De Helena's - Dans & Showorkest

Hermien Timmerman

Filed Under: Herkent u deze nog?

Hermien Timmerman-van der Weide (De Krim (Overijssel), 25 juli 1943 – Enschede, 23 mei 2003), was een Nederlands zangeres.

Hermien van der Weide groeide op in De Krim en in Slagharen (beide gemeente Hardenberg) en ging in Slagharen naar de middelbare school. Rond 1960 werd ze actief als zangeres (amateur) en werd ze fan van de reeds bekende zanger Gert Timmerman (1935-2017). Begin 1963 maakte ze kennis met Timmerman na een concert van hem in Vriezenveen. Eind 1963 huwden de twee.

In april 1999 scheidde het koppel. In mei 2003 overleed Hermien van der Weide op 59-jarige leeftijd in een ziekenhuis te Enschede aan een nierziekte. Zij werd begraven op de algemene begraafplaats in Oldenzaal. Haar graf is in 2013 bovengronds geruimd.

Met haar echtgenoot vormde ze vele jaren – van 1963 tot 1997 – het duo Gert en Hermien. Hun bekendste nummer is Alle duiven op de Dam (Shalalie shalala, 1972). Rond 1970 trad Hermien ook wel solo op, met als hits Rode Anemonen (1965) en Blacky (1968). Van 1974 tot 1993 richtten Gert en Hermien zich volledig op het christelijk geloof en in de jaren tachtig brachten zij religieuze liederen geschreven door Margje Jonkman en kregen hiervoor een gouden plaat. Zowel het zangduo als de tekstschrijver. Zij traden vrijwel alleen nog in christelijke kringen op. In 1990 openden zij zich weer voor de buitenwereld, allereerst in een optreden met de rockgroep Normaal. Na een hartaanval op het podium in 1997 trok Hermien zich terug uit de artiestenwereld.

Info Wikipedia

Gemini

Filed Under: Herkent u deze nog?

Gisteren kregen we van Jos Jambor een foto van de band Gemini in een vier mans formatie. Hij had op onze site een foto gezien van een drie mans formatie maar had geen idee of de ze twee foto bij elkaar hoorden. Bij het controleren bleek dat het zeker bij elkaar hoorde omdat op de foto van de drie mans formatie de namen van Herman Lippinkhof, Herman Heitbrink en Riny Pleysier voorkwamen. De laatste 2 namen komen ook voor op de foto van de vier mans formatie samen met H. Scholten en F. Harder.

Onderstaande personen hebben in de band Gemini gespeeld

De Electronica’s

Filed Under: Herkent u deze nog?

De Electronica’s, Bert van Gageldonk, Jules Ketelaars en Marijn Heeren, was oorspronkelijke een gezelligheidsorkestje dat met name optrad in café De Kroon in St. Willebrord. Het trio tekende in 1967 een contract bij Phonogram Records, dat hun eerste single Electronica-polka uitbracht. Begin jaren 70 tekende De Electronica’s bij het platenlabel Telstar-label van Johnny Hoes, dat vervolgens regelmatig singles van het trio uitbracht, waaronder De Vogeltjesdans, dat oorspronkelijk de B-kant was van het liedje Radio 2000.

Door het uitblijven van enig (commercieel) succes buiten De Vogeltjesdans, kunnen De Electronica’s tot de eendagsvliegen gerekend worden. Het nummer is oorspronkelijk gecomponeerd door de Zwitser Werner Thomas als het instrumentale ‘Tchip tchip’. Wereldwijd zijn er 35 miljoen singeltjes verkocht van “De Vogeltjesdans”.

The Little Stars

Filed Under: Herkent u deze nog?

Deze week een foto van The Little Stars uit Langeveen uit 1968. The Little Stars zijn begonnen net nadat de Helena’s in 1967 van start waren gegaan. V.l.n.r.; Ria Pierik, Gerrit Schuurman, Johan Verenjans en Betsie Egberts. De laatste speelt sinds september 2021 bij de Helena’s

De Helena’s

Filed Under: Herkent u deze nog?

Op 26 juni hebben we opgetreden  bij de kanaalbrug in Fleringen en naar aanleiding daarvan kregen wij onderstaande mail van een echtpaar uit Brabant. De man is een zeer goede gitarist die zijn sporen in de muziek ruimschoots verdient heeft.

Hallo orkest leden en organisatie.

Even toch een terugblik op zondag 26 Juni in Fleringen.

Via jullie site wisten van het optreden en zoals jullie beschreven hadden hielden wij de kanaal brug goed in onze gedachten en ik zei tegen mijn vrouw, als we daar over zijn moeten we goed opletten want dan zijn we er bijna. Amper de brug over zei ze, hier rechts volgens mij want ik hoor muziek. Inderdaad, we konden een orkest horen spelen. Uitgestapt wisten wij niet wat we aan zouden treffen aangezien het feest aan huis was. Wij dachten, een privé of buurtfeest, we wisten ook niet. Wij naar binnen en zagen gelijk dat we goed waren want we zagen jullie muzikanten gelijk staan. Ook niemand die ons aankeek met de gedachte; “vreemde eenden in de bijt “. Wij schoven netjes aan tegen de muur en gingen daarna een consumptie bestellen. Waar koop ik die munten? Maar al gauw werd duidelijk, geen munten en niet pinnen maar gewoon ouderwets afrekenen. Is altijd mijn ding geweest, gewoon betalen dan kun je de hard werkende mensen nog eens een fooitje toe stoppen. De prijs was ook uit de jaren 1960 dus lekker zat (dronken) worden als je niet hoeft te rijden. Wij hebben het bij limonade gehouden. Heerlijk om gewoon te kunnen praten terwijl de muziek doorspeelt. Zalig, dat mis je tegenwoordig deze gezelligheid. Ook de mensen allemaal even aardig alsof we thuis waren. We vonden dat jullie een leuk repertoire hadden en dat de mensen goed meededen. Zelfs de jongeren! Dit gebeurt hier in Brabant niet meer. Je bent ooit bang om naar een festival te gaan betreffende de loeiharde muziek waar je onmogelijk kunt praten.

We hebben met veel mensen kennis gemaakt die vroegen waar wij vandaan kwamen. Kortom, we voelden ons thuis. Volgens mij hebben Twentenaren wel iets gemeen met Brabant want we konden ze verrekt goed verstaan met huus en thuus.

Dit even in het kort betreffende onze beleving in Fleringen.

De complimenten aan de organisatie, perfect.