Een kleutertje vertelde de juf dat hij een kat gevonden had.
De juf vroeg of ze kat dood of levend was.
“Dood” antwoordde de kleuter.
“Hoe weet je dat?” vroeg de juf.
“Omdat ik in haar oor heb gepist, en ze bewoog niet.” zei hij.
“WAT heb je gedaan?!” riep de juf.
“Je weet wel,” verduidelijkte de kleuter, “ik leunde voorover en deed ‘pssst!’ in haar oor, en ze bewoog niet.”
Opschrift op de deur van een reisbureau: Doe ons een plezier en ga weg…
Na Werktijd drinken een timmerman, een metselaar en een elektricien een biertje in het café. Ze zitten elkaar de loef af te steken over wie nu eigenlijk het oudste beroep ter wereld heeft. “Jezus van Nazareth, kennen we hem nog?” zegt de timmerman. “Die lag in een stalletje en dat stalletje is gebouwd door een Timmerman!”
“Prima,” zegt de metselaar cynisch. “Maar de piramiden in Egypte stonden er al toen Jezus nog geboren moest worden. En die piramiden zijn volgens mij toch echt gemetseld!”
De elektricien mengt zich in de discussie. “Hou maar op, jongens,” zegt hij. “Ik heb het oudste beroep van de wereld.” “Want?” vragen de timmerman en de metselaar in koor. “Logisch,” zegt de elektricien.
“Op de eerste dag zei God: Er was licht! En toen hadden wij de leidingen allang gelegd!”
Een man en zijn vrouw hadden wat probleempjes en besloten elkaar dood te zwijgen.
Plotseling realiseerde de man dat hij zijn vrouw de volgende dag nodig had om hem om 5.00 uur wakker te maken voor een vroege zakenvlucht. Hij wilde echter niet de eerste zijn die de stilte zou doorbreken (en dus zou verliezen). Hij schreef daarom op een stukje papier: “Maak me alsjeblieft om 5.00 uur wakker”. Hij legde het papiertje op een plek waarvan hij zeker wist dat zijn vrouw het zou vinden. De volgende ochtend werd de man wakker en kwam tot de ontdekking dat het al 9.00 uur was en dat hij dus zijn vlucht gemist had. Hij was woedend en stond op het punt om op zoek te gaan naar zijn vrouw om er achter te komen waarom ze hem niet had gewekt. Ineens zag hij een papiertje bij het bed liggen.
Daarop stond: “Het is 5.00 uur. Wakker worden.”
Ergens in de gemeente Dinkelland staat een groepje gemeente medewerkers een sigaretje te roken aan een bloemenperkje waar ze onkruid moeten wieden.
Op de rugzijde van hun werkkledij staat het stadswapen van Dinkelland geborduurd.
Een man uit het westen komt voorbij en fronst de wenkbrauwen.
Enigszins geïntrigeerd door dit beeld, vraagt de westerling:
“Waarom staat het stadswapen op uw werkkleding?”
Waarop de arbeiders antwoorden : “Dat is onze sponsor.”