De band die deze week in het voetlicht staat is het dans en stemmings orkest “De Amerado’s”. Deze band kwam uit Oldenzaal en Losser en bestond uit de bandleden: R. Verhijen, Gitaar en zang; W. Hemme Basgitaar en zang, J. Platje, Orgel accordeon en zang en B. Withag, drums.
Op speciaal verzoek nog een keer een foto van “dee jongs oet Soasel en Weersel”
Met Speciale dank aan Gerard Wigger die deze presentatie gemaakt heeft. Dubbelklik op onderstaande Link.
Deze week een foto van The Little Stars uit Langeveen. De foto zal genomen zijn rond 1970 tijdens een optreden. Vlnr: Gerrit Schuurman, Ria Schuurman – Pierik, Johan Verenjans en Betsie Kienhuis – Egberts. Drumster Betsie slaat momenteel de maat bij De Helena’s.
Vanwege de kermis, die a.s. vrijdag weer gaat beginnen, een foto van de Helena’s die in 1971 gemaakt is. V.l.n.r. op de achterste rij: Frans Heerink, Roland Urban, Truus Bekke – Braakhuis en Frans Schulten. Hurkend op de voorgrond Benny Lenferink
Jacob (Sjakie) Schram (Amsterdam, 2 februari 1927 – Amsterdam, 20 mei 1989) was een Nederlands volkszanger.
Het bekendst werd hij in 1966 met het carnavalsnummer Glaasje op, laat je rijden. Dit door Willem van Kooten geschreven nummer werd ook door Veilig Verkeer Nederland gebruikt bij een campagne Glaasje op, niet achter het stuur om automobilisten te bewegen niet achter het stuur plaats te nemen wanneer men alcohol had gedronken en men voor alternatief vervoer moest zorgen en zich moest laten rijden.
Na een optreden in Voor de vuist weg met Willem Duys brak hij door bij het grote publiek. Het nummer bereikte een tweede plaats in de Top 40.
In de jaren 1965-1970 genoot hij grote bekendheid als volkszanger. In 1969 als Ajax de Europa Cup finale in Madrid haalt bracht hij het nummer Ajax, geef hem van katoen uit. Een ander opvallend nummer was Manus anus. Dit nummer duurde maar een minuut en werd op halve snelheid gedraaid.
Bron: Wikipedia
Op hun eigen website staat dat de “The Spitfires” al bestaan sinds 1939 en nog steeds een veelgevraagd orkest zijn op allerlei feesten, partijen, kermissen, bruiloften enz. enz. Deze Achterhoekse band heeft al menig LP opgenomen die nog steeds vaak gedraaid worden op de Radio. De bezetting op deze foto is als volgt: Hein Michelbrink, Bennie Kattenbelt, Eddy Büter en Gert Vos.
Van Gert Vos kregen we onderstaande foto en de nodige informatie. Hij speelde eerder in o.a. Yellow Stone en momenteel is hij als muzikant actief bij de band “Storing”. Meer over deze laast genoomde band is te vinden op www.storingonline.com.
Peter Beil, geboren als Tom Karrasch (Hamburg, 9 juli 1937 – aldaar, 13 april 2007) was een Duitse schlagerzanger, trompettist, componist en orkestleider.
Carrière
Als 12-jarige nam Peter Beil vioolonderricht. Ook speelde hij in een blaasorkest als trompettist. Na afsluiting van de lagere school volgde hij een commerciële opleiding. Daarna kreeg hij een baan als medewerker op de Hamburgse luchthaven. Ten slotte studeerde hij aan de Staatlichen Musikhochschule klassieke trompet. In de weekends trad hij met een studievriend op feesten op. De groep werd groter (6 leden) en noemde zich Crazy Combo, met als leadzanger Peter Beil. In 1958 kreeg de band de mogelijkheid om in de uitzending Toi, toi, toi van Peter Frankenfeld op te treden, waarna Peter Beil een contract kreeg aangeboden van het platenlabel Fontana Records. De eerste opnamen liepen op niets uit, maar met het nummer Corinna, Corinna (1961) kwam de doorbraak en een wekenlange notering in de Duitse hitparades. Onder het pseudoniem Ricky Boys werd de Duitse versie van Hello Mary Lou uitgebracht.
In het daarop volgende jaar kwalificeerde hij zich met het nummer Ein verliebter Italiener voor de Deutsche Schlager-Festspiele in Baden-Baden en eindigde op de laatste plaats. Het project Ricky Boys kende een vervolg, nu met Franco Duval als zangpartner. Hij speelde ook mee in een schlagerfilm en in de film Tanze mit mir in den Morgen zong hij zijn nummer Carolin-Carolina.
Tot ver in de jaren 1960 nam hij succesvol coverversies op van Amerikaanse liedjes, waaronder Und dein Zug fährt durch die Nacht. In 1965 nam hij deel aan de voorronden voor het Eurovisiesongfestival met het nummer Nur aus Liebe, dat puntloos bleef.
In 1966 ging hij in zee met het platenlabel CBS. Met het nummer Fremde in der Nacht (Strangers in the night) had hij wederom een succes. Een hernieuwde deelname aan de Deutsche Schlager-Festspiele met het nummer Dahin möcht ich gehen mislukte. In 1970 was hij te zien in de ZDF-Hitparade met het nummer Der Blitz schlug ein en met het nummer Blaue Augen, rote Lippen und kastanienbraunes Haar nam hij deel aan de voorronden voor het Eurovisiesongfestival, echter zonder succes. Desondanks had hij nog enkele succesnummers uitgebracht, waaronder Du, ich, wir beide, Frage die Liebe en Ein Mädchen zum Verlieben. Tot aan het eind van de jaren 1970 nam hij ook de muzikale leiding van de hitparadetournee met Dieter Thomas Heck voor zijn rekening. Ook componeerde hij voor andere artiesten. In 1984 speelde hij bij het Hazy-Osterwald-Sextett als trompettist. Ook als koorzanger was hij regelmatig te zien en te horen.
Privéleven en overlijden
Peter Beil leerde zijn echtgenote Barbara Kalweit (Miss Hamburg) kennen in 1964 bij de Miss-Germany-verkiezingen in Berlijn en hij stapte met haar in het huwelijksbootje in 1966. Zij zijn de ouders van presentatrice en actrice Caroline Beil. Peter Beil overleed in 2007 op 69-jarige leeftijd aan longkanker en werd bijgezet op het kerkhof van Hamburg-Altona.
Peter Beil, geboren als Tom Karrasch (Hamburg, 9 juli 1937 – aldaar, 13 april 2007)[ was een Duitse schlagerzanger, trompettist, componist en orkestleider.
Carrière
Als 12-jarige nam Peter Beil vioolonderricht. Ook speelde hij in een blaasorkest als trompettist. Na afsluiting van de lagere school volgde hij een commerciële opleiding. Daarna kreeg hij een baan als medewerker op de Hamburgse luchthaven. Ten slotte studeerde hij aan de Staatlichen Musikhochschule klassieke trompet. In de weekends trad hij met een studievriend op feesten op. De groep werd groter (6 leden) en noemde zich Crazy Combo, met als leadzanger Peter Beil. In 1958 kreeg de band de mogelijkheid om in de uitzending Toi, toi, toi van Peter Frankenfeld op te treden, waarna Peter Beil een contract kreeg aangeboden van het platenlabel Fontana Records. De eerste opnamen liepen op niets uit, maar met het nummer Corinna, Corinna (1961) kwam de doorbraak en een wekenlange notering in de Duitse hitparades. Onder het pseudoniem Ricky Boys werd de Duitse versie van Hello Mary Lou uitgebracht.
In het daarop volgende jaar kwalificeerde hij zich met het nummer Ein verliebter Italiener voor de Deutsche Schlager-Festspiele in Baden-Baden en eindigde op de laatste plaats. Het project Ricky Boys kende een vervolg, nu met Franco Duval als zangpartner. Hij speelde ook mee in een schlagerfilm en in de film Tanze mit mir in den Morgen zong hij zijn nummer Carolin-Carolina.
Tot ver in de jaren 1960 nam hij succesvol coverversies op van Amerikaanse liedjes, waaronder Und dein Zug fährt durch die Nacht. In 1965 nam hij deel aan de voorronden voor het Eurovisiesongfestival met het nummer Nur aus Liebe, dat puntloos bleef.
In 1966 ging hij in zee met het platenlabel CBS. Met het nummer Fremde in der Nacht (Strangers in the night) had hij wederom een succes. Een hernieuwde deelname aan de Deutsche Schlager-Festspiele met het nummer Dahin möcht ich gehen mislukte. In 1970 was hij te zien in de ZDF-Hitparade met het nummer Der Blitz schlug ein en met het nummer Blaue Augen, rote Lippen und kastanienbraunes Haar nam hij deel aan de voorronden voor het Eurovisiesongfestival, echter zonder succes. Desondanks had hij nog enkele succesnummers uitgebracht, waaronder Du, ich, wir beide, Frage die Liebe en Ein Mädchen zum Verlieben. Tot aan het eind van de jaren 1970 nam hij ook de muzikale leiding van de hitparadetournee met Dieter Thomas Heck voor zijn rekening. Ook componeerde hij voor andere artiesten. In 1984 speelde hij bij het Hazy-Osterwald-Sextett als trompettist. Ook als koorzanger was hij regelmatig te zien en te horen.
Privéleven en overlijden
Peter Beil leerde zijn echtgenote Barbara Kalweit (Miss Hamburg) kennen in 1964 bij de Miss-Germany-verkiezingen in Berlijn en hij stapte met haar in het huwelijksbootje in 1966. Zij zijn de ouders van presentatrice en actrice Caroline Beil. Peter Beil overleed in 2007 op 69-jarige leeftijd aan longkanker en werd bijgezet op het kerkhof van Hamburg-Altona.
