Hieronder een foto van de Helena’s opgenomen in 1969. De bezetting was op dat moment Truus Braakhuis, Benny Lenferink, Frans Heerink, Frans Schulten en Frans van de Aa.
Wij wensen alle bezoekers van deze site een fantastische vakantie en danken iedereen voor de fijne reacties die we krijgen. 
Wenche Myhre, ook wel Wencke Myhre, (Oslo, 15 februari 1947) is sinds de jaren zestig een succesrijke Noorse schlagerzangeres met hits in het Noors, Duits en Zweeds.
Nadat Myhre in 1960 een talentenwedstrijd in Oslo won, kreeg ze van liedjesschrijver Arne Bendiksen een platencontract.
In 1963 maakte ze haar televisiedebuut in de film Elskere. Sindsdien staat ze steeds in de spotlights. Voor haar lied Gi meg en Cowboy till mann (dat eerst door Gitte gezongen werd in het Duits, Ich will ‘nen Cowboy als Mann) onder begeleiding van Horst Wende en zijn studio/sessie muzikanten kreeg ze haar eerste gouden plaat.
In 1964 was Myhre de drijfveer achter een inzamelingsactie waarvan de opbrengst naar een kinderziekenhuis in de Gazastrook zou gaan. Hier leerde ze haar eerste man kennen, Torben Friis-Møller. Met hem heeft ze drie kinderen: Kim (1971), Dan (1973) en Fam (1975).
Voor het wereldkampioenschap skiën in 1966 zong ze het lied Vinter og sne. Datzelfde jaar won ze het Schlagerfestival met Beiß nicht gleich in jeden Apfel. Hiermee had ze eindelijk haar doorbraak op de Duitse markt, nadat ze een jaar eerder met Sprich nicht drüber als tweede was geëindigd. Er volgden nog hits en in 1968 vertegenwoordigde ze West-Duitsland op het Eurovisiesongfestival met Ein Hoch der Liebe, waarmee ze op de zesde plaats eindigde. Eind jaren 60 behoorde ze tot de absolute topartiesten en tieneridolen in Duitsland. Ze won vier Bravo-Otto’s (1966: brons, 1967: goud, 1968: goud, 1969: zilver). Ze kwam veel op de Duitse televisie en trad op met andere grootheden als Udo Jürgens en Peter Alexander. In 1970 had ze een bescheiden hit met Er hat ein knallrotes Gummiboot, dat later wel uitgroeide tot een carnavalsklassieker.
In 1974 kreeg ze een eigen televisieprogramma. In 1980 trouwde ze voor de tweede maal, dit keer met de succesvolle Duitse regisseur Michael Pfleghar. Twee jaar later kreeg ze met hem haar vierde kind, Michael. Pfleghar pleegde in 1991 zelfmoord. Een jaar later nam Myhre opnieuw deel aan de Melodi Grand Prix in haar thuisland, maar werd daar derde.
Myhre woont in een dorpje dicht bij Oslo en ze treedt nog regelmatig op. In 2004 begon ze een show met twee andere Scandinavische schlagersterren: Gitte Hænning en Siw Malmkvist. Ze trokken door heel Duitsland.
In 2009 deed Myhre in Noorwegen opnieuw een gooi naar het Songfestival. Haar lied Alt Har En Mening Nå bleef echter steken in de voorronde.
Bron: Wikipedia
De Metalino’s uit Enschede deze week op de voor pagina. Helaas zijn alleen de voornamen van de muzikanten bekend. Mocht u meer informatie hebben dan kunt die altijd sturen aan dehelenas@gmail.com.
Deze week “The Nightstars” uit Enschede in de schijnwerpers. De band bestond uit: Bert Baarslag, gitaar en zang; Hans Sullewski, bas, gitaar en zang; Martin Robers, Orgel, accordeon en zang; Gerard Weeing, trompet en zang; Karel Ter Riet, drums en zang.
Als er nog lezers zijn die ons meer over deze band kunnen vertellen dan horen we dat uiteraard heel graag.
Onlangs kreeg ik bijgaande foto van The Diamond Stars uit Denekamp. De band heeft bestaan van 1964 tot ca. 2005. Deze foto zal ergen rond 1970 gemaakt zijn toen er een bassist bij het originele viertal gevoegd werd. De namen van onderstaande band leden waren in volgorde van links naar rechts:
| Diamond Stars, The | Denekamp | Adje | Loohuis | Drum | 1966 | 2005 |
| Diamond Stars, The | Denekamp | Appie | Boers | Sax / percussion / drum / Zang | 1964 | 2005 |
| Diamond Stars, The | Denekamp | Hennie | Rikhof | Bas | 1970 | 1974 |
| Diamond Stars, The | Denekamp | Jos | Pierik | Gitaar / Zang | 1964 | 1978 |
| Diamond Stars, The | Denekamp | Willy | Grote Punt | Toetsen / zang | 1964 | 2005 |
Deze week een foto van Gait oet ‘t Klooster, een conferencier in hart en nieren, die helaas veel te vroeg is overleden. In de zeventiger jaren kwamen we Gait vaak tegen op de bruiloften waar we moesten spelen. In die tijd werd op een bruiloft vaak een conferencier ingehuurd door het bruidspaar. Achter de schermen werden dan de nieuwste moppen uitgewisseld en vaak vertelde Gait een zojuist gehoorde mop aan het publiek.
Het Trio de Vrijbuiters vandaag op de voorgrond van deze site.
De Vrijbuiters was een Nederlandse band die bestond uit drummer/zanger Kees Verkaik (Lekkerkerk 7 mei 1949) , accordeonist/zanger Leo Mudde (Gouda 16 januari 1949 – en overleed aldaar, 5 april 2010) en bassist Frans Kieboom.
Begin 1983 richtten ze samen met Frans Kieboom het orkest op. Het trio bereikte na vele Tipparade noteringen in 1990 de Nederlandse Top 40 met de singles Rode rozen gaf jij aan mij en Lieveling heb jij me niet meer nodig. In september 2004 overleed Frans Kieboom. De andere twee gingen gewoon door onder de naam De Vrijbuiters en worden veelvuldig gevraagd voor het opluisteren van feesten en partijen. Op 5 april 2010 overleed Leo Mudde aan een hartstilstand.
