Politieagent: ‘wat heeft u gedronken?’
bestuurder: ‘schrijf maar op een krat bier; champagne kun je toch niet schrijven … ‘
Politieagent: ‘uw naam?’
bestuurder: ‘Zscherboinsky-Crzcypierzak’
Politieagent: ‘hoe schrijf je dat?’
bestuurder: ‘met een liggend streepje’
Een advocaat komt solliciteren op een groot advocatenkantoor.
De manager P.Z. vertelt hem dat zij een eerlijk bedrijf zijn en dus op zoek zijn naar eerlijke mensen.
De manager vraagt hem: “Bent u een eerlijke advocaat?”
“Eerlijk?”, vraagt de advocaat. Laat mij u eens iets vertellen over eerlijkheid.
Ik ben ZO eerlijk dat ik de 45.000 gulden die mijn vader me geleend heeft om mijn studie te kunnen bekostigen, direct na mijn eerste zaak heb terugbetaald!”
Geïmponeerd vraagt de manager: “Wat was dat voor een zaak?”
“Een kort geding waarin mijn vader het geld terug eiste.”
Normaal plaatsen we elke week een mop maar deze week vonden we het volgende verhaal en dat leek ons ook wel een leuk om te plaatsen. (volgende week gaan we weer naar de moppen)
Realiseer je je wel eens, dat we het eigenlijk alleen maar leuk vinden om ouder te worden,
zolang we nog kind zijn?
Zolang je nog onder de 10 jaar bent, vind je verjaren zo geweldig, dat je denkt in maanden.
“Hoe oud ben je”?
“Ik ben 8 en een half”!
Je bent nooit 36 en een half, maar je bent 8 en wordt al bijna 9….
Zo werkt het!
Dan wordt je tiener; nu kan niemand je nog tegenhouden….
Je springt meteen naar het volgende getal.
“Hoe oud ben je”? “Ik wordt 16” !
En dan komt de geweldigste dag in je leven….Je wordt 21 !!!
Zelfs de woorden klinken feestelijk…
Maar dan wordt je 30….ooooh, wat gebeurt er nu?
Klinkt al behoorlijk belegen…
Wat is er veranderd?
Je wordt 21,
Je wordt dan 30,
Je loopt tegen de 40,
Je bereikt de 50,
Je bent al 60,
Tegen die tijd heb je al zoveel snelheid opgebouwd, dat je al snel de 70 raakt.
Daarna, begin je de maanden, weken en dagen te tellen.
Je bereikt de woensdag, je haalt de 80, je bereikt de lunch.
En daar houdt het nog niet op.
In je negentiger jaren begin je terug te tellen….
Ik WAS pas 92 !
Als je over de 100 gaat, gebeurt er iets vreemds.
Je wordt weer een kind; “ik ben 100 en een half….
Leeftijd is iets vreemds hoor…
Moos is met wintersport en raakt bedolven onder een lawine. Meteen gaat een reddingsploeg op pad om hem te redden, maar Moos is moeilijk te vinden. Er wordt een helikopter ingezet, en eindelijk zien ze Moos liggen. De reddingsploeg gaat naar hem toe, maar het laatste stuk is slecht begaanbaar. Vanuit de verte roepen ze Moos toe: ‘Meneer Cohen, meneer Cohen, hier is het Rode Kruis, we komen eraan.’ Roept Moos terug: ‘Ik heb vorige week al gegeven.’
Gerard en Bennie zitten van een streekbiertje te genieten op het terras van hun stamcafé. Zegt Gerard “Ken jij het verschil tussen Onze-Lieve-Vrouw en een moderne vrouw?” Bennie denkt diep na, neemt een slok van zijn glas, mompelt iets tussen zijn tanden en moet tenslotte bekennen dat hij het niet weet. “Nou”, zegt Gerard, “het is heel simpel. Onze-Lieve-Vrouw vluchtte op een ezel en liet alles achter. Een moderne vrouw daarentegen vlucht met alles en laat de ezel achter!”
Een jongeman is pas aangenomen in een multinationale onderneming. Op de eerste belt hij met de bedrijfscafetaria en brult: ” een koffie …. en snel een beetje …. “.
Aan de andere kant van de lijn antwoordt een stem: ” ik denk dat u een verkeerd intern nummer heeft gedraaid. Weet u eigenlijk wel met wie u spreekt onnozelaar ?”.
” Heu … neen … ” antwoordt de nieuwe medewerker.
” Ik ben de directeur – generaal van deze firma, jij idioot.”.
De jongeman roept nu tweemaal luider: O ja, en jij dik opgeblazen directeur – generaaltje, weet jij eigenlijk wel met wie U spreekt?”
De directeur – generaal ietwat verrast moest toegeven dat hij het niet wist.
Waarop de jongeman antwoordt: ” Perfect … houden zo … ” en legt de telefoon neer
Moeder Overste van het klooster is wakker geworden in een opperbeste stemming, en beslist de ronde van de kloostercellen te doen.
– Goeie morgen, Zuster Marie-Josephe, ik vind je deze morgen zeer knap, en wat je draagt staat je beeldig!
– Ook goeie morgen, Moeder Overste, maar ik heb de indruk dat je de verkeerde kant uit bed bent gestapt!
Het antwoord beviel haar niet erg, maar toch besliste ze haar cellenrondgang voort te zetten.
– Goeie morgen Zuster Maria, ik vind je zeer goed deze morgen en wat je draagt staat je uitstekend!
– Dank je Moeder Overste, ik vind je ook netjes, maar ik heb toch de indruk dat je de verkeerde kant uit bed bent gestapt!
De overste bijt zich op de lippen en vervolgt haar rondgang, maar van alle nonnen krijgt ze hetzelfde antwoord.
Als ze bij de vijftiende non arriveert, staan haar zenuwen op springen en met de tanden op elkaar zegt ze:
Dag Zuster Noëlla, wees eens vriendelijk en … vind jij ook dat ik deze morgen de verkeerde kant uit bed ben gestapt?
– Ja, Moeder Overste …
– En waarop baseer je je???
– Je draagt de sandalen van Pater Emile!!