Ik ben een jongetje

Twee baby’s (een meisje en een jongetje) liggen in hun bedje. Zegt het jongetje: “Ik ben een jongetje!” Daarop reageert het meisje: “Hoe weet je dat?” “Nou, als onze moeders weg zijn, zal ik het je laten zien.” Als even later de moeders de slaapkamer hebben verlaten vraagt het meisje: “Laat je me nou zien, dat je een jongetje bent?” “Natuurlijk!” Het jongetje doet de dekentjes opzij…….. “Kijk maar, blauwe sokjes!”

Similar Posts

  • Luie Mensen

    De nieuwe baas wil luie werknemers per direct ontslaan. Hij doet zijn ronde in de fabriek en ziet iemand tegen de muur geleund. Hij vraagt: “He, jij daar, hoeveel verdien je per week?” “400 euro, mijnheer.” “Goed”, zegt de nieuwe baas: “blijf staan waar je staat.” De baas snelt naar zijn bureau en keert ijlings terug met enkele bankbiljetten. Hij zegt: “Neem deze 800 euro en ik wil je hier niet meer zien.” De jongeman neemt het geld aan en maakt zich uit de voeten. Triomfantelijk kijkt de baas naar de werknemers die getuigen waren van het incident en zegt:”Kan iemand me vertellen wat die luie kerel precies deed?” Een klein stemmetje antwoordt:”Hij bracht net een Pizza en wachtte op zijn centen…”

  • Pinda’s

    Een buschauffeur van een touringcar is onderweg met een bus vol oudere dames, als hij na een kwartier op zijn schouder wordt getikt, waarna hem door een van de dames een handje pinda’s wordt aangeboden. Na een bedankje peuzelt hij deze op.

    Na weer een kwartier staat er een andere dame achter hem met een handje pinda’s. Dit gaat door tot hij acht keer een handje pinda’s in ontvangst heeft genomen, en opgepeuzeld.

    Bij de negende dame vraagt hij: waarom eten jullie de pinda’s niet
    zelf op?” Waarop de dame zegt dat dat niet kan in verband met hun tanden. Vraagt de buschauffeur: ” waarom kopen jullie ze dan.” Waarop de dame antwoordt: “we vinden de chocolade er omheen zo lekker.”

  • Ambtenaren

    • Twee ambtenaren zitten te zuchten en kreunen op het werk. Ze zouden zo graag een dagje verlof nemen, maar de directeur heeft alle verlof opgeschort omdat er teveel werk is. Plots springt een van de twee recht. “Ik weet een manier om enkele dagen verlof te krijgen!” roept hij. “Hoe dan?” vraagt de ander. De man kijkt snel rond – niets te zien van de directeur. Hij klimt op zijn bureel, neemt enkele tegels van het valse plafond uit, klimt in het plafond. Dan slaat hij zijn benen over een metalen pijp, laat zich zakken en hangt zo met zijn kop naar beneden in het kantoor. Binnen enkele seconden staat de directeur er. “Wat is dat hier allemaal?” wil hij bars weten. “Ik ben een lamp” zegt de man. “Ik denk dat jij een beetje overspannen bent. Maakt dat je wegkomt, en dat is een bevel! Ik wil je hier minstens twee dagen niet zien!” “Ja meneer de directeur” antwoordt de man heel gedienstig; hij springt naar beneden, zet zijn computer af en verdwijnt door de deur. De tweede man zet zijn pc uit en staat ook recht, klaar om te vertrekken. “Hela, waar ga jij naartoe?” vraagt de directeur. “Naar huis. Ik kan niet werken in het donker…”
  • Jehova-getuige

    Er komt een Jehova-getuige bij een man aan de deur.

    Vraagt hij: “Kent u Jezus?”

    Zegt de man: “Ja, sterker nog… dat ben ik!”

    Zegt de Jehovagetuige: “Dat geloof ik niet. Kunt u dat bewijzen?”

    Dus die man loopt naar de deur van de buurvrouw en belt aan.

    Zij doet open.

    Zegt hij: “Mag ik een kopje suiker lenen?”

    Zegt de buurvrouw: “Jezus… alweer?”

  • Zingen

    Stijn zegt tegen Kim: “Wist jij dat ik zonder wekker of horloge precies weet hoe laat het is?” “Wat knap, hoe dan?, vraagt Kim. “Nou”, zegt Stijn, “als ik ’s nachts op mijn balkon sta en mijn musicalnummers oefen, roept mijn buurman: “Hé buurman, sssst, het is vier uur ’s nachts!”

  • Gemeente wapen

    Ergens in de gemeente Dinkelland staat een groepje gemeente medewerkers een sigaretje te roken aan een bloemenperkje waar ze onkruid moeten wieden.

    Op de rugzijde van hun werkkledij staat het stadswapen van Dinkelland geborduurd.

    Een man uit het westen komt voorbij en fronst de wenkbrauwen.

    Enigszins geïntrigeerd door dit beeld, vraagt de westerling:

    “Waarom staat het stadswapen op uw werkkleding?”

    Waarop de arbeiders antwoorden : “Dat is onze sponsor.”

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *