Alpha Showband
De Alpha showband deze week op onze site. Helaas weten we niet wie de muzikanten zijn of waar ze vandaan komen. Mocht u het weten dan horen we dat graag via dehelenas@gmail.com
Similar Posts
Paul Kuhn
Paul “Paulchen” Kuhn (Wiesbaden, 12 maart 1928 – Bad Wildungen, 23 september 2013) was een Duits pianist, bandleider en zanger.
Kuhn bleek al jong muzikaal talent te hebben. Als scholier trad hij al op voor gasten in het Wiesbader Wijnlokaal Eimer. Na zijn opleiding door Kurt Thomas bij het Musischen Gymnasium Frankfurt am Main ging Kuhn als 17-jarige naar het conservatorium in Wiesbaden. Naast deze studie werkte hij al als professioneel jazzpianist. Met de opkomst van muziekprogramma’s, uitgezonden door de omroep, werd Kuhn een veel geziene gast op de televisieschermen.
Schlagerzanger: Als schlagerzanger werkte Kuhn mee aan titels als Der Mann am Klavier (1954), Es gibt kein Bier auf Hawaii (1963) en Die Farbe der Liebe. In 1957 nam hij met het lied Das Klavier über mir deel aan de Duitse voorronde voor het Eurovisiesongfestival, maar hij bereikte hiermee slechts de derde plaats.
Pianist: Als pianist rekent Kuhn Art Tatum en George Shearing evenals – door de bijzonder stilistische noten- akkoordzetting – Hank Jones tot zijn voorbeelden. Uitstapjes naar de bebop maakte hij met stukken als Stitt’s tune (2002) en Ornithology (1999).
Bandleider: Voor Kuhn als arrangeur en bandleider was Count Basie het grote voorbeeld, “Basie is de basis” volgens Kuhn. Zijn belangrijkste werk als arrangeur en bandleider was vanaf 1968 van bigbandleider van de Sender Freies Berlin.
Producent: Als producent zocht Kuhn aan het eind van de vijftiger jaren naar jonge talenten – vond onder andere Ralf Bendix, Rocco Granata, Howard Carpendale – en produceerde hun opnamen.
Entertainer en acteu: Als acteur en entertainer trad Kuhn in diverse televisieseries op, bijvoorbeeld Biedermann und die Brandstifter (1958), Spiel mit Vieren, Hallo Paulchen en Paul’s Party.
Informatie Bron: Wikipedia
Cliff Richard & the Shadows
De vorige week hebben we geschreven over Cliff Richard en daarom zijn deze week the Shadows aan de beurt.
The Shadows is een instrumentale muziekgroep, actief vanaf de jaren 50 van de 20e eeuw tot het begin van de 21e eeuw. Als band legden ze de basis voor de klassieke bandbezetting, bestaande uit een sologitaar, een slaggitaar, een basgitaar en drums.
In 1958 trokken de zestien jaar oude Hank B. Marvin en Bruce Welch van Newcastle naar Londen om aan een muziekwedstrijd deel te nemen.
De manager van Cliff Richard ontdekte hen in de Two I’s Coffee Bar, destijds het mekka van de Londense muziekscene, en bood hun een contract aan om Cliff, die intussen met de hit Move it uit 1958 in Engeland bekendheid kreeg, te begeleiden. Later sloten Jet Harris (basgitarist) en Tony Meehan (drummer) zich bij hen aan. Ze vormden een band onder de naam The Drifters en brachten snel een single uit, met daarop twee vocale nummers: Feelin’ Fine en Don’t be a Fool with Love.
Toen de Amerikaanse groep The Drifters zich verzette tegen het gebruik van hun naam in de Verenigde Staten, veranderden zij die in The Shadows.
Toen Jerry Lordan hen een melodie aanbood kwam hun carrière pas echt van de grond. Apache stond in Engeland gedurende vijf weken op de eerste plaats en werd een wereldhit, behalve in de Verenigde Staten, waar men de groep te saai vond maar een coverversie wel scoorde. Kon-Tiki, Wonderful Land, Dance On en Foot Tapper waren de vier volgende nummer 1-hits in Engeland. Behalve de vier Shadows, moet ook zeker Norrie Paramor genoemd worden. Paramor was een dirigent, songwriter en een arrangeur die zijn invloed deed gelden op bijvoorbeeld het nummer “Wonderful Land”. Veel later trok de band Cliff Hall aan, die op synthesizer de orkestpartijen voor zijn rekening nam.
In september 1961 werd drummer Tony Meehan vervangen door Brian Bennett. In april 1962 verliet Jet Harris de groep voor Brian Locking (overleden op 8 oktober 2020)[1]. Toen Locking in april 1963 voorrang gaf aan zijn religieuze werk, voegde een zeer getalenteerde basgitarist zich bij de groep: John Rostill. Deze zou tot 1969 deel uitmaken van The Shadows. Bruce Welch werd in 1969 tijdelijk vervangen door de toetsenist Alan Hawkshaw.
Jet Harris en Tony Meehan zouden nog zo’n vier jaar als duo optreden en zelfs twee Britse nummer 1-hits in The Shadows-stijl scoren. Meehan kwam in 2005 op 62-jarige leeftijd om het leven als gevolg van een val in huis; Harris overleed in 2011.
Rostill schreef enkele zeer succesvolle composities. Hij kon het succes ervan niet meer meemaken. Toen Welch hem in zijn studio opzocht bleek Rostill daar te zijn overleden door een overdosis aan barbituraten. Hij werd opgevolgd door Alan Jones, en later door Mark Griffiths.
The Shadows vertegenwoordigden het Verenigd Koninkrijk met Let Me Be the One op het 20e Eurovisiesongfestival, op 22 maart 1975 in Stockholm, Zweden. Van de 19 deelnemende landen won Nederland met het nummer Ding-a-dong uitgevoerd door Teach-In.
Na hun Engelse hit Ghost riders in the sky (1980) werd het allengs stiller aan het hitsinglefront. Wel verscheen er elk jaar een album, dat steeds zeer hoog in de hitlijsten terechtkwam. De groep bewerkte in die tijd bekende hits. Hank Marvin vertolkte die op zijn zo karakteristieke wijze. Alan Jones is op veel van die opnamen te horen op bas en voornoemde Cliff Hall op toetsen. Eind 1990/begin 1991 viel het doek definitief. Hank Marvin ging solo toeren en bracht solo-cd’s uit. Waarschijnlijk onder druk van de talloze fans en het naderend 45-jarig jubileum besloten de heren nog eenmaal als The Shadows een “final tour” te maken.
In 2004 gingen ze op tournee door het Verenigd Koninkrijk met een reeks van 37 concerten (The Final Tour) om op die manier een 45 jaar durende carrière af te sluiten. Wegens het grote succes kreeg de concertreeks een vervolg in 2005 met in totaal 27 optredens in Denemarken, Zweden, Noorwegen, Finland, IJsland, Nederland, Frankrijk, Duitsland, België en het Verenigd Koninkrijk. Hank Marvin woont sinds november 1986 in het Australische Perth en heeft daar een eigen studio, genaamd “Nivram Studios”. (‘Nivram’ is een anagram: de letters ‘Marvin’ omgekeerd gespeld.)
Naar aanleiding van het 50-jarige artiestenjubileum gingen Cliff Richard en The Shadows gezamenlijk een tournee maken door Europa, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Deze vond plaats van eind september 2009 tot een stuk in 2010.
The Pianohouse
Afgelopen week bruiloft gehad waar The Pianohouse speelden. Ze blijven constant spelen, en speelden zowel nieuwe en oude hits. Het klinkt goed met z’n vieren, en met hulp van orkestbanden, maakten ze er een heel mooi feest van.
The Swallows
The Swallows uit Hengelo deze week in de schijnwerpers. Opgericht door de gebroeders Arnold en Ben Kamphuis en nog een familielid. Later is de naam gewijzigd in Swallow Combo. De Gitarist in het midden is Herman Kroese die later vele jaren in The Klengola Stars heeft gespeeld
Switch Combo
The Switch Combo uit Hengelo deze week in de Spotlights.
Rudie Vaneker is de oprichter van de band welke in 1967 onder de naam de Jolly Jokers als vrienden band begonnen is, in 1969 is de naam gewijzigd in THE SWITCH COMBO voor dancing, feestavonden , bruiloften, en partijen.
Ze zijn begonnen bij café de Molen in Fleringen, toen naar café Warmelink (de Bakker) in Geesteren. Daarna hebben we gespeeld in Postiljon Hengelo, Dieka van de Kruisweg, De Zon in Goor, City Center in Groenlo, E8 in Goor, Radstake in Varseveld, zaal Vink in Etten,bij te Pas in Genderingen, de Harmonie in Winterswijk, de Postwagen in Tolbert, De Kruisweg in Marum (Fr), Oldebret in Wehl, de Snor in Sevenum, in Valkenburg in Limburg, het Wapen van Doetinchem, Oelebret in Dalen, ´t Stupke in Coevorden , zaal Reimink in Lemeleveld, Takens in Balkbrug, de Bierton in Zwolle, Bodum of de Zie in Emmeloord, Nachtweg in Genemuiden, Wiener Café in Enschede, Hotel Centraal in Zuid Laren, Royal Hengelo, Mensink (Bays) in Reutum, de Kul in Denekamp, Roord Oldenzaal, en zaal Wiggers in Oldenzaal. Ook hebben ze veel gespeeld in de kazernes in Duitsland. Ook hebben ze gespeeld in Duitse dancing’s zoals Sperwer en, Zum Boogen in Nordhorn.
In 1976 is er een LP opgenomen in Hamburg en daarna een Duitse LP opgenomen in 1977/1978. Ook was er een TV optreden bij KRO in het programma “Bij ons in”, Deze opnamen waren in het Wapen van Beckum, Ook waren er diverse radio opnames bij de VARA en KRO. Zelfs in Duitsland was er TV optreden in “die Drehscheibe” waarvoor men naar Köln moest voor de opnames. Rond deze tijd (1978) is ook de naam gewijzigd in SWITCH voor dansavonden, feestavonden bruiloften en partijen, en gingen ze ook met en zangeres werken. De orkestleider bleef Rudie Vaneker.
De band heeft 34 jaar bestaan, in verschillende bezettingen. Op het moment dat er een Engels talige single en Duits talige LP is opgenomen was de bezetting; Drums Hans Burger, Bas Frans Timmerman, Gitaar en zang Henk van Rhenen, Keyboard Willie Oortgiesen, Sax – Klarinet en zang Rudie Vaneker.
Hierna wijzigde de bezetting in; Drums Dirk Brouwer, Gitaar en zang Luuk Brinkman, Bas Frans Timmerman, Keyboard Wilfried Bult Sax – Klarinet en zang Rudie Vaneker en zangeres Edit Bakker.
De laatste bezetting was; Drums en zang Koos Wiekenkamp Bas en zang Frans Timmerman, Gitaar en zang Hans Suiters, Keyboard Wilfried Bult Sax – Klarinet en zang Rudie Vaneker en zangeres Marga bult.
Ook is de band aangesloten geweest bij artiesten bureau BVM Enschede, maar toen kwamen er diverse wijzigingen in de band, Als top 40 orkest trad men op met 6 personen inclusief een zangeres. Ook is de band veel gevraagd als begeleiding’s orkest. Op feestavondorkest en bruiloften kon men kiezen uit een bezetting van 4 tot 6 man. De naam “THE SWITCH COMBO” is nog altijd eigendom van Rudie Vaneker.
Bovenstaande informatie hebben we gekregen van Rudie Vaneker. Ook schreef hij onderstaande en dat willen we graag zo aan onze lezers presenteren.
Ik ben de Site van “de Helena’s” op internet tegen gekomen toe ik zocht op de naam “The Switch Combo” omdat een goede vriend me zei dat onze band vaak te vinden was op Internet met de plaat “Het mooie Twentse land”, en de Engels talige single “You never have”. Dat ik deze platen nog eens op internet zou tegenkomen had ik nooit gedacht. Vroeger hadden we altijd een ideaal n.l. om een hit te scoren. We hadden alles zoals een grote installatie, een grote bus, een grote show, maar helaas nooit geen hit gehad……….
De volgende Muzikanten hebben in The Switch combo gespeeld:
Switch Combo, The Hengelo Rudi Vaneker Sax / Klarinet / Zang 1969 2003 Switch Combo, The Hengelo T. Koerselman Toetsen / Zang 1969 Switch Combo, The Hengelo Frans Timmerman Bas / Zang 1969 Switch Combo, The Hengelo Henk van Rheenen Gitaar / Zang 1969 Switch Combo, The Hengelo Jos Hilgenberg Drum 1969 Switch Combo, The Hengelo J. Sterrenburg Drum / Zang 1969 Switch Combo, The Hengelo M. van Keulen Bas / Gitaar / Zang Switch Combo, The Hengelo Hans Burger Drum Switch Combo, The Hengelo Willie Oortgiesen Toetsen Switch Combo, The Hengelo Dirk Brouwer Drum Switch Combo, The Hengelo Luuk Brinkman Gitaar / Zang Switch Combo, The Hengelo Wilfried Bult Toetsen Switch Combo, The Hengelo Edit Bakker Zang Switch Combo, The Hengelo Koos Wiekenkamp Drum / Zang Switch Combo, The Hengelo Hans Suiters Gitaar / Zang Switch Combo, The Hengelo Marga Bult Zang 
Conny Vink
Tijdens een optreden van Conny Vink moesten The Little Stars haar begeleiden. Na afloop schreef ze onderstaande kaart speciaal voor Gerard, en hij bloosde ervan……
1e, 3e en 4e heten resp martin, ralph (de bbqmaster van de tv op eoa sbs woonprogramma en barry. Zelf ook in deze band gezeten. Management lie via paul sluter
Hallo Harold,
Dank je wel voor je reactie met de informatie. Kun je ook nog informatie geven over de 2 ontbrekende namen en de plaats waar jullie vandaan kwamen?
Bij voorbaat dank voor je reactie,
mvg Frans