Alpha Showband

Johnny en Rijk was een komisch duo, bestaande uit Johnny Kraaijkamp en Rijk de Gooyer, dat sinds de jaren vijftig samenspeelde in tv-shows, het theater, tv-reclame, speelfilms en een televisieserie.

Kraaijkamp begon zijn carrière als zanger en werkte in de jaren vijftig als bassist-entertainer toen hij werd opgemerkt door De Gooyer. De beide heren deelden een voorkeur voor practical jokes en andere ongein. De twee besloten vanaf 1956 samen te gaan optreden en namen het nummer Twee jongens en een gitaar op. Andere liedjes zouden later nog volgen, waaronder Het goudgele strand van Ameland en Wij zijn twee eenzame cowboys. In 1967 hadden ze een carnavalshit met De bostella over de dansstijl bostella, wat hen in 1968 een gouden plaat opleverde, en Pa wil niet in bad.

Kraaijkamp en De Gooijer maakten naam in het schnabbelcircuit als Johnny en Rijk. Rijk speelde de handige jongen (de aangever), Johnny de schlemiel.

Na een aantal jaren samen op het toneel stopte het duo in 1958 tijdelijk met de samenwerking. Samen met Betsy Smeets voerden ze in 1958 nog wel de voorstelling “Slaap kindje, slaap” op. In 1962 waren ze voor het eerst weer samen te zien tijdens Open het Dorp.

Vanaf 1964 maakte ze samen voor de AVRO het programma Johnny en Rijk – Een paar apart. Het programma met komische sketches, bestond grotendeels uit vertaald materiaal, gebaseerd op de teksten van het Engelse komische duo Morecambe and Wise, met Kraaijkamp in de rol van de bijdehante Eric Morecambe en De Gooyer als de aangever. Later zouden ze samen nog het programma Weekendshow maken. Tussen 1970 en 1972 presenteerden ze op de Duitse zender ZDF de veertiendelige komische televisieserie Spaß durch 2. Deze shows werden ook in het Nederlands uitgezonden door de KRO, tussen 10 oktober 1971 en 11 maart 1973. Hierna stopte hun samenwerking in televisieshows.

In 1973 ging de speciaal voor Johnny & Rijk geschreven speelfilm Geen paniek (1973) in première. De film flopte en het plan om nog twee Johnny & Rijk-films te maken ging niet door. In latere jaren zouden Kraaijkamp en de Gooyer nog samen optreden, onder andere in de film Zwaarmoedige verhalen voor bij de centrale verwarming (1975), en in de series De Brekers en Beppie. Daarin zijn echter ze niet het duo Johnny & Rijk.

Voor modeketen C&A deden ze eind jaren tachtig samen nog enkele reclames. Hun laatste optreden als duo was in een nieuwjaarsshow voor televisie in 1991.

Bron: Wikipedia

De groep werd in 1967 opgericht door Robbie van Leeuwen, die naar eigen zeggen bij The Motions aan zijn plafond was gekomen en een groep wilde neerzetten waarmee hij internationaal meer kansen zag. Van Leeuwen rekruteerde de groepsleden uit diverse hoeken van de Haagse beatscene en koos in eerste instantie voor een zanger, Barry Hay, die net The Haigs had verlaten. Hay bedankte echter en Van Leeuwen sprak de historische woorden: “Hier zul je nog spijt van krijgen”. Uiteindelijk werd Fred de Wilde ( ex. Hu and The Hilltops ) de zanger en werd er een lp voor Polydor opgenomen. Het album was net als de eerste single Love is in the air matig succesvol.

Een jaar later stapte Shocking Blue over naar het pas opgerichte Pink Elephant-label van Dureco. De eerste plaat die op dat label uitkwam, was Lucy Brown Is Back in Town. De single deed het aardig in de Top 40. Toen De Wilde halverwege 1968 een oproep kreeg voor militaire dienst, besloot Van Leeuwen dat hij zijn groep wilde vervolledigen met een zangeres. In eerste instantie werd gedacht aan Annet Hesterman, maar zij bleek net een contract met een andere manager te zijn aangegaan en bedankte. Later was ze nog korte tijd de zangeres van de Groningse Ro-d-Ys. In Loosdrecht stuitten Van Leeuwen en manager Cees van Leeuwen op Mariska Veres, die daar optrad met The Motowns tijdens een feestje van de Golden Earring. Via haar moeder werd het contact gelegd.

Shocking Blue werd de eerste Nederlandse groep die een nummer 1-hit in de Billboard Hot 100 van de Verenigde Staten behaalde met de single Venus.

De groep had nog vele andere hits voordat zij in 1975 uit elkaar gingen. In 1979 werd een poging tot een reünie gedaan, maar die duurde maar twee jaar. Shocking Blue herrees in een nieuwe samenstelling in 1993 met Mariska Veres, maar zonder Robbie van Leeuwen. Deze formatie bleef optreden tot aan het overlijden van Mariska Veres in december 2006.

De groepsleden door de jaren heen:

• Fred de Wilde (zang) (tot de herfst van 1968)
• Mariska Veres (zang) (vanaf de herfst van 1968)
• Robbie van Leeuwen (gitaar, sitar en zang)
• Cor van der Beek (drums) (overleden op 2 april 1998)
• Klaasje van der Wal (basgitaar) (tot 1972, overleden op 12 februari 2018)
• Henk Smitskamp (basgitaar) (vanaf 1972)
• Leo van de Ketterij (extra gitarist in de jaren 1970 – 1971)
• Martin van Wijk (gitaar) (vanaf 1973)
• Wim Voermans (basgitaar) (november 1984 – oktober 1986)
• Jan Pijnenburg (drums) (april 1985 – oktober 1986)
• Michael Eschauzier (toetsen) (1993 tot 2006)
• André van Geldorp (gitaar, zang) (1987 tot 2006)
• Gerben de Bruijn (drums) (1993 tot 1998)
• Michel Schreuder (drums, zang) (1998 tot 2006)

Informatie bron: Wikipedia

Leni & Ludwig was een Nederlands zangduo, dat bestond uit het echtpaar Leni Raats (Nieuwenhagen, 29 januari 1925 – Landgraaf, 9 april 2013⁾ en Ludwig Rutar (Kerkrade, 20 juli 1915 – Schaesberg, 1993). Hun grootste hits waren Schön ist die Jugend, een single die 11 maanden in de hitparade stond en de top 10 bereikte en daarmee een van de grootste hits in 1958 was, en Rosen der Liebe. Van deze nummers werden meer dan één miljoen exemplaren verkocht.^[3]

Ludwig Rutar kwam uit een gezin met acht kinderen. Als kind leerde hij leerde zichzelf gitaar en mondorgel spelen. Eenmaal volwassen werd hij aanvankelijk kapper, maar in 1946 werd hij beroepsmuzikant als gitarist bij de Die Lustige Drei, met daarin ook Frits Repin. Kort daarna leerde hij Leni Raats kennen. Ook Leni Raats was aanvankelijk kapper, maar leerde ook drums spelen. Leni en Ludwig vormden een muzikaal duo en trouwden nog in datzelfde jaar.

Als duo namen Leni en Ludwig een groot aantal singles en albums op. Ludwig Rutar zong en speelde Steirische Harmonika, Leni Raats zong en bespeelde de drums. Hun vaste producer was Johnny Hoes. Begin jaren 80 werd Ludwig Rutar ziek, waardoor zij niet meer op konden treden. Ludwig Rutar overleed in 1993 aan de ziekte van Parkinson. Zijn vrouw overleed in 2013.

• 

Vanaf woensdag avond tot zondag 1 september is het glazenhuis Ootmarsum weer bezig om geld in te zamelen voor het goede doel. De 5 goede doelen staan allemaal op https://www.glazenhuisootmarsum.nl/doelen .

Ook de Helena’s zijn dit jaar, net als alle voorgaande jaren, weer van de partij voor een belangeloos optreden in de tent op zondag 1 september van van 12.00 tot 16.00 uur op het Gerard Hulsinkplein. Na het optreden vind de grote veiling plaats. Alles wat er geveild wordt, en waar u ook op kunt bieden, is te zien op https://www.glazenhuisootmarsum.nl/veiling . Tijdens de pauze van de veiling treed om ca. 17.00 uur de zanger Vinzzent op. Zie bijgaande foto. Voor meer informatie over Vinzzent kijk op: https://nl.wikipedia.org/wiki/Vinzzent

Op donderdag, vrijdag en zaterdagavond is er ook muziek in de tent, voor een compleet overzicht van de agenda kunt u kijken op https://www.glazenhuisootmarsum.nl/agenda .

• 

Onlangs hebben de kerstmarkt in Geesteren (O) bezocht en daar trad het Shanti koor de Schuitevaarders uit Tubbergen op in de tent. Het was een gezellige drukte waar bij de Schuitevaarders erin slaagden om de gezelligheid op te drijven. Je kunt zeker horen dat de begeleidings muzikanten bijna allemaal, in hun jongere jaren, in een band gespeeld hebben.