Een kleutertje vertelde de juf dat hij een kat gevonden had.
De juf vroeg of ze kat dood of levend was.
“Dood” antwoordde de kleuter.
“Hoe weet je dat?” vroeg de juf.
“Omdat ik in haar oor heb gepist, en ze bewoog niet.” zei hij.
“WAT heb je gedaan?!” riep de juf.
“Je weet wel,” verduidelijkte de kleuter, “ik leunde voorover en deed ‘pssst!’ in haar oor, en ze bewoog niet.”
Er liggen twee baby’s naast elkaar in het ziekenhuis. Vraagt de ene baby aan de andere: ‘Ben jij een jongen of een meisje?’ ‘Een jongen!’ antwoordt de andere baby. ‘Hoe weet je dat?’ De jongen kijkt onder de dekens en steekt zijn voeten onder de dekens uit. ‘Kijk, blauwe sokjes!’
Een man en zien vrouw (ca 30 joar ‘etrouwd) waar’n in de tuin an ‘t wark. Hij was bezig de barbecue schone te maak’n en zie
stond gebukt wat onkruud weg te haal’n.
Op ‘n gegêem’ moment zegt den keerl: “Die konte van oe is hoast net zo groot as de barbecue”. Ze deu net of ze niks had verstoan.
‘n tiedje later gung de man een doemstok ‘haal’n
Hij nam de grootte van de barbecue op, lup naar zien vrouw, en nemt de grootte van heur achterwark op en zeg: “Ongeleuflijk……. Die konte van oe IS net zo groot as de barbecue!”
Ze dut weer net als of ze niks had eheurd.
‘s Aoms in berre kreeg de man d’r “zin” in en
begun an zien vrouw te frunniken.
Waorop de vrouw zee:
“As ie denkt da’k ‘n ‘hele
barbecue goa anstekk’n veur één klein
knakworsie, dan he’j ‘t ECHT GOED mis ‘heur!”
Trusten !!
Twee pastoors lopen op straat te wandelen en de een vraagt de ander: ‘Denk je nou werkelijk dat we het nog zullen beleven, dat het Vaticaan ons toestemming geeft om te trouwen?’ Waarop de andere pastoor ontkennend z’n hoofd schudt en zuchtend antwoordt:
‘Wij niet… onze kinderen misschien wel.’
Er komt een man een supermarkt binnen, loopt naar de afdeling dierenvoeding, pakt twee blikken hondenvoer en loopt vervolgens naar de kassa. Vraagt de kassière: “Meneer heeft u een hond?” Hierop antwoordt de man: “Ja, natuurlijk heb ik een hond, anders had ik die twee blikken toch ook niet nodig?” Zegt de kassière: “Het spijt me meneer, maar vanaf deze week mag ik niemand meer dierenvoeding meegeven tenzij ik zelf kan zien dat de persoon een huisdier heeft… U zult de hond dus moeten meenemen…”
De man vloekt een paar keer vanwege deze absurde nieuwe regeling, smijt de twee blikken op de grond en loopt kwaad weg.
De volgende dag is hij weer terug, loopt naar de afdeling dierenvoeding, pakt twee blikken kattenvoer en gaat naar de kassa.
Vraagt die kassière: “Meneer, heeft u een kat?” Waarop de man, zichtbaar geïrriteerd, antwoordt: “Ja natuurlijk heb ik een kat, ik kom deze blikken toch niet voor mezelf halen?”
De kassière: “Meneer, dit vind ik nou niet slim van u.
U was hier gisteren ook, dus had u kunnen weten dat ik u geen dierenvoed….”
De kassière is nog niet uitgesproken of de man is de winkel al luid vloekend en tierend uitgelopen… De blikken bij de kassière achterlatend.
De dag daarop komt de man met een bruine papieren zak in z’n hand de winkel binnen, loopt direct door naar de kassa en zegt tegen de kassière:
“Mevrouw, steekt u hier uw hand eens in.” De kassière doet dit en roept vervolgens: “He, het is zacht en warm…” “Ja”, zegt de man, “Ik had graag drie rollen WC papier!”
