In “Herkent u deze nog” deze week “The Switch Combo”. Deze band bestond uit R. Vaneker, sax, klarinet, zang; T. Koerselmom, orgel, accordion, zang; J. Sterrenburg, drums, zang ; M. v. Keulen slag- en basgitaar, zang. Op de kaart stond ook reclame van J. v. Weersel en Zn uit Enschede waar de band het instrumentarium had gekocht.
Hebt u misschien meer informatie voor ons over deze band dan horen we dat uiteraard graag.
Afgelopen week zijn we een weekje in Tirol geweest en hebben daar weer genoten van de prachtige omgeving en de muziek. Met onderstaande foto van Die Hegl en het nummer “Zillertaler Huttengaudi” willen we alle Oostenrijkse muzikanten complimenteren met de prachtige muziek die iedereen ten gehore brengt.
Die Blaue Jungs nogmaals op op onze voorpagina. De band speelde in de eind jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw net “oawer’n poal bie oons” (net over de grens bij ons) in Duitsland. Elders op de site hebben we al eens het verhaal gedaan hoe wij deze jongens soms tegenkwamen. 
Afgelopen week lazen wij in de krant dat Tonny Mengerink is overleden. Tonny was een ras muzikant die het Saturnus Quartet “groot” heeft gemaakt. Om hem te gedenken plaatsen we deze week onderstaande foto van het Saturnus Quartet. Wij wensen alle nabestaanden de kracht om dit verlies te kunnen dragen. 
De bandleden waren Tonny Mengerink, Gitaar, Basgitaar en Zang; Frits Oosterkamp, Drums en Zang; Casper Brunnekreef, Trompet, Saxofoon en Zang; Tonie Mengerink, Orgel, Piano en Zang.
Onlangs hebben de kerstmarkt in Geesteren (O) bezocht en daar trad het Shanti koor de Schuitevaarders uit Tubbergen op in de tent. Het was een gezellige drukte waar bij de Schuitevaarders erin slaagden om de gezelligheid op te drijven. Je kunt zeker horen dat de begeleidings muzikanten bijna allemaal, in hun jongere jaren, in een band gespeeld hebben.
Ted Herold (geboren als Harald Walter Bernhard Schubring) (Berlin-Schöneberg, 9 september 1942 – Dortmund, 20 november 2021) was een Duitse schlagerzanger.
Carrière
Harald Walter Bernhard Schubring was de zoon van een stukadoor, die in 1951 met zijn familie naar Bad Homburg vor der Höhe verhuisde. Hij had zich al sinds zijn jeugd voor muziek geïnteresseerd, vooral voor rock ‘n’ roll. Bill Haley, Buddy Holly en Elvis Presley waren zijn favorieten. Een medeleerlinge op school bracht hem in 1958 in contact met het platenlabel Polydor, die proefopnamen maakten, met als resultaat zijn eerste single met twee Duitstalige coverversies van Elvis Presley, begeleid door muziekproducent en orkestleider Bert Kaempfert. Zijn naam kreeg het pseudoniem Ted Herold. Hij kreeg een lucratief contract aangeboden met eigenbelang aan de verkoop en ging naar Wenen naar de succesvolle producent Gerhard Mendelson, die de carrière van Peter Kraus in goede banen had geleid. Herold werd als de Duitse Elvis gezien en zong tot 1960 uitsluitend covers van Elvis Presley-titels. Het nummer Ich bin ein Mann trok veel aandacht, maar werd niet door Duitse radiozenders gespeeld.
Zijn carrière ging in 1959 met talrijke single-publicaties en toerneeën bergop, onder andere met Tommy Kent, Bully Buhlan, Ralf Paulsen en Max Greger. In 1960 werd zijn repertoire met rustige nummers uitgebreid. De ballade Moonlight, geschreven door Werner Scharfenberger en Fini Busch werd een monsterhit met meer dan 500.000 verkochte exemplaren en een 1e plaats in de Duitse charts. De rebelse rock-‘n-roller kreeg tot het midden van de jaren 60 geen verbintenissen meer, dankzij de uitsluitend publieke tv-zenders. Desondanks had hij tussen 1959 en 1963 diverse optredens in muziekfilms. Als begeleidingsorkest speelde tot 1966 meestal het orkest van Johannes Fehring, in zeldzame gevallen ook de orkesten van Werner Scharfenberger, Erwin Halletz, Boris Jojic, Gerry Friedrich en Bill Justis.
In 1963 werd hij opgeroepen voor de militaire dienst in Wetzlar, waar hij werd opgeleid tot radiotelegrafist. Tijdens zijn dienstplicht bracht hij echter nog drie singles op de markt, die dankzij het beattijdperk niet echt aanspraken bij het publiek. Na zijn ontslag als onderofficier in 1964 probeerde hij nog enkele titels te brengen, maar dit werd geen succes. In 1966 nam hij zijn laatste single op bij Polydor. Tot 1969 nam hij nog twee uitgebrachte singles op, waarna het stil werd rond zijn persoon.
In 1977 kreeg hij verrassend een aanbieding van Udo Jürgens om mee te werken aan een nummer voor de lp Panische Nächte en hem tevens te begeleiden tijdens een Duitsland-tournee. Hij kreeg een platencontract bij Teldec en bracht nieuwe nummers op de markt, die hij samen met zijn oude klassiekers zong bij de talrijke optredens. Vanaf 1978 had hij een eigen begeleidingsgroep, bestaande uit de gitaristen Helmut Franke en Peter Hesslein.
Aan het einde van de jaren 90 waren zijn oude nummers compleet op cd overgezet. Hij was bij talrijke tv-uitzendingen en galavoorstellingen te gast. In 2007 speelde hij mee in aflevering 1116 van de tv-serie Lindenstraße. Daarnaast werkte hij live-concerten af en openbaarde meerdere cd’s. In 2002 verscheen ter gelegenheid van zijn 45-jarig podium-jubileum alsook van zijn 60e verjaardag het nummer Ob 16 oder 60 alsook een Best Of-cd met de titel Mein verrücktes verrocktes Leben.
Sinds 2005 verschenen nieuwe cd’s bij het label A1/A2 Records. Met het nieuwe nummer 1958 – Wir waren dabei veroverde hij weer een plek in de hitparaden. Er verschenen meerdere nummers onder dit label. In januari 2008 bracht hij weer een cd-album uit, genaamd Jukebox, Jeans, Rock ‘n’ Roll met talrijke nieuwe nummers. In december 2020 werd naar aanleiding van het kerstconcert in de Dortmunder Westfalenhalle de dubbel-lp Wahre Liebe wird nicht älter gepubliceerd. Ter gelegenheid van zijn 70e verjaardag verscheen op 15 november 2012 het album met de titel Rock ‘n’ Roll geht immer. Tegelijkertijd verscheen na Hauptsache, du machst dein Ding en Das Herz der Rock ‘n’ Roller het nummer Rock ‘n’ Roll Lady. Verdere nummers uit het tussen 2012 en 2014 verschenen album zijn: Marie Marro, Die süße Politesse, Man ist so alt, wie mann sich fühlt, Nicht jede hat ein Herz wie du en Es regnet harte Dollars. Sinds januari 2016 staat Herold onder contract bij het label Tinacolada Klangwelt. Op 1 februari 2016 verscheen de eerste publicatie bij dit label: een duet met Lars Vegas met de titel Das ist Rock ‘n’ Roll.
Privéleven en overlijden
In 1965 trouwde hij met de kasteleinsdochter Karin Höhler en verhuisde in 1966 naar Wetzlar-Nauborn, waar hij een opleiding tot radio en tv-technicus had gevolgd. Vanaf 1970 werkte hij als werkplaatsleider in zijn geleerde beroep. In maart 1977 legde hij zijn eindexamen af. Daarna woonde hij twee jaar in Echtz. In september 2002 trouwde hij met zijn langjarige levenspartner Manuela in Dortmund.
Op 20 november 2021 kwamen Herold en zijn vrouw om het leven tijdens een woningbrand. Hij werd 79 jaar
De band heeft 34 jaar bestaan ,in verschillende bezetingen Eerst als vrienden band,en in 1966 als band voor bruiloften en partijen,onder de naam de jolly jokers, 1969 als The switch como,voor dansavonden ,feestavonden ,bruiloften 1975/1976 platen en een TV optreden KRO bij ons in,Wapen van Beckum,radio opnames VARA en KRO. 1977 opname duitse LP 1978 naam orkest Switch,TV dreschabe Koln DLD,Toen aangesloten bij artiesten buro BVM Enschede ,toen kwamen wijzegingen in band,tot top 40 orkest,dancing 6 personen incl zangeres,begeleidinds orkest. feestavondorkest, 5/6 personen.bruiloftorkest,4/5 mans orkest,de naam heb ik gehouden TOT NU