Foutje, bedankt

Lees de zinnen achter elkaar hardop voor.

ik zo kat
ik hou kat
ik je kat
ik een kat
ik sukkel kat
ik ongeveer kat
ik veertig kat
ik seconde kat
ik van kat
ik zijn kat
ik werk kat
ik af kat

dit slaat nergens op die zinnetjes.

Lees nu van de zinnen de middelste woorden achter elkaar op.

Op school zegt de juf; “Wie zichzelf dom vindt mag gaan rechtstaan.”  Iedereen blijft zitten. Plots gaat Peter staan. “Zo”, zegt de juf “Jij vindt jezelf dom, Petertje”. “Neen juffrouw, ik vond het zo zielig dat jij daar als enige stond”, antwoordt Peter .

Een man komt met zijn hond bij de dierenarts. “Volgens mij is mijn hond dood.” ” Leg hem maar even op de behandel tafel” zegt de dokter. Als de hond er ligt doet de dierenarts een luikje open waar een kat uitkomt. De kat springt op de behandeltafel, rent over de hond en verdwijnt weer achter het luikje. De hond reageert niet. “Inderdaad, uw hond is dood.” zegt de dokter. “Dank u, dierenarts, het is helaas niet anders, wat kost dit consult?” “895 euro.” “Hé? Waarom is dat zo duur.” vraagt de man. “5 euro bureaukosten en 890 voor de cat-scan.”

Vier studenten aan de hogeschool arriveerden maar liefst twintig minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. De betrokken hoogleraar, die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden deelnemen. De studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als excuus aan, dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat deze een lekke band had gehad. In dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop, op hetzelfde tijdstip. Vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd. Elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen. Het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag: ”Welke band was lek?”

Een Amerikaan, een Hollander en een Japanner spoelen aan op een onbewoond eiland. De Amerikaan begint meteen de baas te spelen en zegt: ‘I take care of the food.’ Tegen de Hollander zegt hij: ‘You take care of the wood.’ En tegen de Japanner zegt hij: ‘You take care of the supplies.’

Ze gaan alle drie weg. Tegen de avond komen de Amerikaan en Nederlander elkaar weer tegen op de afgesproken plaats, maar nog geen spoor van de Japanner. Ze besluiten om te wachten. En ze wachten…. en wachten… en wachten….. Maar de Japanner komt niet opdagen. ‘Zo, dan beginnen wij alvast te eten,’ zegt de Hollander tegen de Amerikaan. ‘Okay,’ zegt de Amerikaan. Opeens komt de Japanner uit de boom gesprongen, terwijl hij roept: ‘Supplies!’ .