Similar Posts

  • VISSEN

    Om 7 uur ‘s ochtends zit ik lekker te vissen langs het Amsterdam Rijnkanaal. De damp staat nog op het water. Ik zit net, komt er een man achter mij staan kijken. Het wordt acht uur, negen uur, tien uur, twaalf uur. Ik neem ’n boterhammetje en koffie en nog steeds staat die kerel achter mij naar m’n dobber te staren. Om 2 uur ‘s middags staat hij er nòg. Als ik om 7 uur ‘s avonds mijn spullen inpak, staat die vent nòg achter me. Ik zeg: “Meneer, u heeft nu 12 uur lang achter mij staan kijken. Waarom koopt u geen hengel? Kunt u zelf gaan vissen.” Zegt die man: “Sorry hoor, maar daar heb ik echt geen geduld voor . . . ”

  • Belgische Douane

    Vijf Nederlanders in een Audi Quattro arriveren bij een Belgische grenspost.
    Daar worden ze gestopt door beambte Sjefke die zegt:
    ‘Het is ille…gaal om vijf mensen in een Audi Quattro te vervoeren; Quattro betekent vier.’
    ‘Quattro is alleen de naam van de auto,’ antwoordt de bestuurder.
    ‘Je kunt er best vijf mensen in vervoeren. Wil je de papieren zien!!!!’
    ‘Dat zal weinig verschil uitmaken,’ antwoordt Sjefke.
    ‘U hebt vijf mensen in uw Quattro en U breekt daarmee de wet.’
    De Nederlander wordt ongeduldig en zegt: ‘Zou je je baas kunnen roepen? Ik zou graag met iemand willen spreken die verstand van zaken heeft.’
    ‘Sorry,’ antwoordt Sjefke, ‘Agent Versmulders heeft het nu te druk met twee Italianen in een Fiat Uno.’

  • Vader Worden

    Een soldaat komt op vrijdagmorgen bij de sergeant en vraagt verlof.
    “Ik ga vader worden,” zegt de soldaat, en hij krijgt verlof van de sergeant.
    Na het weekend, op maandagmorgen vraagt de sergeant aan de soldaat:
    “En, hoe heet de kleine?”
    Zegt de soldaat: “Over negen maanden bent u de eerste die het weet”

     

  • Vooruit denken

    De ene ondernemer tegen de andere: “Waarom zijn jouw medewerkers altijd op zo netjes tijd?”
    Heel eenvoudig: 30 medewerkers, maar slechts 20 parkeerplaatsen!”

     

  • Controle

    Een boer wordt bezocht door de Economische Inspectie.
    Hij wordt gecontroleerd omdat hij zijn werknemers niet correct zou betalen.
    “Ik zou graag de lijst zien van jouw werknemers en hun lonen”, zegt de controleur.
    “Wel”, zegt de boer, “er is mijn meesterknecht die nu drie jaar hier werkt.
    Ik betaal hem 400.– per week plus vrije kost en inwoning.
    Dan is er de kokkin. Zij werkt hier 18 maanden en verdient 300.– per week plus vrije kost en inwoning.”
    “Dan is er nog ene die wat simpel is.
    Die werkt ongeveer 18 uur per dag en doet 90 % van het werk op de boerderij.
    Hij verdient 10.– per week, betaalt zijn eigen kost en inwoon en ik koop hem iedere zaterdagavond een fles whiskey.
    Af en toe slaapt hij bij mijn vrouw.”
    “Dat is de kerel waar ik mee wil praten,” zegt de controleur.
    “Dat doe je al…” antwoordt de boer.

    PAARD

     

  • Doofstommenavond in de kroeg

    Elke vrijdagavond ontvangt een café-eigenaar het doofstomme vrijgezellenclubje. Als hij op vrijdagochtend ziek blijkt te zijn, belt hij zijn broer op: “Zeg Jan, ik ben ziek. Maar vanavond komt dat doofstomme vrijgezellenclubje, en dat zijn goeie vaste klanten. Dus ik kan het niet maken om het café gesloten te houden. Zou jij vanavond voor mij willen invallen?” Zijn broer vindt het niet erg om in te vallen. Hij gaat van tevoren nog even langs bij Kees om instructies te krijgen. “Het is helemaal niet moeilijk,” zegt Kees, “die jongens drinken de hele avond alleen maar bier en borrels. Als ze een vinger opsteken, dan willen ze bier, en als ze twee vingers opsteken dan willen ze een borrel. Dat is alles.” Die avond gooit Jan het café open, en daar komt de doofstomme club. Jan neemt de bestellingen op: bier, borrel, bier, bier, borrel… Alles gaat goed. Maar plotseling beginnen de doofstommen allemaal met hun hoofden te draaien en hun monden te happen. Jan weet niet goed wat hij moet doen. Hij gooit 50 frikandellen in de frituur, en serveert daarna broodjes frikandel uit. De doofstommen beginnen te eten, drinken nog wat, en even later beginnen ze weer met hun hoofden te draaien en hun monden te happen. Ten einde raad belt Jan zijn broer op: “Zeg Kees, in het begin ging het goed, maar nou beginnen ze steeds met hun hoofden te draaien en hun monden te happen. Ik snap echt niet wat ze willen.” “O sorry,” zegt Kees, “dat ben ik vergeten te zeggen: dan zitten ze het clublied te zingen.”

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *