Klein duimpje

Een boer wordt bezocht door de Economische Inspectie.
Hij wordt gecontroleerd omdat hij zijn werknemers niet correct zou betalen.
“Ik zou graag de lijst zien van jouw werknemers en hun lonen”, zegt de controleur.
“Wel”, zegt de boer, “er is mijn meesterknecht die nu drie jaar hier werkt.
Ik betaal hem 400.– per week plus vrije kost en inwoning.
Dan is er de kokkin. Zij werkt hier 18 maanden en verdient 300.– per week plus vrije kost en inwoning.”
“Dan is er nog ene die wat simpel is.
Die werkt ongeveer 18 uur per dag en doet 90 % van het werk op de boerderij.
Hij verdient 10.– per week, betaalt zijn eigen kost en inwoon en ik koop hem iedere zaterdagavond een fles whiskey.
Af en toe slaapt hij bij mijn vrouw.”
“Dat is de kerel waar ik mee wil praten,” zegt de controleur.
“Dat doe je al…” antwoordt de boer.

Komt een man boven bij de poort van de hemel. Petrus en Jezus staan op wacht en zeggen tegen de man:”Het is momenteel een beetje druk binnen, dus we hebben vandaag de nieuwe regel ingevoerd en dat houdt in dat je alleen naar binnen mag als je echt op een absolute klote dag gestorven bent. Zo niet, dan moet je helaas naar de ‘kelder’ bij Juri en El Diablo”. Dus die man zegt:”Nou dat moet geen probleem zijn, luister: Ik dacht vandaag halverwege mijn werkdag, laat ik m’n vrouw es verrassen en een middagje vrij nemen. Ik kom dus thuis en woon 2 hoog. Wat denk je?! Vind ik m’n vrouw poedeltje naakt op bed met de dekens nog stomend..! Ze kijkt me verschrikt aan en ik voel de bui al hangen natuurlijk. Dus ik zoek de hufter die zojuist nog bij m’n vrouw lag, he?! Overal gekeken, maar ik kon ‘m nergens vinden. Niet in de douche, keuken, slaapkamer, woonkamer… Nergens! Ik loop terug naar m’n vrouw en wilde haar bijna de laan uit sturen en toen ving ik in m’n ooghoeken iets op. Ik zag op de vensterbank 8 vingertopjes. Die hufter hing dus uit het raam, he?! We hebben nog van die ouderwetse schuiframen die omhoog open en dicht gaan. Ik ren er naartoe en woedend schreeuw ik “Ha!!” terwijl ik hard het raam herhaaldelijk op z’n vingertoppen laat vallen. Uiteindelijk valt die vent dus 2 verdiepingen naar beneden. Ik steek mijn hoofd uit het raam en kijk naar beneden, en wat denk je? Hij leeft nog!!! Dus ik ren gelijk naar de keuken, trek de koelkast los van de muur, sleep deze met veel moeite naar het raamkozijn en gooi dat ding boven op die gast. Ik dacht opgeruimd staat netjes, maar op dat moment kreeg ik een hartstilstand en nu sta ik hier..” Petrus en Jezus knikken tegelijk ja en openen de poort voor de beste man. De volgende man komt bij de poorten van de hemel en aan hem wordt hetzelfde verhaal verteld over de toegangsregel. Vervolgens antwoord de man: “Een klote dag? een klote dag? Ik ben verdomme gewoon aan het werk en ik word vermoord door een idioot! Luister, ik ben glazenwasser en net zoals altijd sta ik op een ladder, klaar om te beginnen op de derde verdieping van zo’n grachtenpandje. Omdat mijn spons dus droog was waaide dat ding een stukje buiten mijn bereik. Nou probeerde ik dus dat ding te pakken door iets verder naar links te reiken dan verantwoord. Ik donderde uiteindelijk toch naar beneden, maar godzijdank kon ik me nog net vastpakken aan zo’n vensterbankje op de tweede verdieping.. Ik dankte op dat moment God op m’n knieën echt waar. Wat denk je?! KOMT ER ZO’N GESTOORDE UIT HET RAAM ZETTEN EN DIE RAMT 5, 6, 7 KEER DAT RAAM OP M’N FIKKEN!!!.. Uiteindelijk hield ik het niet meer en viel ik naar beneden. Dat overleefde ik, gelukkig. Blijkbaar had ik twee engeltjes op m’n schouder zitten. Ik kom langzaam weer een beetje bij en heb veel pijn. Ik kijk om hoog en… KOMT ER EEN KOELKAST OP ME AF VAN BOVEN!! En toen was ik hier..” Ook deze beste man lieten Petrus en Jezus maar naar binnen, want dit was wel heel klote. Vervolgens komt de derde man bij de poort en hij vertelt over zijn dag: “Wat mij nou gebeurde net…. Zit ik in een koelkast…..”

Een oudere priester heeft een jongere collega op bezoek. Tijdens het avondeten bemerkt de jonge priester het bevallige figuur van de huishoudster. Hij weet niet wat hij zich bij de relatie van de oudere priester met diens huishoudster moet voorstellen. De oude priester bemerkt de blik in de ogen van de jonge priester en verzekert hem dat er niets gaande is tussen hem en zijn huishoudster.

Een week later merkt de huishoudster op dat er al een week een sauslepel ontbreekt. De oudere priester schrijft hierop een brief naar zijn jonge collega: “Ik zeg niet dat je de sauslepel hebt meegenomen, maar ik zeg ook niet dat je hem niet hebt meegenomen; een feit is wel dat hij nu al een week ontbreekt.”

Enkele dagen later ontvangt de oudere priester een antwoord: “Ik zeg niet dat je met je huishoudster slaapt en ik zeg ook niet dat je niet met haar slaapt, maar feit is wel dat als je in je eigen bed sliep, je hem nu al wel gevonden zou hebben.”