De Helena’s Final Tour zit er weer op. Het was een prachtige week met veel zon, fijne gasten, een perfect verblijf en een goede organisatie i.s.m. Ter Beek Reizen en natuurlijk niet te vergeten de Chauffeurs.
W zullen t.z.t. een film van deze reis op You Tube zetten.
Leni & Ludwig was een Nederlands zangduo, dat bestond uit het echtpaar Leni Raats (Nieuwenhagen, 29 januari 1925 – Landgraaf, 9 april 2013) en Ludwig Rutar (Kerkrade, 20 juli 1915 – Schaesberg, 1993). Hun grootste hits waren Schön ist die Jugend, een single die 11 maanden in de hitparade stond en de top 10 bereikte en daarmee een van de grootste hits in 1958 was, en Rosen der Liebe. Van deze nummers werden meer dan één miljoen exemplaren verkocht.[3]
Ludwig Rutar kwam uit een gezin met acht kinderen. Als kind leerde hij leerde zichzelf gitaar en mondorgel spelen. Eenmaal volwassen werd hij aanvankelijk kapper, maar in 1946 werd hij beroepsmuzikant als gitarist bij de Die Lustige Drei, met daarin ook Frits Repin. Kort daarna leerde hij Leni Raats kennen. Ook Leni Raats was aanvankelijk kapper, maar leerde ook drums spelen. Leni en Ludwig vormden een muzikaal duo en trouwden nog in datzelfde jaar.
Als duo namen Leni en Ludwig een groot aantal singles en albums op. Ludwig Rutar zong en speelde Steirische Harmonika, Leni Raats zong en bespeelde de drums. Hun vaste producer was Johnny Hoes. Begin jaren 80 werd Ludwig Rutar ziek, waardoor zij niet meer op konden treden. Ludwig Rutar overleed in 1993 aan de ziekte van Parkinson. Zijn vrouw overleed in 2013.
Deze week een foto van de winnaars van het Eurovisie songfestival in 1975. Hoe dit jaar het songfestival georganiseerd gaat worden is nog maar sterk de vraag.
De bezetting van de groep is lang als volgt geweest:
Na een aantal bezettingswisselingen ging de groep in 1980 uit elkaar. De laatste single was “Regrets”.
Afgelopen donderdag was weer de eerste Siepelmarkt van 2025 en dankzij het goede weer was het weer erg druk. Op de markt stonden de Stuwzangers uit Vilsteren. Voor de liefhebbers die de Siepelmarkt nog willen bezoeken kunnen op 7 en 14 augustus 2025 in Ootmarsum terecht.
De Stuwzangers
Het begon allemaal in 2001 met een 5-tal kerkkoorzangers uit Vilsteren die spontaan het idee van één van hun oppakte en ermee aan de slag ging. Na enige tijd werd een voorzichtige start gemaakt met een koortje, dat al vrij snel daarna uitgroeide tot een koor van zo’n 25 enthousiaste leden uit Vilsteren en directe omgeving. De kerkkoordirigent van destijds, Gerard Bloo, nam de muzikale leiding op zich. Een accordeonist en een trekharmonicaspeler zorgden voor de muzikale ondersteuning, waarbij later zich een drummer aansloot. Als naam voor het shantykoor werd gekozen voor “De Stuwzangers”, genoemd naar de stuw bij Vilsteren in de Overijsselse Vecht, een toeristische trekpleister. Gerard Bloo heeft zo’n vijf jaar lang al zijn energie in “De Stuwzangers” gestoken en mag gezien worden als de grondlegger van een enthousiaste groep zangers die zich steeds verder heeft ontplooid. Leeftijd was de oorzaak dat Gerard moest afhaken. Na enige interim-dirigenten kwam begin 2008 Flip Jonkman uit Heino als dirigent aan boord. Flip zag kans om in korte tijd van het koor en de muzikanten een harmonieus geheel te maken. Medio 2024 is Flip gestopt als dirigent en werd hij opgevolgd door Bert Koster uit Meppel. In 2008 werd een eerste en in 2009 een tweede prijs behaald bij het shantykorenfestival tijdens de Havendagen in Vollenhove. Op 3 september 2011 veroverde “De Stuwzangers” de eerste plaats tijdens een shantyfestival in Woudenberg. Aan dit shantyfestival namen 6 koren deel. In 2022 werd nog een 1e prijs behaald op het jaarlijkse Korenfestival in Tubbergen waarbij het koor geroemd werd om hun spontaniteit en Interactie met Publiek. Ons koor telt op dit moment 55 leden (stand maart 2025). De muzikale begeleiding bestaat uit een 5-tal ervaren muzikanten, 1 accordeonist en 1 accordeoniste: Jannes Kleene uit Nieuwleusen en Herna Zielman uit Dalfsen. Drummer Jan Vermaning uit Zwolle, slaggitarist Henk Slettenhaar uit Nijverdal en bas/slaggitarist Arthur Siero uit Zwolle maken het vijftal compleet. Dit 5-tal geeft op een perfecte manier ondersteuning aan het koor; Jannes Kleene is tevens arrangeur. Tenorzanger Jaap Buitelaar is als reserve-slaggitarist beschikbaar om in te vallen mocht dit nodig zijn. Het koor en de muzikanten wordt door dirigent Bert Koster perfect aangestuurd met behulp van Jan de Mink als 1e geluidsman. Door de manier van dirigeren ziet Bert kans het geheel te verfijnen, waarbij naast de muzikale en vocale prestatie veel aandacht wordt besteed aan de manier van optreden in het geheel. Het lukt Bert steeds weer tijdens het optreden niet alleen het koor maar ook het publiek volop te stimuleren. Shantykoor “De Stuwzangers” verzorgt jaarlijks tussen de 40 en 50 optredens, optredens in Duitsland stonden ook jaren achtereen op de agenda maar door omstandigheden is daar helaas een punt achter gezet. Het repertoire van ons koor kent een grote verscheidenheid van Nederlandstalige zeemans- en vissersliedjes. Voor de variatie is daar een aantal Duits- en Engelstalige liedjes aan toegevoegd, ook een aantal feestnummers ontbreken niet op het repertoire. Dit zorgt dan ook voor een repertoire met voor “elck wat wils”. Shantykoor “De Stuwzangers” heeft de beschikking over een uitstekende geluidsinstallatie, waardoor we onder alle omstandigheden goed voor de dag kunnen komen. Jan de Mink uit Heino is onze vaste geluidsman, die op vakkundige wijze zorgt voor de juiste afstemming. Inmiddels heeft shantykoor “De Stuwzangers” 3 cd’s uitgegeven, met de gepaste titels “Over de stuw”, “Melodieën aan de Vecht” en “3 x is Scheepsrecht”. Tijdens elk optreden is er mogelijkheid tot koop van een cd. Wilt u een cd via deze site bestellen, dan kunt u dit doen bij Contact/boekingen.
Bron: De website van de Stuwzangers www.destuwzangers.nl
De band Lesly Four deze week op onze site. Helaas kennen we geen namen van de muzikanten maar dat horen we natuurlijk graag. We menen dat deze band uit Enschede en omgeving komt.
In 1968 werd Corry Konings ontdekt door Pierre Kartner. Corry was destijds zeventien jaar en werkzaam als kapster. Daarnaast zong ze al twee jaar bij de groep De Mooks. Een lokale platenhandelaar had haar horen zingen en haar voorgesteld aan Pierre Kartner. Kartner koppelde de zangeres aan het dansorkest De Rekels dat bestond uit zanger Frans Biezen, gitarist Jacques Wagtmans,bassist André de Jong, accordeonist Jos van Zundert en drummer Kees Dekkers. Frans Biezen, die door Corry werd vervangen, zou later een succesvolle solocarrière uitbouwen onder de naam Frank Ashton. De eerste single die Corry en de Rekels in 1969 uitbrachten was Vaarwel, ik zal geen traan om je laten en kwam in de Veronica Top 40 tot de 22e plaats. In Vlaanderen bereikte het zelfs de zesde plaats. De tweede stem op het nummer wordt ingezongen door Pierre Kartner. Dit zou hij bij alle singles van Corry en de Rekels blijven doen. Na Mijn stil verdriet kwam in 1970 het grote succes met Huilen is voor jou te laat. Dat nummer kwam tot #5 in de Top 40 en stond maar liefst 41 weken genoteerd, wat voor die hitlijst destijds een record was. Het record hield ruim 43 jaar stand, totdat Pharrell Williams het in 2014 verbrak met zijn single Happy. In de Hilversum 3 Top 30 stond Huilen is voor jou te laat 19 weken genoteerd en kwam het 2 maal opnieuw binnen in de lijst. In datzelfde jaar werd drummer Kees Dekkers vervangen door Rob Kraak.
Corry en de Rekels hadden daarna nog hits met Rozen die bloeien, Zonder het te weten, het kerstnummer Hoog daar aan de hemel, Igorowitsch en Dagen en nachten. In 1972 verliet Corry De Rekels om een succesvolle solocarrière te beginnen. Tot 1988 trad ze op onder de naam Corry en daarna onder haar volledige naam: Corry Konings. Haar grootste solohits waren Ik krijg een heel apart gevoel van binnen, Adios amor en Mooi was die tijd.
In 1970 is de onderstaande foto gemaakt. In die tijd hadden we nog rijkelijk sneeuw in de winter en om dan toch nog je auto te wassen vergt veel discipline. Op de achtergrond de aanhanger die we de eerste jaren hebben gebruikt en links op de achtergrond “ons Hok” waar we altijd repeteerden. Dit voorjaar heeft het “Hok” plaats moeten maken voor een nieuw woonhuis. Op de onderste foto een advertentie die in 1970 in de krant stond. Café Pikkemaat bestaat ook al lang niet meer. Des te meer zijn wij als Helena’s er trots op dat de band nog steeds bestaat. Volgend jaar hopen wij het 50 jarig bestaan te mogen vieren en we zijn al voorzichtig aan het denken wat we kunnen gaan doen maar daar houden wij u via deze site van op de hoogte. Goede ideeën zijn natuurlijk altijd welkom op dehelenas@gmail.com
