De Benny’s

De Drentse feestband Moeflons is ontstaan rond 1975 en is “na wat wisselingen” de laatste jaren uitgegroeid tot een  strakke en  dampende feestband, ze hebben dan ook een goede en gevestigde naam in het feest, evenementen en bruiloftscircuit. Door de jarenlange ervaring van de bandleden staan ze hun mannetje op elk evenement, feesttent, bruiloft, kroeg, of wat dan ook. Mede dankzij een zeer breed repertoire, van Robbie Williams tot Wolter Kroes, van BoerenRock tot Volendam, smartlap, feestkraker, top40 nummers ze zijn echt van alle markten thuis. Nieuw in het assortiment (2011 ) is de akoestische set (op barkruk). Het ene na andere nummer wordt (bijna) onversterkt gespeeld op accordeon, akoestische gitaar en cajun…. dit meestal in het begin van de avond terwijl de gasten binnen komen.

Wilt u meer weten over de Moeflons kijk dan op www.moeflons.nl

Onderstaande foto is al van een eerder tijdstip en bestond de bezetting nog maar uit 3 personen. In de huidige bezetting is alleen drummer Erwin nog van de partij.

The Buffoons zijn ontstaan in 1966 uit The White Rockets. De oorspronkelijke leden waren:

• Hilco ter Heide (zang, compositie)
• Gerard van Tongeren (zang, gitaar)
• Ely van Tongeren (sologitaar, zang)
• Maarten Assink (drums, zang)
• Bob Luiten (basgitaar, zang)
• Benny de Groot (toetsen, zang)

De eerste single uit 1967 Tomorrow is another day/My world fell down (twee nummers van de Engelse The Ivy League) haalde een 8e plaats in de hitparade.

Het jaar 1968 was een topjaar voor de band: It’s the end werd nummer 4 in de hitlijsten en ook de singles Sister Theresa’s East River Orphanage, Lovely Loretta, en Goodbye my love haalden de Veronica Top 40 en de Parool Top 20. De eerste LP Lookin’ Ahead verkocht goed. In 1969 leek het tij te keren. De groep kwam nog wel in de publiciteit door een bezoek aan John Lennon tijdens diens bed-in met Yoko Ono in het Hilton Hotel in Amsterdam, maar de singles van The Buffoons haalden de hitlijsten niet meer.

De Groot werd vervangen door Jack van Rossum (o.a. voormalig lid van de indorock-groep The Crazy Rockers). Binnen een jaar werden ook Assink en Luiten vervangen. De nieuwe drummer was Boy Brostowsky (ook voormalig lid van The Crazy Rockers) en gitarist Don Biesbroek (die in Pee White & The Magic Strangers had gespeeld) verving Ely van Tongeren die nu basgitarist werd.

In 1973 had de band een grote hit met My girl Donna van Ritchie Valens (nummer 3 in de Top 40 en nummer 4 in de Daverende 30). Ook de twee volgende singles Arizona en Let it be me kwamen in de Top 20. Daarna scoren The Buffoons geen hits meer.

Tijdens een Europese tour van The Beach Boys werd voorgesteld dat The Buffoons voor het voorprogramma zouden zorgen. Dat ging niet door toen men van oordeel was dat The Buffoons het repertoire van The Beach Boys beter zongen dan The Beach Boys zelf.

Na het succes

In 1979 werd de band opgeheven. Hilco ter Heide stort zich op zijn studie Engels en de overige leden begonnen andere muzikale projecten.

In 1990 besloten de gebroeders Van Tongeren met Henk Bruinewoud en Joop Walkot een band te beginnen onder de naam The New Buffoons. Deze naam werd later gewijzigd in The Buffoons. In 1994 werd Joop Walkot vervangen door Toon Oude Bos. In 1998 sloot Koos Wiekenkamp zich aan bij de band. Toen binnen korte tijd Gerard van Tongeren een hersenbloeding kreeg (2003) en Ely van Tongeren een hartinfarct (2004) leek het einde van de band nabij. Gerard beëindigde zijn muzikale loopbaan, maar Ely besloot in 2006 de draad weer op te pakken. Oud-leden Jack van Rossum, Boy Brostowsky en Don Biesbroek sloten zich bij hem aan. De nieuwe bezetting werd gecompleteerd door Henk Hager (Diesel) en Fokke Openty (uit de Rotterdamse band The Free).

Nadat Jack van Rossum in 2007 de band verliet besloot Ely van Tongeren The Buffoons definitief op te heffen. Er bleef ondertussen wel een band in Twente e.o. optreden onder de naam The Buffoons, maar hierin speelde geen enkel oorspronkelijk Buffoon-lid. Eind 2008 deed Ely van Tongeren met de originele leden Maarten Assink en Hilco ter Heide, aangevuld met Bo Moelker een eenmalig optreden tijdens de openingsweken van het Nationaal Muziekkwartier in Enschede.

In de zomer van 2015 kondigden The Buffoons op hun website aan dat ze op 25 oktober 2015 zouden optreden tijdens Twente Rock met de bezetting Hilco ter Heide, Ely van Tongeren, Maarten Assink, Don Biesbroek en Skip van Rooij, dezelfde formatie als op de single Silver Queen uit 1975, maar zonder Gerard van Tongeren, die na zijn hersenbloeding niet meer kon zingen. Medio september werd aangekondigd dat het optreden door ziekte niet kon doorgaan.

Voor meer informatie over The Buffoons  kijk dan op www.wikipedia.org/wiki/The_Buffoons

Deze week is het alweer 3 jaar geleden dat we samen met 100 fans in 2 bussen vertrokken zijn naar het mooie Wild Schönau in Tirol. Wat was het een geweldige reis en wat hadden we veel plezier. Nu heeft de band al sinds maart niet meer gerepeteerd vanwege de Corona crisis maar zo gauw het kan beginnen we weer. In de audio speler draaien we deze week het nummer “Eins, zwei oder Drei-tausend Jahre” van de Zillertaler Haderlumpen waar we in Oostenrijk veel succes mee hadden.

• 

• 

Deze week een foto van The Rythm Four van de jaren 60 van de vorige eeuw. Deze band heet voorheen Kwintet van Riet en nadat deze band is gestopt is Toon van de Burgt en Leo van Stoffelen begonnen met de Migra’s. De band naam de Migra’s is een samenvoeging van de plaatsnamen Mill en Grave.

• 

The Walkers was een Nederlandse muziekgroep uit Maastricht. De genres, bezetting en zelfs de bandnaam veranderden door de jaren heen.

De groep ontstond in 1963 uit de Mosam Skiffle Group. Door de combinatie van popmuziek en skiffle, voorzien van zang van Jean Innemee, had de groep een geheel eigen geluid. Het nummer There’s No More Corn on the Brasos bereikte hoge plaatsen op hitlijsten over de hele wereld. Met de komst van René Innemee in 1973 veranderde de stijl van de band in de richting country. De groep bleef echter succesvol. The Walkers kwam op voorspraak van geluidstechnicus en producer Fred Limpens bij Telstar terecht. Het zou de eerste band zijn die Engelstalige muziek opnam in het muziekhuis van Johnny Hoes.

Muzikanten van The Walkers wonnen in 1977 samen met die van The Classics en Rainbow het eerste Limburgs Vastelaovesleedjes Konkoer. Het winnende liedje Vaan Eysde tot de Mookerhei is sindsdien een carnavalshit gebleven.

In 1980 wijzigde The Walkers de bandnaam in The Press. The Press bestond uit René Innemee, Michel en Walter Nita, John Coenen, Floor Minnaert (toetsen, fluit, saxofoon) en Willy Bronzwaer (drums). De eerste single van The Press, I’m gonna shoot the D.J., werd meteen een hit. In een gewijzigde bezetting ging de band als The Press verder. In 1984 richtten enkele leden de groep Pepperbox op, namen twee singles op onder de naam Dance Dance en hanteerden na korte tijd toch weer de naam The Walkers, ditmaal tot 1989.

Onderstaande personen hebben in The Walkers gespeeld met de jaartallen wanneer begonnen en gestopt

Walkers, The	Maastricht	Maddy	Bleize	Accordeon / Drum / Zang	1963	1977
Walkers, The	Maastricht	Math	Vrijens	Gitaar / Zang	1963	1967
Walkers, The	Maastricht	Fred	Limpens	Gitaar / Trompet / Zang	1963	1967
Walkers, The	Maastricht	Pie	Limpens	Sax	1963	1967
Walkers, The	Maastricht	Jean	Innemee	Bas / Mondharmonica / Zang	1963	1975
Walkers, The	Maastricht	Leo	Steinbusch	Gitaar / Zang	1967	1989
Walkers, The	Maastricht	Hammy	Lipsch	Sax	1967	1968
Walkers, The	Maastricht	Adrie	Coenen	Gitaar / Zang	1967	1972
Walkers, The	Maastricht	Conny	Peters	Sax	1968	1978
Walkers, The	Maastricht	René	Innemee	Gitaar Zang	1972	1989
Walkers, The	Maastricht	John	Coenen	Bas / Zang	1975	1989
Walkers, The	Maastricht	Michel	Nita	Multi instrumentalist	1976	1989
Walkers, The	Maastricht	Jan	Franssen	Drum	1977	1979
Walkers, The	Maastricht	Floor	Minnaert	Sax	1978	1989

Bron:  (Gedeeltelijk)Wikipedia