De Helena's - Dans & Showorkest

Filed Under: De Moppentrommel

Nadat Adam en Eva een paar dagen op aarde waren, zei God tegen Adam: “Het wordt tijd dat Eva en jij aan het proces gaan beginnen, de aarde van meer bewoners te voorzien, dus begin maar eens met haar te zoenen.”
En Adam antwoordde: “Goed Heer, maar wat is zoenen?” God gaf een korte uitleg en Adam nam Eva mee naar de bosjes. Even later was hij weer terug. “Dank U Heer, dat was aangenaam.”
Vervolgens zei God: “Nu wil ik dat je Eva streelt.” En Adam antwoordde: “Goed Heer, maar wat is strelen?” God gaf weer een korte uitleg en Adam nam Eva opnieuw mee naar de bosjes. Even later was hij weer terug. “Dank U Heer, ook dat was aangenaam.”
Vervolgens zei God: “Nu wil ik dat je met Eva de liefde bedrijft.” En Adam antwoordde: “Goed Heer, maar wat is de liefde bedrijven?” Opnieuw gaf God een korte uitleg en Adam ging weer met Eva naar de bosjes. Al snel was hij echter weer terug en vroeg: “Heer, wat is hoofdpijn?”

Intelligentie

Filed Under: De Moppentrommel

Een getrouwd stel zitten samen op de bank. Vraagt de vrouw aan de man “Van wie zou onze dochter toch haar intelligentie hebben? Antwoordt de man “Ik denk toch echt van jouw, ik heb de mijne namelijk nog!”

Trouwen in de hemel

Filed Under: De Moppentrommel

Een jong katholiek stel raakt op weg om te trouwen betrokken bij een dodelijk auto-ongeluk. Het stel zat buiten de Hemelse Poort te wachten tot Petrus hen naar de hemel zou brengen. Terwijl ze wachtten, begonnen ze zich af te vragen: zouden ze ooit in de hemel kunnen trouwen? Toen Petrus verscheen, vroegen ze het hem. Petrus zei: “Ik weet het niet. Dit is de eerste keer dat iemand het vraagt. Laat me het gaan uitzoeken'”, en hij vertrok. Het paar zat en wachtte en wachtte. Twee maanden gingen voorbij en het paar wachtte nog steeds. Tijdens het wachten begonnen ze zich af te vragen wat er zou gebeuren als het niet zou lukken; kun je in de hemel scheiden? Na weer een maand kwam Petrus eindelijk terug, een beetje verfomfaaid. ‘Ja’, zei hij tegen het paar, ‘je kunt trouwen in de hemel.’ “Geweldig!” zei het paar, “Maar we vroegen ons gewoon af, wat als het niet lukt? Kunnen we ook in de hemel scheiden?” Petrus, met een rood gezicht van woede, sloeg met zijn klembord op de grond. “Wat is er mis?” vroeg het bange paar. “OH, KOM OP!” riep Petrus, “Het kostte me drie maanden om hier een priester te vinden! Heb je enig idee hoe lang het duurt voordat ik een advocaat vind?”

Hoe laat?

Filed Under: De Moppentrommel

Een zakenman die op weg is huis wordt onderweg door slaap overvallen en om geen brokken te maken besluit hij zijn bolide langs de kant van de weg te zetten om even een tukje te doen. Hij vindt een rustig landweggetje en valt al na vijf minuten in een diepe slaap. Plotsklaps wordt hij opgeschrikt door getik tegen de autoruit. Hij draait het raampje open en een oud vrouwtje vraagt aan hem hoe laat het is. “Vijf voor twee,” bromt de zakenman. De vrouw bedankt hem en loopt verder. De zakenman draait zich om en gaat verder waar hij gebleven was. Lang kan hij er niet van genieten want tien minuten later wordt hij weer gewekt door getik tegen het raam. Geërgerd draait hij het autoraam open en ditmaal is het een jogger die de tijd wil weten. “Vijf over twee,” buldert de zakenman. De jogger bedankt hem en jogt verder. De zakenman beseft dat hij op zo’n manier nooit aan zijn slaap komt en pakt een stuk papier en schrijft daar met koeienletters op: IK WEET NIET HOE LAAT HET IS! en plakt dit achter zijn ruit. Tevreden over zijn eigen vindingrijkheid valt hij voor de derde maal in diepe slaap. Nauwelijks aangekomen in dromenland word zijn rust weer verstoord door getik tegen de ruit. Met een welgemeende “Godgloeiende…,” draait de zakenman zijn autoraam open en kijkt in het gezicht van een jonge scholier. Deze werpt een blik op zijn horloge en zegt: “Het is tien voor half drie meneer.”

Filed Under: De Moppentrommel

“Ik heb er alles voor over om een goed cijfer voor dit tentamen te halen,” verklaarde een bevallige studente tegen haar professor. Ze boog zich naar hem over en staarde hem aan. “Ik wil er werkelijk alles voor doen.” “Alles?” vroeg de professor met lichte ironie in zijn stem. “Alles,” bevestigde ze met veel aplomb. “Zelfs studeren?” fluisterde hij.