Deze week in onze rubriek Gerard Wijlens uit Haaksbergen. Gerard heeft in de jaren 70 vele dag bruiloften gespeeld voor “de Helena’s” en altijd waren de gasten tevreden over zijn prestatie. Helaas is Gerard enkele jaren terug overleden.
De Metalino’s uit Enschede deze week op de voor pagina. Helaas zijn alleen de voornamen van de muzikanten bekend. Mocht u meer informatie hebben dan kunt die altijd sturen aan dehelenas@gmail.com.
Deze week is het alweer 3 jaar geleden dat we samen met 100 fans in 2 bussen vertrokken zijn naar het mooie Wild Schönau in Tirol. Wat was het een geweldige reis en wat hadden we veel plezier. Nu heeft de band al sinds maart niet meer gerepeteerd vanwege de Corona crisis maar zo gauw het kan beginnen we weer. In de audio speler draaien we deze week het nummer “Eins, zwei oder Drei-tausend Jahre” van de Zillertaler Haderlumpen waar we in Oostenrijk veel succes mee hadden.
De vorige week hebben we geschreven over Cliff Richard en daarom zijn deze week the Shadows aan de beurt.
The Shadows is een instrumentale muziekgroep, actief vanaf de jaren 50 van de 20e eeuw tot het begin van de 21e eeuw. Als band legden ze de basis voor de klassieke bandbezetting, bestaande uit een sologitaar, een slaggitaar, een basgitaar en drums.
In 1958 trokken de zestien jaar oude Hank B. Marvin en Bruce Welch van Newcastle naar Londen om aan een muziekwedstrijd deel te nemen.
De manager van Cliff Richard ontdekte hen in de Two I’s Coffee Bar, destijds het mekka van de Londense muziekscene, en bood hun een contract aan om Cliff, die intussen met de hit Move it uit 1958 in Engeland bekendheid kreeg, te begeleiden. Later sloten Jet Harris (basgitarist) en Tony Meehan (drummer) zich bij hen aan. Ze vormden een band onder de naam The Drifters en brachten snel een single uit, met daarop twee vocale nummers: Feelin’ Fine en Don’t be a Fool with Love.
Toen de Amerikaanse groep The Drifters zich verzette tegen het gebruik van hun naam in de Verenigde Staten, veranderden zij die in The Shadows.
Toen Jerry Lordan hen een melodie aanbood kwam hun carrière pas echt van de grond. Apache stond in Engeland gedurende vijf weken op de eerste plaats en werd een wereldhit, behalve in de Verenigde Staten, waar men de groep te saai vond maar een coverversie wel scoorde. Kon-Tiki, Wonderful Land, Dance On en Foot Tapper waren de vier volgende nummer 1-hits in Engeland. Behalve de vier Shadows, moet ook zeker Norrie Paramor genoemd worden. Paramor was een dirigent, songwriter en een arrangeur die zijn invloed deed gelden op bijvoorbeeld het nummer “Wonderful Land”. Veel later trok de band Cliff Hall aan, die op synthesizer de orkestpartijen voor zijn rekening nam.
In september 1961 werd drummer Tony Meehan vervangen door Brian Bennett. In april 1962 verliet Jet Harris de groep voor Brian Locking (overleden op 8 oktober 2020)[1]. Toen Locking in april 1963 voorrang gaf aan zijn religieuze werk, voegde een zeer getalenteerde basgitarist zich bij de groep: John Rostill. Deze zou tot 1969 deel uitmaken van The Shadows. Bruce Welch werd in 1969 tijdelijk vervangen door de toetsenist Alan Hawkshaw.
Jet Harris en Tony Meehan zouden nog zo’n vier jaar als duo optreden en zelfs twee Britse nummer 1-hits in The Shadows-stijl scoren. Meehan kwam in 2005 op 62-jarige leeftijd om het leven als gevolg van een val in huis; Harris overleed in 2011.
Rostill schreef enkele zeer succesvolle composities. Hij kon het succes ervan niet meer meemaken. Toen Welch hem in zijn studio opzocht bleek Rostill daar te zijn overleden door een overdosis aan barbituraten. Hij werd opgevolgd door Alan Jones, en later door Mark Griffiths.
The Shadows vertegenwoordigden het Verenigd Koninkrijk met Let Me Be the One op het 20e Eurovisiesongfestival, op 22 maart 1975 in Stockholm, Zweden. Van de 19 deelnemende landen won Nederland met het nummer Ding-a-dong uitgevoerd door Teach-In.
Na hun Engelse hit Ghost riders in the sky (1980) werd het allengs stiller aan het hitsinglefront. Wel verscheen er elk jaar een album, dat steeds zeer hoog in de hitlijsten terechtkwam. De groep bewerkte in die tijd bekende hits. Hank Marvin vertolkte die op zijn zo karakteristieke wijze. Alan Jones is op veel van die opnamen te horen op bas en voornoemde Cliff Hall op toetsen. Eind 1990/begin 1991 viel het doek definitief. Hank Marvin ging solo toeren en bracht solo-cd’s uit. Waarschijnlijk onder druk van de talloze fans en het naderend 45-jarig jubileum besloten de heren nog eenmaal als The Shadows een “final tour” te maken.
In 2004 gingen ze op tournee door het Verenigd Koninkrijk met een reeks van 37 concerten (The Final Tour) om op die manier een 45 jaar durende carrière af te sluiten. Wegens het grote succes kreeg de concertreeks een vervolg in 2005 met in totaal 27 optredens in Denemarken, Zweden, Noorwegen, Finland, IJsland, Nederland, Frankrijk, Duitsland, België en het Verenigd Koninkrijk. Hank Marvin woont sinds november 1986 in het Australische Perth en heeft daar een eigen studio, genaamd “Nivram Studios”. (‘Nivram’ is een anagram: de letters ‘Marvin’ omgekeerd gespeld.)
Naar aanleiding van het 50-jarige artiestenjubileum gingen Cliff Richard en The Shadows gezamenlijk een tournee maken door Europa, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Deze vond plaats van eind september 2009 tot een stuk in 2010.
In 1971 is bijgaande foto gemaakt van “de Helena’s” op de Koale karmis in Oatmuske. (Voor de niet Twentenaren een vertaling Kermis in Ootmarsum). Voor deze foto’s moesten we op tijd zijn want om 10.00 moest we beginnen met het optreden bij café De Rozenstruik. De namen op de foto: Links boven Ronald Urban; Rechts boven Benny Lenferink; onder van links naar rechts Frans Heerink; Truus Braakhuis en Frans Schulten.
Volgende week is het dan weer zover en begint vrijdag de kermis in Ootmarsum. De band “Fluitje van ‘n cent” treed op bij Café Restaurant van de Maas en we wensen de mannen dan ook veel succes en heel veel plezier toe.
Deze week kregen wij een mail (zie hieronder) van Richard Portheine uit Lage in Duitsland dat er op 11 november a.s. een dansavond gepland is bij het Heideschlosschen bij Itterbeck. Er wordt opgetreden door muzikanten die vroeger bij Alexsis en Sunflower hebben gespeeld. Dus kent u Alexsis nog van de tijd dat ze speelden bij Bays in Reutum dan is nu de kans om ze nogmaals te bewonderen. Omdat wij geen foto Alexsis en Sunflower in ons bezit hebben, plaatsen we hierbij een foto van Die Blaue Jungs waar Richard Portheine op dat moment in speelde. Mocht er iemand meer informatie kunnen geven of foto´s hebben dan houden we ons aanbevolen.
Hallo Kollegen, für alle oldiefans. Am 11 November im Heideschlösschen bei Itterbeck in Deutschland spielen “old Friends ”
Ehemals Allexis und Sunflower.
Beginn 20 Uhr Eintritt 6 Euro
Gruß Richard
Vorige week stond in de krant te lezen dat Toon Reysoo en Toon Lansink gingen stoppen met de band de Firma en ook als duo Toon en Toon. Vanwege de sterk verminderde vraag naar Live muzikanten was het voor hen niet meer interessant om samenwerking in stand te houden. Graag horen we van de lezers wier de andere drie muzikanten op bijgaande foto zijn. 
Ik ken Gerrit al vanaf mijn lagere schooltijd, zijn jongste zoon zat destijds bij me in de klas.
Destijds kwam ik er wel eens over de vloer en was erg onder de indruk van zijn accordeonspel.
Dit heeft ertoe geleid om zelf ook maar iets te gaan doen.
Mede door de hulp en adviezen van Gerrit ben ik ook op het podium terecht gekomen.
De broer van Gerrit (Theo Wijlens) is drummer en samen hebben we het bandje De Serenado`s opgericht met, hoe kan het ook anders, een elektronische accordeon!
Door de moderne apparatuur is hier ook tegenwoordig een fantastisch repertoire mee te spelen dus niet alleen maar het geluid van vroeger.
Ik denk nog vaak aan die tijd terug en komen we met een nieuw nummer dan rijst nog steeds de vraag ” hoe zou Gerrit het gespeeld hebben”.
Gerrit was een fantastische accordeonist en entertainer!! Ik heb aan hem een prachtige hobby overgehouden waarvoor ik hem nog steeds erg dankbaar ben.
André Dwars accordeonist van De Serenado`s.