set uit de jaren 70 van de vorige eeuw in de spotlights. De band bestond uit onderstaande muzikanten.
| Jet Set | Hengelo | Bertus Lansink |
| Brian Sprukkelhorst | ||
| Johnny Beck | ||
| Freddy Stuivenberg | ||
| Hans Harmsen |
Deze week komen The Whiskers op herhaling. De reden hiervoor is dat we de vorige keer slechts één naam van de bezetting wisten. Via Frans Koersthuis hebben we de resterende namen gekregen. De bezetting was als volgt: Peter Nijland – Toetsen; Marcel Levink – Bas en zang; Walter Joosting – Trompet en zang; Gerard Bartelink – Sax Klarinet en zang; Benny Steenbeeke – Slagwerk en zang; Frans Koertshuis – Gitaar en zang. The Whiskers hebben 25 jaar bestaan.
Frans is nog steeds bezig in de muziek in het duo “Remember”. Als we t.z.t. in het bezit komen van een foto zal die ook zeker op deze site geplaatst worden.
Enkele weken geleden kregen wij onderstaande foto van Herman Vennegoor. Het Trio Lovely Dust is begonnen in 1967 heeft veel dansavonden gespeeld bij o.a. de Kei in Oldenzaal en de Kul in Denekamp. Ook zijn door hun vele bruiloften en bedrijfsfeesten van muziek voorzien.
Afgelopen week kregen wij een reactie op de foto van Gerrit Wijlens die we eerder hebben geplaatst. Deze reactie kwam van André Dwars en Theo Wijlens, en de laatste is inderdaad de zoon van Gerrit. In het verhaal dat ze stuurden verteld André dat Gerrit Wijlens altijd het grote voorbeeld voor hem is geweest en dat hij zodoende ook accordeon heeft leren spelen. André en Theo hebben samen “de Serenado’s” opgericht en ze spelen nog altijd om feesten en partijen op de luisteren. Meer informatie is te vinden op hun website www.deserenados.nl