Domme Blondjes

Een dom blondje is aan het wandelen en loopt voorbij een elektrozaak. Ze stapt binnen en vraagt aan de winkelier: “Hoeveel kost zo’n tv”?  “Wij verkopen geen tv’s aan domme blondjes,” antwoordt hij.

Ze gaat naar huis en verkleed zichzelf. Weer gaat ze terug naar die man die tv’s verkoopt en vraagt opnieuw: “Hoeveel kost zo’n tv?”  Weer zegt de man: “Wij verkopen geen tv’s aan domme blondjes.”

Zo probeert ze het tien keer na elkaar, maar telkens krijgt ze als antwoord dat de man geen tv’s verkoopt aan domme blondjes… Ten einde raad vraagt ze aan die man: “Hoe komt het eigenlijk dat je weet dat ik het ben?”  “Wel,” antwoordt de man, “omdat dit geen tv’s maar magnetrons zijn.”

Similar Posts

  • Besparing

    Henk komt van zijn werk, haast zich maar ziet net de bus die hij moest hebben, vertrekken. Hij denkt: “Ik ren de bus achterna en pak hem bij de volgende halte.” Bij de volgende halte is hij weer net te laat maar hij probeert nog een halte. Na de vijfde halte ziet hij dat hij zijn huis voorbij holt en gaat naar huis. Moe, warm en bezweet komt hij thuis en zijn vrouw vraagt hem: “Wat is er met jou gebeurd?”.

    Hij zegt: “Ik heb de bus gemist en ben er achter aan gehold maar ik miste hem steeds net.”

    “Maar” lacht hij, “Ik heb wel mooi 3 euro 50 cent uitgespaard.” “Dan had je beter achter een taxi aan kunnen hollen” zegt zijn vrouw “dan had je 25 euro uit kunnen sparen!”

  • Getuige voor de rechtbank

    In een rechtbank in een kleine provinciestad had de openbare klager een oude dame als getuige opgeroepen. Hij vraagt haar: “Mevrouw Heinrich, kent u mij?”

    Ze antwoordt: “Uiteraard! Ik ken u al van kleins af aan. En eerlijk gezegd, was u toen al een totale ramp. U hebt gelogen, mensen gemanipuleerd en uw vrouw bedrogen. U denkt dat u heel wat bent, maar eigenlijk bent u een complete nul. Ja, ik ken u.”

    De aanklager is sprakeloos. Uit verlegenheid wijst hij met de vinger door de zaal en vraagt: “Mevrouw Heinrich, kent u de advocaat van de verdediging?”

    Ze zegt: “Maar natuurlijk. Ik ken Meester Friedmeier al van toen hij nog een peuter was. Hij is vals, vooringenomen en heeft een alcoholprobleem. Hij kan geen normale relatie met mensen opbouwen en zijn kantoor ruikt muf. Niet te vergeten dat hij zijn vrouw driemaal bedrogen heeft. Een daarvan was overigens uw vrouw. Oh ja, ook hem ken ik.”

    De advocaat van de verdediging zakt in de grond van schaamte. De rechter roept beide heren bij zich en fluistert: “Als iemand van jullie idioten op het idee komt om te vragen of ze mij kent, kom  je hier 10 jaar niet meer binnen!

  • Appelpitjes

    Een Hollander en een Belg zitten tegenover elkaar in de trein. De Hollander haalt een plastic zakje uit zijn jaszak, gevuld met appelpitjes. Hij neemt er een paar uit en eet ze op, en even later doet hij dat nogmaals. De Belg vraagt: ”Waarom eet jij appelpitjes?” De Hollander antwoord: “Daar wordt je slim van.” “Kan ik een paar pitjes van je kopen?” vraagt de Belg. “Natuurlijk” zegt hij “ze kosten € 3,– per stuk”. “Geef mij er dan maar vijf” zegt de Belg en betaald € 15,– . Apetrots eet de Belg er een paar en terwijl het eet zegt hij, “zoveel geld voor een paar pitjes”. Ik vindt dat duur want als ik een kilo appels koop heb ik de pitjes er gratis bij. Zegt de Hollander tegen de Belg:

    “Zie je, het begint al te werken”.

  • LEZING OVER ALCOHOL GEBRUIK

    Een dronken man besluit heel wijs zijn auto te laten staan en lopend naar huis te gaan. Als hij na een half uur zwalken over straat ineens word aangehouden door een agent. ‘Waar gaat U naar toe om 2 uur ‘s nachts?’ vraagt de agent. ‘Ik ga naar een lezing over alcoholgebruik!’ zegt de man. ‘En wie geeft die lezing dan?’ vraagt de agent. ‘MIJN VROUW!’

  • Te LAAT VOOR EEN SCHRIFTELIJK EXAMEN

    Vier studenten aan de hogeschool arriveerden maar liefst twintig minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. De betrokken hoogleraar, die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden deelnemen. De studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als excuus aan, dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat deze een lekke band had gehad. In dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop, op hetzelfde tijdstip. Vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd. Elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen. Het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag: ”Welke band was lek?”

  • Een Slak

    Een slak kruipt in een appelboom. Zegt een vogel “de appels zijn nog lang niet rijp hoor”. “Nee, dat klopt” zegt de slak “maar tegen de tijd dat ik boven ben wel”.

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *