De Helena's - Dans & Showorkest
Deze week kregen we onderstaande mail van Tiny de Leest uit Boekel. Uiteraard bedankt voor toezending van deze mail en zullen hem doorsturen naar Stanny. We zijn het helemaal met je eens dat Stanny een geweldige muzikant/gitarist is. Via deze site hebben we hem leren kennen als een rustige en aardige persoon zonder kapsones. Daarom plaatsen we vandaag maar een foto van hem als gitarist van de band Boemerang.
Beste Stanny.
Een mooi verhaal van jou gevonden op het internet. En tot op de dag van vandaag nog steeds muziek maken, GEWELDIG !!! Je bent en je blijft een echte ras muzikant, en dit vanaf het eerste uur toen we nog zo groen waren. Veel succes gekend en altijd gewoon en vriendelijk gebleven. Als je nog wat repertoire zoekt, Deze gitaarsolo heb ik in 1985 op de plaat gezet. Misschien iets voor jou ? https://youtu.be/PHj-lR5PGBw Goed dansbaar en mooi in het gehoor liggend.
Met vriendelijke groet Tiny de Leest uit Boekel.
Afgelopen week hebben waren we uitgenodigd voor een bruiloft in Polen. Met ca. 40 Nederlanders, tussen de Polen, hebben we genoten van het vele eten, drank, gezelligheid en uiteraard de muziek. Door de 4 koppige band is muziek gemaakt van ‘s middags 16:00 uur tot ‘s nachts 04:00 uur. Bij aankomst werden alle gasten door de muziek buiten welkom geheten. En direct nadat de mensen in de zaal waren begonnen ze te spelen. Bij navraag bleken het vier broers te zijn die een geweldig stukje muziek maakten. De man die 5 blaasinstrumenten plus de gitaar kon bespelen en ook nog veel zong was wel de gangmaker van de band. Telkens weer ging hij met een blaasinstrument de zaal in en was de leider van een polonaise. Al met al een erg goede band die gebruik maakten van de nieuwste snufjes op muzikaal gebied. Toen we in de nacht huiswaarts gingen werden we weer begeleid door de muzikanten naar de bus . 
Een aap komt de kroeg binnen en hij maakt een salto. De barman vraagt hem “waar heb je dat geleerd”? “In het circus” gaf de aap als antwoord.
Even later kwam er nog een aap binnen en maakte een salto. De barman vraagt hem “waar heb je dat geleerd”? “In het circus” gaf de aap als antwoord.
Even later kwam er nog een derde aap binnen en die maakte een flikflak, salto’s en een schroevendraaier. De barman vraagt hem “heb je dat in het circus geleerd”? “Nee”, zei de aap, “ik struikelde over de deur mat”.
Een foto van de band Creams deze week op de voorpagina. Wie de muzikanten zijn en welk soort muziek ze speelden is niet bekend. Aan de foto te zien lijkt deze uit de zestiger of zeventiger jaren van de vorige eeuw te komen. Informatie is altijd welkom op dehelenas@gmail.com
De meester roept Wendy en Desie bij zich, en zegt boos: – Jullie krijgen allebei ‘n 1 voor dat proefwerk van gisteren, want ik weet zeker dat jullie afgekeken hebben. Jullie hebben namelijk precies dezelfde fouten gemaakt!.
Desie: – Maar het kan toch wel dat we allebei het verkeerde antwoord hebben gegeven? Dan hoef je toch nog niet afgekeken te hebben?
Meester: – Ja, dat kan. Maar op de eerste vraag wat de hoofdstad van Australië is, antwoord Wendy: ‘Ik weet het niet’ en jij hebt opgeschreven: ‘Ik ook niet!’
Tijdens het Glazen Huis vorige week in Ootmarsum was ook Henk Wijngaard van de partij met een optreden. Deze 72 jarige artiest weet nog steeds de mensen te vermaken met zijn muziek die hij zijn 1975 gemaakt heeft. Ook had hij diverse voorwerpen meegenomen die geveild mochten worden en waarvan het geld natuurlijk voor het goed doel was. 
Twee zestigers praten met elkaar over ouder worden. Zegt Jan: “Het probleem bij vrouwen is dat ze weigeren te aanvaarden dat ze ouder worden. Ze gebruiken allerlei trucjes om het te verbergen.” “Jij hebt het bij het rechte eind” zegt Piet. “Ik ken een middel om hen te ontmaskeren. Als je wilt weten of je vrouw hardhorig wordt ga dan op tien meter van haar vandaan zitten en stel een vraag. Als ze niet antwoordt ga je op vijf meter afstand zitten en stel de vraag opnieuw, dan op twee meter en tenslotte op 1 meter.” Jan vindt het een schitterend idee en thuis gekomen neemt hij meteen de proef op de som. Terwijl vrouw lief in de tuin de was ophangt gaat hij op een tiental meter van haar vandaan zitten en vraagt: “Schat, wat eten we deze middag?” Er komt geen antwoord. Hij verkleint de afstand met ongeveer de helft en stelt de vraag opnieuw: “Schat, wat eten we deze middag?” Er komt geen antwoord. Hij komt nog dichterbij zitten en vraagt: “Schat, wat eten we deze middag?” Opnieuw geen antwoord. Hij begrijpt er helemaal niets van, gaat naast haar staan en vraagt luid en klaar: Schat, wat eten we deze middag?” De vrouw draait zich om, kijkt hem geërgerd aan en antwoordt: “Voor de vierde keer, kip met frieten!”
Dit viertal speelt onder de naam Mazzel liedjes uit de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw.
Onderstaand artikel over deze band hebben wij gevonden in de Tubantia van augustus 2017.
‘En ik heb je voor het eerst ontmoet, daar bij die waterkant…’ Het liedje van Eddy Christiani – en later De Havenzagers – klinkt door het restaurant van woon-zorgcentrum de Eeshof. Mevrouw Wieffer zingt genietend mee. “Helemaal geweldig, zo’n muziekmiddag”, zegt de 87-jarige Eeshof-bewoonster. “Zij zongen zojuist over de waterkant maar ik heb mijn man ontmoet bij Twickel in Delden. Toen het bandje net zong ‘Ik vroeg of jij me kussen wou’, dacht ik daar weer aan terug. Op Twickel kreeg ik ook mijn eerste zoentje. Het liefst zou ik gaan dansen maar ik heb last van mijn heup waardoor ik het niet meer durf.” Mevrouw Nijland (93) is het roerend eens met haar buurvrouw: “Ik hoop dat ze vaker komen.” ‘Ze’ is de band Mazzel. Een onlangs opgerichte viermansformatie met Hans Holtkamp op de accordeon, Johan Geerdink als gitarist, Henk Nijhoff als bassist en Jan Tooren achter het drumstel. “Johan ken ik al jaren”, vertelt Hans Holtkamp. ,,Via onze zoons kwamen we weer met elkaar in contact. Ik wist dat er onder senioren belangstelling was voor oude liedjes en besprak dit met Johan. Het plan was om als duo te gaan optreden voor ouderen in woon-zorgcentra en verpleeghuizen. Om hen een mooie middag te bezorgen met ‘oude’ muziek”, legt hij uit. “Als we zo een bijdrage kunnen leveren aan hun leefgenot, is het voor ons geslaagd.”
Johan Geerdink zit samen met Henk Nijhoff en Jan Tooren in de band The Baselines en vertelde over het idee. Nijhoff bleek hetzelfde plan te hebben maar kon geen muzikanten vinden. Zo kwamen ze bij elkaar. “Al met al is het dus puur mazzel dat we elkaar gevonden hebben. Over een passende naam hoefden we dan ook niet lang na te denken.”
De try-out is hun eerste optreden met dit repertoire. “We zien dat veel mensen meezingen of meedeinen maar het is ook aftasten waar we mensen een plezier mee doen. De fysieke- en mentale gesteldheid van het publiek varieert. Communiceren is daarom niet altijd mogelijk. Dan moet je als muzikanten afgaan op lichaamstaal”, is zijn ervaring als muzikant. 