Foutje, bedankt

Een man zoekt al dagen naar z’n hoed. Uiteindelijk is die niet te vinden. Hij beslist dan maar om zondags naar de kerk te gaan en achteraan plaats te nemen. Tijdens de dienst zou hij dan er vanonder muizen en een van de hoeden nemen die achteraan worden geplaatst. Die zondag gaat hij naar de kerk en zet zich achteraan. De dienst ging over de 10 geboden. De man bleef de gehele dienst zitten i.p.v. vroeger door te gaan en na de dienst gaat hij nog even bij mijnheer pastoor. ‘Vader,’ zegt hij, ‘ik moet wat bekennen. Ik kwam hier vandaag om een hoed te stelen, maar na jouw preek heb ik beslist dit niet meer te doen, waarvoor dank.’ De priester zei hem: ‘God zegene u mijn zoon! Was het tijdens m’n uiteenzetting over: ‘gij zult niet stelen’, dat je het besef kreeg dat je verkeerd zat?’

‘Neen,’ zegt de man, ‘het was tijdens je preek over overspel. Toen je daarover begon,  wist ik weer waar ik hem had gelaten.’

De telefoonrekening is heel erg hoog. Vader roept het hele gezin bij elkaar. ‘Zo’n telefoonrekening, dat kan niet meer. Waar zijn jullie mee bezig? Ik ben het niet, ik bel altijd op het werk.’ Moeder reageert: ‘Ja maar, ik gebruik ook altijd de telefoon op mijn werk. Ik ben het ook niet.’ Waarop de dochter zegt: ‘Ik zeker niet, ik doe mijn gesprekken met de telefoon op mijn stageplaats.’ Alle blikken wenden zich naar de schoonmaakster, waarop die reageert : ‘ Wat is er plotseling aan de hand? Iedereen belt hier toch vanaf zijn werk !’

De directeur stapt de lawaaierige klas binnen.
Hij wil nu eindelijk die herrieschoppers eens straffen.
‘Geert, wat heb jij uitgespookt?’
‘Ik heb krijt naar het bord gegooid.’
‘Honderd strafregels! En jij Wim?’
‘Ik heb een punaise op de stoel van de meester gelegd.’
‘Wat?! Tweehonderd strafregels. En jij, Peter?’
‘Ik heb snippers door het raam gegooid.’
‘Oh nou…, dat valt wel mee; geen strafregels!’
Op dat ogenblik komt er een jongen binnen, vol blauwe plekken en schrammen.
‘En wat doe jij daar?’, vraagt de directeur boos, ‘Hoe heet jij?’
‘Swen Snippers, meneer.’

Er komt een Belg bij de bioscoop en vraagt aan de mevrouw 1 kaartje voor de film.
“Dat word dan 7,50″, zegt de mevrouw.
De Belg betaalt, neemt het kaartje aan en gaat naar de filmzaal.
Even later loopt de Belg terug naar de vrouw en vraagt nog een kaartje. De vrouw begrijpt het niet maar vraagt er niet naar. De man loopt weer naar de bioscoopzaal. Even later loopt de Belg weer terug naar de vrouw en vraagt weer een kaartje. Dit doet de man zo nog 6 keer.
“Waarom ga je niet naar de film meneer?” Vraagt de mevrouw.
“Bij de ingang van de bioscoopzaal scheurt iemand heel de tijd mijn kaartje kapot”, antwoordt de Belg treurig.

Drie jongens zitten aan tafel op te scheppen over hun vaders.
“Mijn vader is rechter en iedereen moet hem aanspreken met Uwe Excellentie.”
“Dat is nog niets, mijn vader is koning en iedereen moet hem aanspreken
met Uwe Majesteit.”
“Mijn vader weegt 150 kilo en als de mensen mijn vader zien, zeggen ze:
Oh Grote God.”