Belgische bouwvakker in Nederland

Een man heeft een nieuwe Porsche gekocht en gaat op een mooie zomeravond even lekker een stuk rijden. Het dak eraf, de wind glijdt door zijn haar en hij besluit eens te kijken hoe hard zijn wagen nou eigenlijk kan. Net als de kilometerteller een respectabele 180 km/u aangeeft, ziet hij in zijn spiegel twee blauwe zwaailichten.

“Met geen mogelijkheid dat ze een Porsche kunnen bijhouden,” denkt hij nog en trapt de bolide nog harder op zijn staart. Pijlsnel vliegt hij over de weg : 190, 200, 230 zelfs, maar de politie zit nog steeds vlak achter hem.

Ineens zegt hij: “Ik heb een lange zware dag achter de rug en jij bent echt de laatste die ik aan de kant zet vandaag. Ik heb geen zin in nog méér papierwerk dus als je me een heel goed excuus kan geven, ééntje die ik ook nog nooit eerder heb gehoord, waarom je zo hard reed, dan kom je eraf met een waarschuwing!”

“Afgelopen week is mijn vrouw ervandoor gegaan met een politieagent,” zegt de man, “en ik was bang dat je haar terug wilde geven!” Waarop de agent zegt: “Een prettige avond nog”

Een getrouwd koppel rijdt met de auto en zeggen al enkele kilometers niets meer tegen elkaar. Ze hebben net een flinke ruzie gehad, waarbij geen van beiden zijn positie wil prijsgeven. Plots, na lang stilzwijgen komen ze voorbij een boerderijtje, waar een aantal ezels, geiten en varkens staan. Waarop de vrouw tegen haar echtgenoot zegt: “Familie van jou zeker?”

“Yep…,” zegt de man terug, “aangetrouwd”.

Dit is het verhaal van een echtpaar dat al 26 jaar gelukkig getrouwd was. De enige irritatie in hun huwelijk was de echtgenoot zo’n vreselijke gewoonte had om ‘s ochtends bij het ontwaken vreselijk harde en stinkende scheten in bed te laten. Het geluid maakte zijn vrouw wakker, de geur sloeg op haar ogen en zorgde ervoor dat ze telkens boven de lakens naar lucht moest happen. Elke ochtend smeekte ze hem weer om te stoppen omdat ze er ziek van werd. Hij zei dat hij er niet mee kon stoppen omdat het een natuurlijke gewoonte was. De vrouw zei dat hij maar eens naar een dokter moest gaan omdat ze bezorgd was dat hij op een dag z’n ingewanden eruit zou schijten. Jaren gingen voorbij en de man ging maar door met zijn vervelende gewoonte. Tot op Kerstochtend de vrouw een kalkoen aan het bereiden was voor het kerstdiner. De man lag boven in zijn slaapkamer nog te slapen. De vrouw had de ingewanden uit de kalkoen gehaald en in een schaal gedaan en opeens kwam er een gemene gedachte in haar naar boven. Ze pakte de schaal en ging naar boven waar haar echtgenoot nog lag te slapen. Langzaam trok ze de lakens en zijn pyjamabroek naar beneden en ledigde de schaal met kalkoeningewanden in zijn broek. Even later hoorde ze haar echtgenoot wakker worden met het gebruikelijke lawaai van zijn scheten, gevolgd door een bloedstollende kreet en het geluid van voetstappen naar de badkamer. De vrouw kon zichzelf niet meer inhouden en rolde over de keukenvloer van het lachen. Ongeveer twintig minuten later kwam de man naar beneden in zijn met bloed besmeurde pyjamabroek met een hysterische blik in zijn ogen. De vrouw beet op haar lippen terwijl ze hem vroeg wat er aan de hand was. “Schat,” zei hij, “je had gelijk! Al die keren dat je me waarschuwde, en ik wilde maar niet naar je luisteren!”  “Wat bedoel je?” zei de vrouw. “Nou, jij zei altijd al dat ik op een dag mijn ingewanden eruit zou schijten en vandaag is dat gebeurd….

Maar met de hulp van God, een flinke hoeveelheid Vaseline en deze twee vingers, heb ik het er weer terug in kunnen stoppen!!”

De nieuwe baas wil luie werknemers per direct ontslaan. Hij doet zijn ronde in de fabriek en ziet iemand tegen de muur geleund. Hij vraagt: “He, jij daar, hoeveel verdien je per week?” “400 euro, mijnheer.” “Goed”, zegt de nieuwe baas: “blijf staan waar je staat.” De baas snelt naar zijn bureau en keert ijlings terug met enkele bankbiljetten. Hij zegt: “Neem deze 800 euro en ik wil je hier niet meer zien.” De jongeman neemt het geld aan en maakt zich uit de voeten. Triomfantelijk kijkt de baas naar de werknemers die getuigen waren van het incident en zegt:”Kan iemand me vertellen wat die luie kerel precies deed?” Een klein stemmetje antwoordt:”Hij bracht net een Pizza en wachtte op zijn centen…”