Politicus

Nadat hun vliegtuig is neergestort op een vlucht naar het zuiden, kan een koppel zich redden op een onbewoond eiland. Niets wijst erop dat ze nog zullen gevonden worden. De man vraagt zijn vrouw (blijkbaar is zij degene die de financiën beheert): ‘Lieverd, heb je onze inkomstenbelastingen betaald voordat je vertrok?’ Zij antwoordt: “Nee”. Hij vraagt haar ook: “Heb je onze onroerend goed betaald voor vertrek?” Zij antwoordt: “Nee”. Hij vraagt haar ook nog: “En heb je onze wegenbelasting betaald voordat je wegging?” Zij antwoordt andermaal: “Nee”. Dan springt de man recht, omhelst haar en kust haar uitzinnig. Ze vraagt hem waarom hij zo blij is.

Hij antwoordt: “Dan zullen ze ons zeker vinden!”

Een advocaat was overleden en kwam aan de hemelpoort bij.
Tot zijn ongenoegen, stonden er duizenden mensen voor hem in de rij aan te schuiven.

Plotseling verliet Petrus zijn plaats aan de hemelpoort en liep de lange rij af, tot bij de advocaat.

Petrus begroette de advocaat en met de hulp van twee assistenten werd de advocaat tot aan de hemelpoort gebracht, waar hij mocht plaatsnemen in een comfortabele zetel.

De advocaat zei: “Ik heb geen probleem met deze voorkeursbehandeling, maar wat maakt mij zo speciaal?”

“Wel,” zei Petrus, “Ik heb alle uren die je aan je klanten hebt gefactureerd even opgeteld, en volgens mijn berekeningen ben jij 207 jaar oud!”

• Twee tachtigers Louis en Simon zitten op een bank in het park.
  Zegt Louis opeens: Ik heb zin in een ijsje!
  Simon: ” Ik zal ze gaan halen, wat wil je van smaak?”
  -“2 bollen chocolade en jij?”
  – “Voor mij twee vanille?”
  Antwoordt Louis: ” Je kunt het beter opschrijven, want je gaat dat zeker vergeten!” 
  -“Maar nee: de ijskar staat hier vlak voor ons”!
  -“Schrijf het op, want je gaat het vergeten, zeg ik u!”
  -“Nee, nee ik ga niks vergeten!”
  Simon staat grommelend recht:
  “Twee chocolat, twee vanille… twee ch?” 
  Na een lang kwartier komt Simon terug met twee braadworsten en twee zakjes frites.
  Zegt Louis “En waar is de mosterd ? ” “Gedoeme, vergeten !” “Zie wel dat je dat moest opschrijven !”

De paus krijgt een nieuwe tuinman. De kardinaal die het sollicitatiegesprek voert zegt tegen de nieuwe tuinman in wording: “De paus houdt van de geur van vers gemaaid gras. Als je aan het maaien bent loopt de paus graag langs en stelt altijd twee vragen. Wie stierf er aan het kruis voor onze zonden? En waar vond dit plaats? Nu heb je de grasmaaier. Op het linker wiel staat het antwoord op de eerste vraag en op het rechter wiel staat het antwoord op de tweede vraag. Er gaat een weekje overheen en de tuinman is druk aan het maaien. Dan staat ineens de paus naast hem. “Beste man”, zegt de paus, “mag ik je een vraag stellen?” “Natuurlijk, uwe heiligheid”, zegt de tuinman. “Weet jij wie er voor onze zonden aan het kruis is gestorven?” De tuinman kijkt schrijlings naar het linkerwiel van de maaier en antwoordt: “Jezus Christus.” “Heel goed mijn beste, weet je ook waar dit plaatsvond?” De tuinman kijkt nu op het rechterwiel en antwoordt: “Golgotha.” Nu vraagt de paus ineens: “Weet je ook wie daar bij waren?” De tuinman slaat zijn ogen neer op zoek naar een antwoord en komt met: “Black en Decker?”

Jans werkte tijdelijk in een apotheek, doch slaagde er nooit in het geschikte drankje mee te geven.

Z’n baas waarschuwde Jans dat hij hem zou moeten ontslaan als hij weer verkeerde medicijn zou verkopen.

Toen een klant een middel tegen een hardnekkige hoest wilde, gaf Jans de man echter een laxeermiddel.

Hij gaf hem zelfs de raad: “Neem maar direct een grote slok!”

Buitengekomen begint het drankje al te werken en de man houdt zich vast aan een lantaarnpaal.

De apotheker zegt kwaad tegen Jans “Ge weet toch wel dat een laxeermiddel de man z’n hoest niet zal stoppen!”

“Toch wel” repliceert Jans “Kijk maar, hij is gewoon erg bang om nog te hoesten!”

Er komt een Belg bij de Canadese grens. Hij zegt tegen de douanebeambte: “Ik wil graag emigreren.” De douanebeambte zegt: “Daar moet je wel werk voor hebben.” “Dat heb ik,” zegt de Belg, “ik ben houthakker.” “Zo,” zegt de douanier, “en waar ben jij dan houthakker geweest?” “In de Sahara,” zegt de Belg. “In de Sahara?” zegt de douanier, “maar daar staan toch helemaal geen bomen?” “Nee,” zegt de Belg, “nu niet meer!”